10 ważnych rytuałów

Marzysz o tym, by malec wreszcie przeniósł się z waszego małżeńskiego łóżka do swojego pokoju? Specjalnie dla ciebie – krok po kroku – wielki plan przeprowadzki szkraba pod własną kołderkę. Maluszek od urodzenia śpi z wami, bo tak było łatwiej go karmić piersią i utulić podczas kolki. Jednak teraz wszystkim zrobiło się niewygodnie, bo ruchliwy smyk wierci się i kopie przez sen. Po wielu nieprzespanych nocach podjęłaś decyzję – czas na przeprowadzkę do własnego łóżka! Musisz być jednak pewna, że jesteś na taką zmianę gotowa. Gdy masz wątpliwości, postępujesz niekonsekwentnie. Pamiętaj też, że wrażliwe dziecko potrzebuje więcej czasu, by oswoiło się z nową sytuacją. Ale dzięki naszemu planowi na pewno się uda! Przygotuj przytulny pokoik Przed pierwszymi urodzinami maluszka lepiej ustawcie jego łóżeczko w waszej sypialni. Osobny pokój to dobre rozwiązanie dla co najmniej rocznego malca, który rzadziej się budzi. Wybierz różne przedmioty, które twój szkrab skojarzy ze spaniem: ciepła kołderka, smoczek (jeśli go używa), lampka. Potem przygotuj coś zupełnie nowego, co od tej pory będzie mu zawsze towarzyszyło podczas zasypiania i gdy się obudzi. Może to być przytulanka, kolorowa poduszka lub kocyk. Połóż malca do łóżeczka Przygotuj się na gwałtowny sprzeciw. Szkrab na pewno nie zgodzi się „bez walki” na wielką przeprowadzkę. Pogłaszcz go i powiedz łagodnym, a zarazem stanowczym tonem, że od dziś będzie spał razem z misiem (lub inną przytulanką) w swoim łóżeczku. Po krótkim czasie (góra pół minuty) pożegnaj dziecko czule, zgaś światło i wyjdź z pokoju, zostawiając za sobą lekko uchylone drzwi. Wytrzymaj... jedną minutę Maluch na pewno będzie cię wołał, płakał, krzyczał i tupał. Oczywiście nie możesz go w takiej sytuacji zostawić samego. Zaglądaj do niego często, by nie czuł się opuszczony i...

Każdy maluszek musi się z nią kiedyś z rozstać. Pytanie tylko kiedy, a także, co zrobić, by obyło się bez łez? Z nami znajdziesz odpowiedź. Sprawa wydaje się prosta: wystarczy wlać maluszkowi mleko do kubeczka, zaś kaszkę zrobić nieco gęściejszą, wyłożyć do miseczki i podać łyżeczką. Niektóre szkraby szybko się na to godzą: chętnie wypijają mleczko z kubka. Niestety, są też dzieci, które wcale nie zamierzają rozstać się z butelką i smoczkiem. Oto rady, dzięki którym nie przegapisz najlepszego momentu na podanie malcowi kubka, a nauka picia z niego pójdzie jak po maśle. Wybierz odpowiedni moment Już półrocznemu malcowi możesz podać picie w kubeczku. Szkrab w tym wieku łatwiej znosi zmiany niż dwulatek. Poza tym, butelkowy nałóg nie jest jeszcze w nim tak silnie ugruntowany, jak w przypadku starszego malucha, któremu z butlą trudniej się rozstać. Odzwyczajaj stopniowo Picie z butelki daje maluszkowi poczucie bezpieczeństwa: kojarzy mu się ze ssaniem, mlekiem i mamą. Dlatego nie dziw się protestom i łzom malca, gdy nagle będziesz chciała pozbawić go tej przyjemności. Jeśli smyk jest mocno przywiązany do ssania z butli, nie zabieraj mu jej z dnia na dzień. Stopniowo ograniczaj liczbę posiłków z butelki. Możesz zostawić wieczorne karmienie, bo malec często jest już zbyt zmęczony, by kolację zjeść łyżeczką. Potem umyj mu ząbki. Kup dobry niekapek Dzieci mają różne upodobania: niektóre lubią kubki z uchem, inne bez. Być może będziesz musiała wypróbować kilka modeli, nim smyk jakiś zaakceptuje. Na początek wybierz niekapek z dzióbkiem. Umożliwi on łagodne przejście od ssania do korzystania z dorosłego kubeczka. Z niekapka płyn wypływa powoli, więc smyk się nie zakrztusi. Nie przedłużaj sztucznie fazy picia z „dzióbka”, bo maluch do tego przywyknie, a ma nauczyć się pić ze zwykłego kubka. Pokaż, jak pić z kubka Wlej...

Twój szkrab ani myśli o spokojnym jedzeniu, tylko jak nakręcony biega po pokoju? Nie musisz gonić go z łyżeczką. Oto pięć sposobów, jak zmienić niegrzeczne zachowanie małego wiercipięty w czasie posiłków. Jedzenie to czynność, która zajmuje dość odległe miejsce na liście zainteresowań ruchliwego dwulatka. Buszowanie po mieszkaniu i odkrywanie na swej drodze ciągle czegoś nowego wydaje mu się o wiele bardziej interesujące niż spokojne siedzenie nad talerzem. Ale czy to znaczy, że powinnaś stawać na głowie albo wykonywać piruety, by skłonić szkraba do zjedzenia obiadu? Poznaj pięć zasad, dzięki którym nie będzie to konieczne. 1. Jedz obiady razem z maluszkiem Ważne, by w domu było jedno stałe miejsce, przy którym wszyscy domownicy zasiadają do posiłków. Maluszek to bystry obserwator i uczy się przede wszystkim przez naśladownictwo. Jeśli będzie widział, że najbliżsi jadają w biegu i gdzie popadnie – przy komputerze, przed telewizorem, na stojąco w kuchni itp., trudno go będzie przekonać, by sam zjadał grzecznie, siedząc przy stoliku. Poza tym, maluszek chętniej wysiedzi przy talerzu z zupką, gdy będziesz jeść razem z nim. Stworzysz atmosferę wspólnego posiłku, a nie wmuszania pokarmu. 2. Nie stosuj sztuczek Zatroskane mamy i babcie najczęściej imają się różnych sposobów, by nakarmić ruchliwego malca: bawią się z nim w samolocik – „leci, leci łyżeczka do buzi”, nakłaniają do zjedzenia za mamusię, tatusia i całą dalszą rodzinę, puszczają ulubione bajki, telewizyjne reklamy itd. Wszystkie te metody opierają się na myśleniu, że trzeba zająć smyka czymś na tyle interesującym, by się nie zorientował, kiedy zjadł obiadek. Tymczasem odwracanie uwagi malca od jedzenia jest... największym błędem! Trudno się potem dziwić, że kojarzy się mu ono z zabawą i o siedzeniu przy stole nie ma mowy. Przeciwnie. Z czasem...