6 największych trendów w rodzicielstwie w 2016 roku - ty też tak robisz?

Nie chwal dziecka za wszystko! Carol Dweck - znana psycholog i rzeczniczka chwalenia dzieci wraca z nową teorią. Dotąd przekonywała rodziców, że dzieci chwalone za sam fakt, że są mądre, nie podejmują wyzwań. Boją się porażki. Za to dzieci, które były chwalone za podejmowanie wysiłku, bardziej się starają i dłużej potrafią wytrwać przy swoim zadaniu. Te dzieci są nastawione na rozwój i chętniej dążą do celu. Z kolei "mądre" dzieci blokują się na myśl o zadaniu, które nie wychodzi im od razu i nie podejmują prób. Na poparcie tych tez Dweck przytaczała wyniki dziesiątek badań. Spróbowałem? To już wystarczy! Dzisiaj Dweck przyznaje, że trend chwalenia za podejmowany wysiłek lekko wymknął się spod kontroli. Rodzice sypią pochwałami na lewo i prawo, za cokolwiek. Wysiłek dziecka stał się dla rodziców cenniejszy niż cel, do którego maluch powinien dążyć. Tym celem jest nauka nowych umiejętności. Rodzice w rozmowach z psycholog przyznawali, że często wycofywali się, gdy dziecku coś nie szło. Dweck przekonuje, że wystarczy inteligentna zachęta z ich strony, aby dziecko nie nauczyło się postępować według schematu: spróbowałem? No to wystarczy! Wyznacz dziecku jasny cel Rodzice i nauczyciele powinni jasno wyznaczać dzieciom cel, np. zachęcając: “spróbowałeś? To co robimy dalej? Co jeszcze możesz zrobić, żeby się tego nauczyć?". Dweck przekonuje, że aby skutecznie wzmacniać w dzieciach chęć rozwoju , trzeba je nauczyć, że ich umysł jest jak mięsień. A mięsień można ćwiczyć pracą i wytrwałością. Radzi rodzicom i wychowawcom, żeby przekonywać dzieci np. w taki sposób “gdy nauczysz się rozwiązywać to zadanie, rozwiniesz swój mózg". Dziecko może się zniechęcić, jeśli powiemy mu coś takiego: "nie każdy jest w tym dobry, ale spróbuj najlepiej jak potrafisz". Warto też wtrącać słówko "jeszcze", np. "być może matematyka jeszcze...

Przyjście pierwszego dziecka na świat jest najważniejszym wydarzeniem w życiu kobiety. Zmienia wszystko. To przede wszystkim czas, który jest całkowicie wypełniony zajmowaniem się maleństwem. Wtedy na światło dzienne wychodzą takie potrzeby jak wsparcie, kontakt z innymi mamami, dostęp do fachowej wiedzy. Łamianie stereotypów a nieznajomość rozmiaru pieluch przez tatusiów Nie budujemy już wielopokoleniowych społeczności, w których dziećmi zajmują się babcie , ciocie i inne bliskie osoby. Coraz częściej potomstwo wychowujemy tylko z partnerem , a dziadkowie są zarezerwowani na weekendy. – Polskie społeczeństwo dopiero wychodzi ze stereotypu, że matki prowadzą dom, a ojcowie zarabiają pieniądze i do tego sprowadza się ich rola – mówi Zuzanna Kołacz-Kordzińska, mama Tosi i Blanki, założycielka Ośrodka Wspierania Rozwoju Bliżej w Gdańsku i autorka cyklu Mama nigdy nie jest sama. – Dziś mężczyźni chcą być zaangażowani i decydować o dziecku . Wielu z nich świetnie daje sobie radę, chociaż jeszcze trochę są jak na tym obrazku, gdzie w sklepie przed półką z pieluchami stoi rząd tatusiów i wszyscy dzwonią do żon: „kochanie, to jakie pieluchy mam kupić?”. Dodaje jednak, że w ostatnim czasie wyraźnie się to zmienia i coraz większa liczba ojców ma szeroką wiedzę o szczegółach, które wcześniej były domeną matek . Młody tata potrafi dziś pójść z dzieckiem do pediatry i nie zgodzić się na zalecenia karmienia modyfikowanym mlekiem. Oczekuje innej, lepszej pomocy, bo jego wiedza na temat żywienia dziecka jest szersza niż kiedyś. Zaangażowany ojciec - mit czy hit? Fakt ten potwierdzają wyniki ankiety przeprowadzonej niedawno przez Baby Land, dystrybutora akcesoriów dla niemowląt marki NUK. Wynika z nich, że u 68,4 proc. młodych rodzin obowiązki związane z opieką nad dzieckiem są rozłożone pomiędzy obojga rodziców. U 30,5 proc. respondentów...

Nie jesteś sama ze swoimi obawami przed powrotem do pracy po urodzeniu dziecka! To naturalne, że kiedy mama wraca do pracy towarzyszy jej lęk, że dziecku będzie gorzej pod opieką innych osób, że będzie nieszczęśliwe i będzie gorzej się rozwijać. Przecież nikt tak pięknie nie przeczyta mu książki, prawda? Nie poświęci tyle niepodzielnej uwagi, nie ułoży po raz setny puzzli , nie objaśni świata, nie przytuli... Jak wrócisz do pracy, będziecie mieć mniej czasu na te wszystkie ważne sprawy - czy to nie wpłynie na rozwój emocjonalny i intelektualny twojego dziecka? Naukowcy uspokajają: nie martw się , dzieciom nie dzieje się krzywda, kiedy mama wraca do pracy. Nie rozwijają się gorzej. Coś innego ma znaczenie.  Dzieci w żłobkach nie rozwijają się gorzej Dzieci, które chodzą do żłobków i przedszkoli są tak samo szczęśliwe, zadbane i rozwinięte, jak te, którymi opiekują się mamy. Zbliżone są też ich osiągnięcia. Naukowcy z Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku przyjrzeli się ponad tysiącu dzieciom poniżej 7. roku życia, które chodziły do żłobka i przedszkola oraz pozostawały pod opieką mam. Ich wnioski są pocieszające dla matek, które planują powrót do pracy: dzieci, które pozostawały pod opieką mam nie rozwijały się inacze j niż te, którymi opiekowali się inni ludzie; ważniejsze dla rozwoju dziecka jest nie to pod czyją opieką pozostaje w trakcie dnia, a to,  jaka jest atmosfera w domu rodzinnym , czy rodzice poświęcają dziecku uwagę, są wrażliwi na jego emocje i potrzeby. Naukowcy z Nowego Jorku przyjrzeli się różnym czynnikom: czasowi spędzanemu przez matkę w pracy, jej zarobkom, opiece nad dzieckiem, kiedy mama jest w pracy . Analizowano umiejętność czytania, pisania, zachowanie, interakcje w rodzinie i na tej podstawie wysunięto wniosek, że to jakość opieki i rodzinnych relacji jest ważniejsza od tego, kto ją sprawuje. Zauważono...