Eve Ainsworth (na zdjęciu po lewej) jest angielską nauczycielką i pisarką. W swojej książce "7 dni" (wyd. Zielona Sowa) opisuje mechanizmy agresji wśród nastolatków i pokazuje, że często jej źródła znajdują się... w rodzinie. Spotkałyśmy się podczas Targów Książki w Warszawie – rozmawiałyśmy o tym, dlaczego dziewczynki w naszych czasach są coraz bardziej agresywne i skąd bierze się ich agresja.
– Często mamy błędne przekonanie, że przemoc w szkole dotyczy tylko chłopców. Przemoc wśród dziewczynek jest równie częsta, choć może wyglądać inaczej. Często opiera się na manipulacji emocjonalnej, może odbywać się w internecie. Częste są takie zachowania jak izolowanie, złośliwe komentowanie wyglądu i zachowania, po to, żeby poniżyć albo wprawić w zakłopotanie. Ale to również będzie agresja fizyczna. Kiedy pracowałam w szkole przekonałam się też, że bójki i innego rodzaju przemoc fizyczna także ma miejsce wśród dziewczynek. One naprawdę są świetne w szarpaniu się za włosy, szczypaniu, drapaniu.
– Wydaje mi się, że tak. Bardzo dużo rodzin w naszych czasach zmaga się z takimi problemami jak ubóstwo, presja społeczna, samotne rodzicielstwo i przemoc. W przeszłości częściej nasze rodziny były wielopokoleniowe, wtedy te obciążenia – finansowe, ale nie tylko – rozkładały się na więcej osób, teraz często wszystko spada na samotną matkę.
– Rzeczywiście wzorce przemocowe bardzo często dzieci wynoszą z własnych rodzin. Tak samo mogą w domach nabywać cech typowych dla ofiar szkolnej przemocy: uległości, poczucia gorszości. Jeśli matka jest np. ofiarą domowej przemocy i na domiar złego usprawiedliwia przemocowe zachowania innego członka rodziny: ojca czy ojczyma, dzieci mogą zacząć takie zachowania postrzegać jako uprawnione. Myślę, że my, jako rodzice musimy pamiętać, że nasze działania i nasze doświadczenia mają duży wpływ na nasze dzieci.
– Powinny nas zastanawiać wszystkie nagłe zmiany zachowania naszego dziecka. Apatia, gniew, agresja, trudności w złapaniu kontaktu, ale też ciągłe przesiadywanie przy komputerze – te wszystkie zachowania powinny skłonić nas do namysłu.
– Tak, zwłaszcza u dziewczynek. Być może ich przemocowe zachowania są mniej świadome, ale dlatego też tak ważne jest, aby tego typu zachowania starać się wyłapać na możliwie najwcześniejszym etapie. Jeżeli pozwolimy takim "niewinnym" zachowaniom się rozwijać, to gdy będziemy mieli już w domu nastolatkę czy nastolatka będą one już mocno utrwalone. Agresja i przemoc ma to do siebie, że cały czas narasta, dlatego nie można lekceważyć nawet niewielkich jej przejawów.
– Małe dziecko często w ten sposób testuje, kim jest, gdzie przynależy i na ile może sobie pozwolić. Zadaniem jego rodziców jest je troszeczkę ukierunkować, przekierować na właściwą ścieżkę, z której ono wyskoczyło. Kilka razy porozmawiać z nim, pokazywać, że jego zachowanie jest nieprzyjazne dla innych, że może poprzez swoje działania kogoś skrzywdzić.
– Dziewczynki w coraz wcześniejszym wieku zaczynają odczuwać społeczną presję, nakierowaną nie tylko na ich zachowanie, lecz także na wygląd. Cały świat daje im do zrozumienia, że powinny wyglądać ładnie, że muszą mieć modne ubrania, buty, fryzury. To się zaczyna już naprawdę bardzo wcześnie! Mam córkę, która ma 8 lat i na tle swoich rówieśniczek zachowuje się bardzo dziecinnie, bo w przeciwieństwie do nich nie skupia się jeszcze na tym, jak ułożyć włosy, jaką bluzkę założyć... Większość 8-latek przywiązuje do swojego wyglądu bardzo dużą wagę, większość 10-latek ma swoje telefony komórkowe i dobrze wie, jak zrobić sobie ładne selfie, a z kolei mnóstwo 12-latek ma swoje konta w mediach społecznościowych! Tak wygląda dzieciństwo współczesnych dzieci!
– W obu przypadkach ważne jest wzmacnianie pewności siebie u dzieci. Bardzo często zachowania przemocowe wynikają z niskiej pewności siebie albo jeszcze innych problemów, jakie dziecko ma w domu. Często na spotkaniach autorskich opowiadam, że sama byłam ofiarą przemocy rówieśniczej w szkole średniej, ale teraz, kiedy rozmawiamy, przypomniałam sobie, że gdy byłam w szkole podstawowej sama byłam sprawcą przemocy wobec jednej z moich koleżanek. Bardzo często, szczególnie u młodszych dzieci, sprawcą przemocy jest dziecko bardzo niepewne siebie, które próbuje poprzez swoje przemocowe działania zadbać o siebie. Sprawca czy ofiara – to nie są stałe role, dzieci wchodzą raz w jedną, raz w drugą.
– Nie pocieszę tutaj nikogo: to naprawdę trudne zadanie. Warto pokazywać, że ładna buzia czy ładne ubranie nie są najważniejsze, warto opowiadać o kobietach, które odniosły sukces w życiu, warto swoim zachowaniem pokazywać, że naprawdę dużo zależy od nas samych. Bądźmy dumne z naszych dzieci, okazujmy im czułość i miłość, bez względu na to, jakie są. I jeszcze jedno: starajmy się je odciągać od komputera i zachęcajmy do uprawiania sportu, szczególnie dziewczynki. To ważniejsze dla ich poczucia własnej wartości niż myślimy.
Czytaj także: Agresja słowna: jak ją rozpoznać?
Rabat 20% na produkty do pielęgnacji twarzy skłonnej do niedoskonałości. Oferta obejmuje wybrane produkty z linii Calendula, Clearly Corrective oraz Anti-Blemish. Rabat dostępny w sklepach stacjonarnych i na kiehls.pl. Szczegóły u sprzedawcy i na stronie www.
Rabat do 40% na sprzęt, odzież i akcesoria sportowe dostępny w sklepie stacjonarnym i na Sportano.pl. Szczegóły w sklepie i na stronie.
Wprowadź kod na stronie www.topsecret.pl/ona lub pokaż go w jednym z ponad 100 sklepów stacjonarnych i skorzystaj z oferty. Szczegóły u sprzedawcy i na stronie www.
Twoje ulubione produkty w wyjątkowych cenach. Rabat do -40% na wybrany asortyment dostępny na cocolita.pl. Szczegóły na stronie.
Moda ORSAY oferuje każdej kobiecie możliwość poczucia się sobą niezależnie od sytuacji, nastroju czy rozmiaru ubrania. Skorzystaj z dodatkowej 20% zniżki na wszystko w sklepach stacjonarnych i na orsay.pl. Zniżka nie dotyczy bonów podarunkowych. Szczegóły u sprzedawcy i na stronie.
Skorzystaj z kodu WIOSNA40 i otrzymaj 40% zniżki na produkty nieprzecenione, oznaczone tym kodem na eveline.pl/skorzystaj-z-promocji przy zakupach za min. 50 zł. Oferta ważna tylko na eveline.pl w dniach 18-24.04.2024. Kody rabatowe nie łączą się. Szczegóły na stronie.
Badania przeprowadzone przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę pokazują, że wystarczy przeżyć kilka negatywnych zdarzeń w dzieciństwie, aby aż 17-krotnie! częściej podjąć próbę samobójczą, w porównaniu do osób bez takich obciążeń. Największe spustoszenie w psychice dziecka czyni przemoc fizyczna. Polska w fatalnej czołówce "Polska jest dziś drugim po Niemczech krajem w Europie z największym odsetkiem zakończonych zgonem samobójstw wśród młodych ludzi. To bardzo niepokojące" – podkreśla prezeska Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę dr Monika Sajkowska. Badania przeprowadzono wśród 1772 studentów z pięciu uczelni w Polsce, w wieku 18-25 lat, na zlecenie Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) i Ministerstwa Zdrowia. Prawie 80 proc. z badanych przyznało się, że doświadczyło w dzieciństwie co najmniej jednej formy krzywdzenia lub dysfunkcji w rodzinie. Badania pokazują, że ci z nich, którzy doświadczyli kilku negatywnych zdarzeń w dzieciństwie , wielokrotnie częściej podejmują próby samobójcze. Ale nie tylko. Częściej też okaleczają się i nie mają bliskiej osoby. Negatywne doświadczenia w dzieciństwie Co to znaczy negatywne doświadczenia w dzieciństwie? W języku angielskim są one określane jako ACE, czyli Adverse Child Experiences i są to silnie stresujące wydarzenia, powtarzające się we wczesnym okresie życia. Należą do nich m.in.: przemoc fizyczna, przemoc emocjonalna, wykorzystywanie seksualne, zaniedbanie, rozwód lub separacja rodziców, uzależnienia, choroby psychiczne, bycie świadkiem przemocy domowej, zachowania przestępcze członków rodziny. Zdaniem naukowców, mają one długofalowe konsekwencje i wywierają negatywny wpływ na rozwój dziecka i jego funkcjonowanie w późniejszym życiu. Ponad trzy czwarte studentów - 77 proc. - doświadczyło co najmniej jednej formy krzywdzenia lub dysfunkcji w rodzinie. Niemal co...
Po rodzinnej kłótni pięciomiesięczne niemowlę trafiło do szpitala w Legnicy na Dolnym Śląsku. Mama dziewczynki upadła trzymając córeczkę na rękach. Dziewczynka przebywa na oddziale chirurgii dziecięcej legnickiego szpitala, lekarze oceniają jej stan na doby. Ze wstępnych ustaleń wynika, że do zdarzenia doszło podczas awantury matki dziecka i jej partnera. Pijany mężczyzna zaczął szarpać kobietę, w wyniku czego upadła z dzieckiem na podłogę. Kobieta przyznała, że mężczyzna znęcał się nad nią od roku. Przemoc domowa jest tematem tabu. Kobiety (choć przemoc w domu dotyczy także mężczyzn!) boją się prosić o pomoc, często przez lata pozostają ofiarami. Ta historia jest tego najlepszym przykładem. Jeśli jesteś świadkiem przemocy, reaguj. Jeśli jesteś ofiarą – nie bój się prosić o pomoc! Czytaj także: Nie żyje 4-latek spod Gniezna – nie dawajcie się lekarzom odsyłać ze szpitala! Pomóż uratować "Niebieską Linię"! Co robić, gdy padłaś ofiarą przemocy domowej? Źródło: RMF FM/wp.pl
Prawie każdy z nas nakrzyczał kiedyś na dziecko. Krzyczymy z różnych powodów – bezsilności, frustracji, niewyspania, zaniedbania własnych potrzeb. Krzyczymy, bo na nas krzyczano (a w przyszłości nasze dzieci będą krzyczeć na nasze wnuki). Krzyczymy, bo nie umiemy inaczej. Bo nie nauczono nas radzić sobie z własnymi emocjami. A jednak, naszym zadaniem jako rodziców jest umieć kontrolować swoje emocje, zwłaszcza jeśli tego samego oczekujemy od naszych dzieci. Nawet najlepszym rodzicom zdarza się stracić cierpliwość, co jednak robić, jeśli nie pamiętasz już dnia, kiedy nie krzyczałaś na dziecko? Co twój krzyk mu robi? Jak na nie wpływa? Odpocznij, przeczytaj, zacznij działać : twoja droga do zaprzestania podnoszenia głosu na dziecko rozpoczyna się dziś. Dla waszego wspólnego dobra! W jakich sytuacjach krzyczysz na dziecko? Na początek odpowiedz sobie na kilka pytań. Kiedy krzyczysz? Czy podnosisz głos od razu, czy po tym, jak już 5 razy zwróciłaś dziecku na coś uwagę, a ono nie posłuchało? Czy obecność innych ludzi powstrzymuje cię przed podniesieniem głosu na dziecko, czy wręcz przeciwnie – przy innych wybuchasz szybciej, bo czujesz się oceniana i niewłaściwe zachowanie twojego dziecka jeszcze bardziej cię razi? Czy mówisz dziecku, że krzyk do niczego dobrego nie prowadzi, że trzeba inaczej wyrażać złość, a mimo to sama podnosisz głos w momentach wzburzenia? Czy twoje dziecko też krzyczy, gdy coś idzie nie po jego myśli? Czy myślisz, że krzyk to jedyny sposób, żeby twoje dziecko cię posłuchało? Jak krzyk wpływa na dziecko? Kiedy krzyczysz na dziecko, ono odczuwa strach . Jego serduszko kurczy się z lęku przed tobą. Czasem zamyka się przed tobą, bo czuje się niesprawiedliwie potraktowane. Twój krzyk rani dziecko. Krzycząc na dziecko, żeby wyegzekwować pożądane zachowanie, prowokujesz je do odpowiadania złością lub do ucieczki, zamykania się w...
