10 przedmiotów, które każda mama ma w torebce

  Niektóre mamy wracają zaraz po macierzyńskim, inne decydują się na powrót do pracy po roku od urodzenia dziecka, czasem jeszcze później. Jak przygotowałaś do tego swojego maluszka? Jak wyglądał ten pierwszy dzień bez mamy? Podziel się doświadczeniami i wygraj cenne nagrody » Wystarczy przestrzegać kilku zasad, by mieć pewność, że mleko w przechowalni nie straciło na wartości i że nie wdarły się do niego bakterie. Oto one: - Używaj pojemników do przechowywania żywności. Inne (np. takie na mocz) do tego się nie nadają! Mleko możesz przechowywać w pojemnikach, butelkach oraz w plastikowych torebkach (też do żywności). Uwaga! Pokarmu nie wolno zamrażać powtórnie ani odstawiać na później, dlatego lepiej przechowywać mleko w mniejszych porcjach. Zaleca się też, by nie wlewać do jednego pojemnika mleka ściągniętego z całego dnia (nie wolno też mieszać rozmrożonego pokarmu ze świeżo odciągniętym). - Dbaj o czystość. Po pierwsze, zanim zaczniesz odciągać mleko, umyj (a nie spłucz) ręce ciepłą wodą i mydłem. Piersi nie musisz myć, przecież wzięłaś rano prysznic! Po drugie, laktator umyj po każdym użyciu gorącą wodą i płynem do mycia naczyń, wypłucz i osusz. Pojemniki i butelki, w których będziesz przechowywać pokarm, wygotuj lub wysterylizuj. - Wpisz datę i godzinę. Na pojemniku czy torebce napisz datę, kiedy odciągnęłaś mleko. Dzięki temu sięgniesz po te, które przechowujesz najdłużej. - Przechowuj zgodnie z zasadami: w temperaturze pokojowej – do 12 godzin, w lodówce – 2–5 dni, w zamrażarce w lodówce – 2 tygodnie, w zamrażarce samodzielnej – 3 miesiące, głębokie mrożenie (do -20°C) – 6 miesięcy. Uwaga! Zamrażaj mleko zaraz po ściągnięciu. - Rozmrażaj powoli. Pojemnik z zamrożonym mlekiem można wstawić do ciepłej wody (nie do gorącej ani nie do mikrofalówki!). Jeśli rozmrażasz większą...

Jakie są objawy zakażenia układu moczowego? Niekiedy o chorobie (lekarze często określają ją skrótem: ZUM) świadczy jedynie wysoka gorączka niewiadomego pochodzenia. Termometr może wskazywać nawet 40°C, a jednocześnie dziecku na pierwszy rzut oka może nic poważnego nie dolegać. Nie ma kataru ani kaszlu, gardło jest zdrowe. Gorączka pojawia się, znika na dzień lub dwa i znów powraca. Zazwyczaj dziecko z zakażeniem układu moczowego częściej niż zwykle robi siusiu (trudno to jednak zauważyć u niemowląt, które i tak siusiają prawie co chwilę). Chore dziecko, robiąc siusiu, może płakać z bólu(choć to nie jest regułą), a jego mocz jest ciemniejszy. Zdarza się też, że pieluszka zmienia zapach.  Skąd w układzie moczowym wzięły się bakterie? Mogły przedostać się albo z krwi (zazwyczaj tak dzieje się w przypadku zakażenia u noworodków ), albo z okolicy krocza. Na infekcje układu moczowego częściej chorują dziewczynki, bo ich cewka moczowa jest krótsza, a jej ujście znajduje się bliżej odbytu niż u chłopców. Aby uniknąć ataku bakterii , jak najszybciej zmieniaj pieluszkę po zrobieniu przez szkraba kupki, a myjąc pupę dziecka, używaj mokrego wacika zawsze w kierunku od krocza do pupy. Pamiętaj też, że choć chusteczki nawilżane są bardzo wygodne, to nie zapewniają tak dobrej higieny jak zwykła woda z mydłem. Jeśli masz synka, myj jego siusiaka (podczas kąpieli) także pod napletkiem – lubią się tam gromadzić bakterie. Nigdy nie sadzaj też dziecka na zimnej podłodze albo na mokrym piasku, bo zimno sprzyja infekcjom . Zobacz też: Czy wiesz, że moczenie nocne trzeba leczyć? Zakażenie układu moczowego u dziecka - Jakie badania zleci pediatra? Lekarz na pewno skieruje dziecko na badanie ogólne oraz posiew moczu. O zakażeniu układu moczowego zwykle świadczy podwyższona liczba leukocytów w moczu (powyżej 10 wpw), a także obecność białka lub...

Podróżowanie z dzieckiem  autem to wygoda: można śpiewać na całe gardło, zabrać, co się chce, i zatrzymywać się „na siusiu”, kiedy tylko ma się ochotę. Niemiłe niespodzianki? Unikniesz ich, jeśli się dobrze przygotujesz. Polecamy także: Ściąga do samochodu - 20 zabaw na podróż autem Bezpieczna jazda z dzieckiem Dziecko do 12. roku życia wolno przewozić tylko w foteliku. Niby wszyscy o tym wiedzą, ale wciąż na naszych szosach można zobaczyć maluchy machające przez tylną szybę, przełażące z tylnego siedzenia do przodu (i z powrotem) albo siedzące na kolanach mamy. Pozwalanie na coś takiego to nieodpowiedzialność. I brak wyobraźni! Podczas gwałtownego hamowania ciało nieprzypiętego malca zachowuje się jak wystrzelony z katapulty worek kartofli. Łatwo wyobrazić sobie, czym to grozi... Pamiętaj: Dziecko jeździ tylko w foteliku. Marudzi? Krzyczy? Błaga o litość? Trudno. Spróbuj je czymś zająć (możecie wymyślać zabawne historie, zgadywać, co wiozą ciężarówki), przekonać (wytłumacz, do czego służy fotelik), a w ostateczności zatrzymaj się (i powiedz, że bez fotelika po prostu jechać nie wolno). Bezpieczeństwo jest najważniejsze. Fotelik musi być dobrej jakości. Nie kupuj używanego sprzętu – może mieć pęknięcia albo inne uszkodzenia. Fotelik nie spełni zadania, jeśli będzie nieprawidłowo zamontowany. Nie może się kołysać ani przesuwać. Przed montażem dokładnie przeczytaj instrukcję. Siedzisko przedszkolaka wolno montować wyłącznie na tylnym siedzeniu. Według amerykańskich badań, najbezpieczniejsze jest miejsce pośrodku tylnej kanapy – jeśli są tam trzypunktowe pasy do przymocowania fotelika. Pasy trzeba regulować . I sprawdzać przed każdą trasą. Nie mogą być za ciasne ani za luźne. Jeśli malec jedzie przypięty pasem samochodowym, górna jego część powinna przechodzić przez klatkę piersiową, a dolna – na...