Chciałabyś by tak się zachowywał, a wstydzisz się mu to powiedzieć?

Każda mama wie doskonale, że urlop macierzyński albo wychowawczy to tak naprawdę żaden urlop, tylko ciężka i ważna praca: opiekowanie się dzieckiem, karmienie, usypianie, bawienie się z nim i 1000 innych rzeczy, których nie widać gołym okiem. Każda mama wie to doskonale – ale już z ojcami bywa gorzej. Nie każdemu starcza wyobraźni, by uświadomić sobie ile pracy jest przy dziecku, które „tylko je i śpi”.  Tak samo było u Tony'ego Emmsa, taty kilkumiesięcznego niemowlęcia: nieraz porównywał, jak dużo on robi, pracując poza domem, z tym, jak mało robi jego narzeczona w domu z dzieckiem. Kiedy uświadomił sobie, że bardzo się mylił – i jak bardzo krzywdził matkę swojego dziecka swoją złością i oczekiwaniami, zamieścił na swoim FB wzruszający hołd dla niej! Przeczytajcie: Czasami nie doceniam jej tak, jak ona na to zasługuje. Kiedy wracam z pracy, to ona zawsze jest "zmęczona" a przecież to ja byłem przez cały dzień w pracy i ogarniałem ważne rzeczy. Ostatnio jednak zdałem sobie sprawę, co ta niesamowita kobieta robi w tym czasie, kiedy mnie nie ma w domu... Siedzi z dzieckiem przed telewizorem i odpoczywa przez cały dzień? Odpowiedź brzmi: NIE. Kiedy wychodzę do pracy, ona też od razu bierze się do roboty i nieraz musi się rozdwoić i roztroić, żeby ogarnąć wszystko, co ma do zrobienia... Wstaje, bo budzi ją nasze dziecko. Po obudzeniu jest głodne, więc zanim ona sama coś zje, najpierw musi je nakarmić... Potem siada i bawi się z nim, potem zmienia osra...ą pieluszkę, potem znowu się z nim bawi, potem usypia je – super! Mamusia też się może zdrzemnąć? – nie, nie może, bo musi zrobić pranie, sprzątnąć po dziecku, zmyć naczynia z poprzedniego dnia... Wtedy dziecko znowu się budzi i znowu jest głodne, więc mama, która do tej pory nie miała jeszcze czasu zjeść śniadanie, teraz nie ma czasu, żeby zjeść lunch, bo znowu musi nakarmić...

Każdy chciałby być zrozumiany, bez względu na wiek, płeć, czy inne czynniki. Kobiety, a zwłaszcza te, które urodziły dzieci i świadomie, lub z przymusu pozostały z nimi w domu, bardzo potrzebują wsparcia. Ten list dokładnie o tym jest... "Nie mogłeś zrozumieć, z jakiego powodu jestem zła" "Kochany mężu, Wczoraj byłam naprawdę zła, zanim poszliśmy spać. Zła na ciebie, na świat, sfrustrowana, zmęczona i smutna. Wiem, że nie powinno się iść do łóżka w złym nastroju, ale było mi wszystko jedno. Chciałam być zła i chciałam się obrazić. Byłam przede wszystkim zła, bo ty  nie mogłeś zrozumieć z jakiego powodu jestem smutna. Chciałam byś choć raz czytał mi w myślach, byś jasno zrozumiał moje uczucia . Byś zrozumiał jak jestem samotna w tym wszystkim. To się dzieje prawie każdego dnia.  Dlaczego nie możesz zrozumieć, co ja czuję? Dlaczego nie widzisz, że pracuję cały dzień, opiekując się dziećmi, gotując, sprzątając, robiąc zakupy... Staram się to wszystko ogarnąć, ale często płaczę w ciągu dnia. Jak skłonić faceta do opieki nad dzieckiem? Wczoraj był bardzo zły dzień. Nasze maleństwo nie zachowywało się najlepiej. Nie spało całą noc , a w ciągu dnia wymagało wiele uwagi. Płakało cały dzień, rozrabiało... Myślałam – dlaczego? to nie fair...  I płakałam z bezsilności, zmęczenia, frustracji. Miałam wczoraj mało cierpliwości, nie  mogłam znieść krzyków co 2 minuty. W domu był bałagan i masa niedokończonych spraw. Myślałam, że tracę rozum. Wtedy ty wróciłeś do domu z uśmiechem na twarzy. Przytuliłeś nasze dziecko, posadziłeś na podłodze między zabawkami i poszedłeś coś zjeść.  Byłam wściekła. Dlaczego jesteś taki szczęśliwy, czy nie wiesz jak okropny miałam dzień? Czy w ogóle zdajesz sobie sprawę, jak przez cały dzień balansuję między wszystkimi obowiązkami? Czy ty w ogóle to widzisz? Nie...

Kochamy nasze dzieci najbardziej na świecie. Dlaczego więc mówimy zdania, które je ranią, niszczą ich poczucie wartości, zniechęcają do pracy i gaszą ich wiarę, że są przez nas kochane i akceptowane w 100%?   Czy wynika to z tego, że same słyszałyśmy je w dzieciństwie i mówimy je nieświadomie, czy po prostu nie zdajemy sobie sprawy z tego, jaki one wywołują efekt? Są pewne zdania, których nie powinno się mówić do dziecka . Naprawdę warto je zapamiętać! Oto 10 z nich. 1. Ponieważ powiedziałam, że nie... Jaka to jest tak naprawdę informacja dla dziecka? Nie, bo nie? Gdzie argumentacja , gdzie wytłumaczenie dziecku, dlaczego odmawiamy mu tej konkretnej rzeczy?Nie dziwmy się, że dziecko nie rozumie naszych pobudek i nadal postępuje albo mówi w ten sam sposób.  Jak odmawiać dziecku? 2. Nie ma powodu, by się bać Próbujemy bagatelizować strach dziecka, nie robić z niego poważnego tematu licząc po cichu, że dziecko zapomni, albo uzna, że to błaha sprawa. Tyle że maluch się czegoś boi i liczy na naszą pomoc, której najzwyczajniej w świecie nie otrzymuje. 3. Obiecuję Nie ma nic gorszego od składania dzieciom obietnic bez pokrycia . Tak, kupię ci to, tak pojedziemy tam niedługo, tak, pomogę ci za chwilę. Gdy po takiej deklaracji nie wywiążemy się z obietnicy, dla dziecka będzie to jasny komunikat, że w życiu można wiele obiecywać, ale nie trzeba tego wcale realizować. 4. Poczekaj, aż wrócimy do domu...! Groźba kary odkładanej do czasu powrotu do domu, wzbudza w dziecku ogromny lęk. Jak Wy byście się czuły, gdyby szef w pracy powiedział Wam o 8 rano, pani X.. proszę się u mnie stawić o 15.30? Na pewno cały dzień byłybyście w nerwach, zastanawiałybyście się, co Was czeka, a może szef chce Was zwolnić? Cały dzień w nerwach i wyobrażania sobie najgorszego. Tak właśnie czuje się dziecko, któremu powiecie takie zdanie. Jak...