4 sposoby na wesołe ściany w dziecięcym pokoju

Rysunek to dla dziecka jeden z najważniejszych sposobów wypowiedzi. Dziecko może nie umieć nazwać swoich uczuć, nie zdawać sobie z nich sprawy czy bać się je wyjawić, za to potrafi przelać je na kartkę papieru. Tyle tylko, że dorośli nie zawsze potrafią zinterpretować dziecięce rysunki. A szkoda, bo są one na tyle ważne, że mogą pomóc zdiagnozować  problemy dziecka . Korzystają z nich nawet psychologowie! Dowiedz się,  jak pokonać problemy dziecka przez zabawę Co rysuje trzylatek Dzieci około 3. roku życia rysują kółka lub zamknięte owale. Wtedy właśnie dziecko zaczyna sobie w pełni uświadamiać poczucie własnej odrębności, niezależności,  samodzielności . A kółko staje się symbolem JA. Między 3–4. rokiem życia dziecko do kółka zaczyna dorysowywać nóżki. I w ten sposób powstaje prawdziwy człowiek, czyli dokładniej rzecz ujmując,  głowonóg . To etap, który przechodzi każde prawidłowo rozwijające się dziecko. Co rysuje czterolatek Czterolatek zaczyna zauważać inne części ciała i na rysunkach pojawiają się ręce, brzuch, szyja czy paluszki. Na razie jednak dziecko rysuje za pomocą zamkniętych figur: postacie składają się z oddzielnych części jedynie stykających się ze sobą (np. głowa i brzuch to oddzielne koła, nogi i ręce to prostokąty itd.). Kilkulatek rysuje nie to, co widzi, ale to, co wie na temat świata. To właśnie dlatego, rysując, np. swoją mamę, która spodziewa się dzidziusia, przedstawia jej duży brzuszek, w którym widać... malutkie dziecko. Co rysuje pięciolatek Postacie rysowane przez starszego przedszkolaka zaczynają się scalać (np. szyja połączona jest z głową), mają mnóstwo szczegółów (wokół oczu są rzęsy, ubrania mają wzory itp.), pojawia się tło i inne elementy, np. słońce, obłoczki, drzewa, ptaki. Około 6. roku życia dziecko rysuje ciągle to samo, np. stale wróżki czy auta. To normalny  etap...

Kiedy zaczynamy  wyobrażać sobie pokój dziecka, z reguły najpierw myślimy o kolorze, potem o charakterze mebelków, następnie  o świetle. Jaki powinien być pokój małego dziecka? Poznanie potrzeb i marzeń dziecka to pierwszy ważny krok twierdzi Iwona Cała, która zajmuje się projektowaniem dla najmłodszych oraz ilustrowaniem książek dla dzieci.  Najlepiej pokój planować całościowo, mieć wizję całego wnętrza, a właściwie dziecka korzystającego z tej przestrzeni. - Zastanów się, jaki ten pokój ma być. Jak twoje dziecko będzie się w nim poruszało, bawiło, spało. Co mu się spodoba.- tłumaczy architekt. Dobry plan to podstawa Iwona Cała poleca tradycyjną formę - planowanie na kartce, z ołówkiem i miarką w ręku. Chodzi o to, by pokój dziecka, był przede wszystkim funkcjonalny: bez nadmiaru mebli, z miejscem do zabawy, łatwy do utrzymania w czystości. Planowanie krok po kroku: Najważniejszym elementem wnętrza jest łóżko. Miejsce do spania  nie powinno znajdować się tuż przy oknie ani blisko kaloryfera. Najlepiej ustawić dziecięce łóżko tak, by leżące w nim dziecko widziało wejście do pokoju. Warto też „przytulić” mebel jednym bokiem do „miękkiej” ściany, na przykład pokrytej filcem lub welurem, z doszytymi  kieszonkami na skarby.  Kolejny krok to przechowywanie ubrań . Najlepiej przechowywać je w szufladach lub na zamykanych półkach regałów - poza zasięgiem rąk dziecka. Regał koniecznie trzeba przymocować je do ściany –  nie może się przewrócić. Część książeczek umieść na otwartych półkach , resztę wyżej w zamykanych szafkach. Te ulubione umieść niżej, by dziecko mogło samo po nie sięgać. Zaplanuj miejsce dla zabawek . Ustawianie zabawek na otwartych półkach utrudni utrzymać porządek. Zdecydowanie lepsze są kosze lub pudełka. Opisane i ustawione na półkach schowki dadzą wrażenie porządku i ułatwią...

Kolor ścian i różnych dodatków w pokoiku wpływa na samopoczucie i zdrowie Twojego maleństwa. Sprawdź, jaki najlepiej wybrać. Niemowlęta w pierwszych miesiącach życia widzą niezbyt ostro, mimo to poddają się działaniu kolorów. Jedne je uspokajają i odprężają, inne dodają energii albo wpływają przygnębiająco. Warto o tym pamiętać, przygotowując pokój dla niemowlaka . Wybierz paletę barw (trzy do pięciu kolorów) i konsekwentnie się ich trzymaj. Ważne jest bowiem nie tylko to, jakich kolorów użyjesz, ale też czy będą one do siebie pasowały. Możesz kierować się jedną z dwóch podstawowych zasad. Według pierwszej – jeden kolor dominuje, a dwa kontrastowe go dopełniają (np. delikatna, groszkowa zieleń na ścianach i żółte oraz granatowe dodatki). Według drugiej – wybierasz tzw. gamę, czyli barwy z jednej rodziny, ale o różnych odcieniach (np. od bladego różu do fioletu). Najpierw ściany Maluszka nie powinna otaczać wyłącznie biel. Lepiej wybrać wyraźną, jasną i lekko rozbieloną barwę, by dziecko miało na czym oprzeć oko, tj. patrząc na sufit czy ścianę, czuło, że pomieszczenie ma granice. Wybór koloru ścian powinien zależeć od nasłonecznienia pokoju. Błękitny Jeśli w pomieszczeniu jest dużo naturalnego światła, najlepiej będzie wybrać jasnoniebieski lub kolor mu pokrewny – w upalne dni da wrażenie przyjemnego chłodu, a w pochmurne nieco go rozjaśni. To barwa nieba i powietrza, która wnosi radość i spokój. Znawcy chromoterapii twierdzą, że działa łagodząco, uspokaja. Polecana jest więc zwłaszcza bardzo aktywnym dzieciom . Żółty Będzie doskonały, jeśli pokoik, który przeznaczyliście dla maluszka, jest niezbyt duży, a przy tym okno wychodzi na północ. Najlepszą gamą kolorów będą ciepłe odcienie żółci i pomarańczy, np. brzoskwiniowy czy morelowy. Kolor ten daje poczucie przytulności, ciepła, radości....