25 sposobów, jak odmówić dziecku, nie mówiąc "nie"

Mamusiu! Zrobisz mi pić? – Z pokoju słyszę jak moja starsza córeczka domaga się czegoś do picia. – Chcesz soczek z czarnej porzeczki czy kompot z jabłek? – Chcę kompocik! Pora obiadowa, a ja mam jeszcze ziemniaki nieobrane i nieugotowany makaron do rosołu. Muszę się sprężyć i zrobić obiad . Przydałoby się też posprzątać w łazience, poodkurzać i poprasować stertę ubrań, która leży już dobry tydzień. Eh, tylko czasu brak.  – Mamusiuuu! Gabisia płacze! – No to już chyba nici ze sprzątania. Czemu ta moja młodsza córka tak marudzi? Ania tak nie płakała! Potrafiła większość dnia przespać, budząc się na jedzenie i przebranie. – No już, Gabrysiu, mamusia cię nakarmi, przebierze i pójdziesz sobie spać. Godzina bujania w wózku pomaga i malutka zasypia, a ja mogę dokończyć to, co robiłam wcześniej. Anusia jest już dużą dziewczynką i kiedy dostanie plastelinę albo kredki, nie ma jej dobrą godzinę, a ja mogę troszkę ogarnąć bałagan. No, to teraz dokończę obiad i biorę się za ogarnięcie domu .  Ledwo obrałam ziemniaki słyszę: – Mamusiu! Gabisia płacze! – Co się dzieje, córeczko? Dlaczego płaczesz? Czy coś ci dolega? – Córeczka uspokaja się, gdy tylko biorę ją na ręce. Jak szybko nauczyła się, że na rękach najlepiej! To chodź, maluchu, pokażę ci nasze mieszkanko. Wycieczka, karmienie i przebranie zajęło nam prawie godzinkę, ale mała śpi. Uf, to idę kończyć to, co zaplanowałam. – Mamusiu, mamusiu, nudzę się! – Eh, czemu one nie dadzą mi posprzątać? Przecież robię to dla nich, żeby było czysto, a obiad był na czas. – To chodź, pomożesz mi sprzątać . Tutaj masz ściereczkę i umyj stoliczek. Stuk! Hałas, że ho-ho. Co się stało? Przerażona pobiegłam do pokoju, gdzie sprzątała moja córeczka. – Mamusiu, psieplasiam, nie chciałam. Uf, to tylko cukierniczka spadła. Tylko jak? Przecież stała na regale, a nie na...

Lody – zakazane. Batonik – w żadnym wypadku. Bułeczka – wykluczona! Jadłospis małego alergika różni się od diety jego rówieśników. I niestety dziecko zdaje sobie z tego sprawę. „Dlaczego nie mogę jeść tego, co inne dzieci w przedszkolu?” – pyta, kiedy po raz kolejny odmawiasz mu orzeszków. Sprawdź, co zrobić, by dziecko przestrzegało ograniczeń żywieniowych i zarazem prowadziło normalny tryb życia. Ustal jasne zasady Najczęściej dziecko nie może jeść pewnych produktów z powodu alergii lub nietolerancji pokarmowej . Konieczność stosowania diety w pewien sposób ogranicza maluchowi poznawanie świata, a także powoduje frustrację – mówi Marta Barańska, psycholog z Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. – Nie może jeść tego, co jedzą inni, poznawać wszystkich smaków. Od początku musisz jasno ustalić zasady żywienia i wytłumaczyć dziecku, dlaczego jest na diecie. Dziecko, które dokładnie wie, czego nie powinno jadać , jest spokojniejsze i łatwiej podporządkowuje się zakazom. „Nie dostaniesz orzeszków, Maciusiu, bo jesteś na nie uczulony” – wyjaśniaj. „Będzie cię bolał brzuszek i swędziała skóra, ale zapytamy panią doktor, kiedy będziesz mógł ich spróbować”. W swoich zakazach musisz być konsekwentna. Inaczej dziecko nie będzie w stanie pojąć, dlaczego raz można jeść zakazany posiłek, a innym razem nie i może zacząć domagać się przerwania diety . Zobacz też: Prawdy i mity o alergii pokarmowej u dziecka Naucz dziecko odmawiania Naucz dziecko, że jeśli ktoś częstuje go smakołykiem powodującym alergię , powinien stanowczo odmówić („Nie, dziękuję. Jestem na to uczulony”). Warto też poprosić rodzinę i znajomych, żeby nie wystawiali dziecka na niepotrzebne pokusy, mówiąc: „Zjedz choć troszeczkę, to ci na pewno nie zaszkodzi”. Pamiętaj, że nawet niewielka ilość niedozwolonego produktu może spowodować przykre...

Mogę dziś iść do przedszkola w piżamie? Nie. Kupisz mi tę zabawkę? Nie. Mogę zjeść lody przed obiadem? Nie. Nie ukrywajmy – rodzice często mówią dzieciom "nie". W większości przypadków rodzice słusznie nie zgadzają się na pomysły czy sugestie dziecka. W końcu rolą rodzica jest uczyć , uświadamiać i chronić. Rodzicielskie "nie" zawiera w sobie wszystkie te elementy wychowania dziecka.  Rodzice boją się wypowiedzenia słowa "tak" i wynikających z tego konsekwencji – utraty kontroli nad dzieckiem, rozpieszczenia , narażenia bezpieczeństwa malucha. Są jednak sposoby, by powiedzieć "tak" w mądry sposób. Jaki? Zamiast mówienia "nie" powiedz "tak, ale..." i wytłumacz, jakie będą konsekwencje podjęcia takiej decyzji. Dlaczego warto to zrobić? Nauka podejmowania decyzji Odpowiedź "tak, ale" lub "tak, pod warunkiem..." to najlepszy sposób, żeby nauczyć malucha samodzielnego podejmowania decyzji. Pokazujesz mu różne opcje i dajesz mu wybór. Uczysz go, że może mieć to, o co prosi, ale wtedy będzie musiał zrezygnować z czegoś innego. W niektórych sytuacjach, po rozmowie z tobą, malec sam dojdzie do wniosku, że wcale nie chce robić tego, o co cię prosił (np. nie chce ogolić pieska, bo pieskowi byłoby wtedy zimno i mógłby sprawić mu tym ból, a nikt nie lubi, kiedy go coś boli). Konsekwencje Maluch nie tylko samodzielnie podejmie decyzję, polegając na twoich wskazówkach, ale będzie musiał liczyć się z konsekwencjami tego wyboru. Jeśli zdecyduje, że chce tę konkretną zabawkę zamiast ulubionej gazety, którą zbiera od kilku miesięcy, powinnaś uszanować jego decyzję. Wzmocnienie więzi Rodzic powinien być nie tylko rodzicem, ale także przyjacielem i partnerem w dyskusji. Traktowanie dziecka jak równego sobie umacnia więź. Warto być dla dziecka kimś więcej niż mamą, która na nic nie pozwala. Rozmawianie z dzieckiem, tłumaczenie i wspólne podejmowanie...