Dzięki córce dowiedział się, że choruje na autyzm

Powrót mamy do pracy może być trudny – dla samej mamy, dla dziecka, ale także dla taty. Gdy narzeczona Chrisa, Jennifer, poszła do pracy, młody tata musiał sam zaopiekować się malutką Destiny. Do jego obowiązków należało nakarmienie córeczki. Przyzwyczajona do piersi mamy dziewczynka nie chciała jednak pić mleka z butelki ... Chris nie miał wyboru i nakarmił małą tak, jak robiła to mama. No, prawie. Tata też może karmić piersią! Filmik, na którym Chris karmi Destiny, w ciągu kilku dni stał się hitem. Dzięki publikacji na profilu Breastfeeding Mama Talk , film został wyświetlony ponad 5 milionów razy! Zobaczcie sami, warto. ;) Rozwiązanie Chrisa jest genialne! Kiedy maluch nie chce butelki, a mamy nie obok, wystarczą nożyczki i koszulka, za którą nie będziemy tęsknić... Choć niektórym pomysł Chrisa może wydać się dziwny, najważniejsze, że mała Destiny była najedzona! Polecamy: Karmię piersią, bo jestem leniwa!

Autyzm atypowy to jedno z zaburzeń ze  spektrum autyzmu , które charakteryzuje się późniejszy rozwojem objawów. Stąd też jego prawidłowe zdiagnozowanie bywa trudne. Nieznane są też bezpośrednie przyczyny autyzmu atypowego, ale do czynników zwiększających ryzyko wystąpienia tego zaburzenia należą m.in. czynniki genetyczne.  Spis treści: Pierwsze objawy autyzmu atypowego Jak rozpoznać autyzm atypowy? Skąd się bierze autyzm atypowy? Leczenie autyzmu atypowego i rokowania Autyzm atypowy a zespół Aspergera Autyzm atypowy a orzeczenie o niepełnosprawności Pierwsze objawy autyzmu atypowego Zaburzenie daje się wykryć zwykle dopiero w 3. roku życia dziecka. Niepokojące objawy wskazujące na autyzm atypowy można zauważyć najczęściej u 4-latka. Dzieje się tak z dwóch powodów. To właśnie w tym wieku dziecko, które do tej pory rozwijało się prawidłowo, zaczyna odstawać od rówieśników. Przejawia się to: niechęcią do zabawy z innymi dziećmi; utratą zdolności komunikowania się (która wcześniej funkcjonowała prawidłowo); trudnościami w budowaniu relacji społecznych. Przyczyna tak późnego rozpoznania autyzmu może być też inna. Często zaburzenie to rozwija się u dziecka razem z innym schorzeniem. Wówczas rodzice i lekarze mogą nie wiązać objawów z autyzmem , a właśnie z inną chorobą. Zdiagnozowanie zaburzenia ze spektrum autyzmu zajmuje wtedy więcej czasu i wymaga dłuższej obserwacji dziecka. Jak rozpoznać autyzm atypowy? Zaburzenie to daje właściwie identyczne objawy co autyzm wczesnodziecięcy . Znaczącą różnicą jest wiek dziecka, w którym wyraźnie się one uwydatniają. Odmiana atypowa może być zdiagnozowana w nieco późniejszym wieku niż statystyczne rozpoznanie autyzmu u dzieci. Dziecko może cierpieć na autyzm atypowy, jeśli: zaczyna mówić dużo później niż inne dzieci; dużo bardziej...

Liczba osób, u których zdiagnozowano autyzm rośnie z roku na rok. W USA w roku 1996 u 0,05% populacji było dotknięte tym zaburzeniem. Obecnie już u 2% Amerykanów stwierdzono autyzm. Dla Polski takich danych nie mamy, ale możemy przyjmować, że statystyki są podobne jak te europejskie, czyli: 0,6% populacji . Czy te dane są wiarygodne? Wątpliwości fachowca od autyzmu Doktor Laurent Mottron, profesor na Univerystecie Montrealskim (Kanada) poddaje w wątpliwość dane , mówiące o tak znacznym wzroście liczby osób dotkniętych autyzmem. I nie są to jego czcze dywagacje, ale skutek analizy danych.  Wraz ze współpracownikami przeanalizował informacje związane ze zdiagnozowaniem autyzmu u ponad 23 tysięcy osób na przestrzeni lat 1966-2019. Z tych badań płynie jeden wniosek: wraz z upływem lat różnice między osobami zdrowymi a autystycznymi maleją! Kto jest zdrowy, a kto autystyczny Jak dotąd uznaje się, że różnice między osobami zdrowymi a tymi z autyzmem, obserwować można w następujących obszarach: rozpoznawanie emocji , rozumienie i rozpoznawanie intencji innych, przerzucanie uwagi z jednego zadania na drugie, planowanie działań, hamowanie informacji i reakcji, reakcje systemu nerwowego na bodźce, objętość mózgu. Występowanie zaburzeń w tych obszarach definiuje autyzm.  Wyniki analizy – różnice się zacierają Dr Motton zauważył, że w aż 5 wyżej wymienionych obszarach różnice między osobami diagnozowany jako autystyczne a resztą społeczeństwa maleją. Tylko w 2 z nich nadal pozostają bardzo wyraźne. Jeśli tak dalej pójdzie, to w ciągu kolejnych 10 lat różnice między autystykami a pozostałymi ludźmi zatrą się niemal zupełnie! Problemy z diagnozowaniem autyzmu Na przestrzeni ostatnich 50 lat kryteria diagnozowania autyzmu nie zmieniły się. Zatem samo stawianie diagnozy i interpretacja ludzkich zachowań musiała ulec zmianie....