Świat oszalał na punkcie tego malca! Czy nikt nie widzi tego, co my?!

Olaf ma 3,5 roku. Zauważyłam, że chętnie nago biega po domu, a kiedy się kąpie ogląda swojego siusiaka, czasem nawet dotyka go przed snem. Jestem przerażona – już wcześniej pani w przedszkolu zwróciła mi uwagę, że synek biega goły i głośno się śmieje. Czy to normalne? A może powinnam się tym niepokoić? Krystyna z Kołobrzegu Dzieci interesują się własnym ciałem Małgorzata Ohme: Krystyna nie powinna się martwić. To normalne, że dzieci w wieku jej synka zaczynają się bardziej interesować swoim ciałem. Zygmunt Freud jako pierwszy zwrócił uwagę na fakt, iż dziecko to istota seksualna. Okres przedszkolny nazywa nawet fazą seksualną ze względu na rosnące zainteresowanie kilkulatka własną fizycznością i związanymi z nią fantazjami. Anna Brzezińska: Tak, poza tym okres przedszkolny to także odkrywanie siebie – dziecko dowiaduje się, kim jest, zdobywa podstawowe informacje na swój temat: czy jest chłopcem, czy dziewczynką, czy ma jasne włosy, czy ciemne itd. Płeć ma dla niego duże znaczenie. W wyraźny sposób mówi, kim jest i pozwala się identyfikować z innymi osobami podobnymi do niego – na przykład tatą albo mamą. Bieganie dziecka nago to próba zwrócenia na siebie uwagi?  MO: Ale to, że Olaf rozbiera się w przedszkolu i biega bez ubrania, to chyba także chęć zwrócenia na siebie uwagi. Czy to taka manipulacja? AB: Zachowanie Olafa rzeczywiście można różnie interpretować. Może to jego sposób na osiągnięcie jakiegoś celu, choćby ściągnięcia na siebie uwagi? Z drugiej strony to, że wybiera akurat takie zachowanie, świadczy, że cielesność jest dla niego bardzo ważna. Mógłby przecież zacząć rzucać kanapkami w inne dzieci, pluć, kopać – także w celu zyskania uwagi . Dodatkowo jego mama zwraca uwagę, że w domu dotyka się również w miejscach intymnych. MO: Rodziców chyba najbardziej przeraża myśl, że ich dzieci...

Nauka samodzielnego jedzenia to proces, który może zająć dziecku nawet nie kilka miesięcy, ale lat. To, czy niemowlę jest już w stanie jeść samodzielnie, zależy od jego umiejętności manualnych. A konkretnie od tego, na jakim etapie jest jego koordynacja oko-ręka oraz tzw. mała motoryka (czyli umiejętności rąk i palców). Kiedy dzieci zaczynają jeść samodzielnie? Na to pytanie trudno dać jedną odpowiedź. Już dziecko w 7. miesiącu życia zaczyna radzić sobie z wkładaniem np. chrupków kukurydzianych do ust, bo jego koordynacja oko-ręka jest już na dość dobrym poziomie. Do jedzenia nożem i widelcem jednak jeszcze bardzo daleko. Posługiwanie się przedmiotami zaczyna się od dużych i łatwych w „obsłudze” ( plastikowa łyżeczka ), stopniowo przechodząc w umiejętność korzystania z tych o wyższym stopniu skomplikowania (widelec). Najpierw dziecko oswaja się z butelką , następnie z miseczką, kubeczkiem, podczas gdy jedzenie przy pomocy sztućców stanowi etap dość zaawansowany. Do każdego z nich należy jednak podchodzić z humorem i dużą dozą cierpliwości, bo dziecko uczy się najpierw na zasadzie prób i błędów i należy mu pozwolić jej popełniać, aby w przyszłości było w pełni samodzielne i bardzo z siebie dumne. Rozwijanie umiejętności motorycznych powinno odbywać się poprzez zabawę , aby dziecko kojarzyło zdobywanie nowych umiejętności z aktywnościami, które sprawiają mu przyjemność. Sprawdź, jak uczyć dziecko picia z kubeczka. Jak wygląda rozwój zdolności manualnych u niemowląt i dzieci? Zdolności manualne i panowanie nad ciałem są jednym z przejawów inteligencji ruchowej. Jest ona w mniejszym lub większym stopniu wrodzona, lecz można ją także rozwijać poprzez zabawy ruchowe, ćwiczenia fizyczne i aktywność. U niemowląt koordynacja ruchów rąk jest mała. Niemowlę najpierw chwyci zabawkę całą rączką, a dopiero później nauczy...

Rodzice są coraz bardziej świadomi, że odpowiedni dobór zabawek może wpływać na rozwój ich dzieci . Nowoczesne zabawki służą maluchom jako rozrywka, jednocześnie dostarczając konkretnej wiedzy lub wyrabiając określone postawy i odruchy. Niektórzy rodzice zapominają czasem, że same edukacyjne akcesoria nie wystarczą. Do prawidłowego rozwoju dziecku potrzebna jest zabawa z opiekunami, którzy odpowiednio nią pokierują. Czytaj także: Alarmujące wyniki badań - 8 na 10 rodziców nie ma czasu na zabawę z dzieckiem.   Zabawki rozwijają, ale same nie wystarczają Zabawki edukacyjne dają maluchom nie tylko konkretną wiedzę, np. znajomość alfabetu lub cyferek, lecz także rozwijają wyobraźnię i  zdolności manualne , uczą koncentracji i logicznego myślenia oraz ćwiczą pamięć. W przypadku najmłodszych, zabawki edukacyjne pomagają wyrabiać naturalne odruchy ciała. Badania pokazują, że dzieci idąc dziś do przedszkola, sprawnie obsługują tablet lub telefon komórkowy , nie mają jednak rozwiniętej umiejętności prawidłowego trzymania długopisu lub nożyczek. – Jeżeli dzieci mają już zabawki elektroniczne, w których wystarczy jednym paluszkiem nacisnąć i mamy całą gamę różnych wrażeń, bo pojawia się dźwięk, kolor, światełko, to trudniej jest im zmotywować się do tego, żeby samodzielnie chwytać to niesforne narzędzie (nożyczki – przyp. red.) i ciężko pracować na to, żeby jakieś barwy się z tej białej kartki wyłoniły – mówi Justyna Korzeniewska, psycholog.     Wspólna zabawa zacieśnia więzi dziecka z rodzicem Psychologowie podkreślają, że same zabawki edukacyjne to za mało. Rodzice powinni włączyć się w  zabawę z dzieckiem , ponieważ tylko wtedy w pełni skorzysta ono z możliwości takich zabawek. Zadaniem dorosłych jest pokierowanie zabawą , wyjaśnienie maluchowi jak używać zabawek i gier....