Lekcja nr 6, starszaki: Porażka i sukces
Każdy woli wygrywać, niż przegrywać. Ponieważ jednak nie istnieje świat, w którym wszyscy, zawsze wygrywają, trzeba uczyć dzieci radzenia sobie z porażką. Jednak nigdy nie należy uczyć dziecka przegrywania. Trzeba uczyć je radzenia sobie z przegraną.
Dlaczego to ważne
Słowo "porażka" w języku polskim, niestety, jest nacechowane negatywnie. Warto ją jednak postrzegać jako pewien etap do osiągnięcia sukcesu. Porażka to pewien krok, który zbliża nas do efektu końcowego. Tylko takie rozumienie porażki pozwala nam zrozumieć fakt, że nic nie przychodzi łatwo. A sukces po wielu porażkach jest o wiele cenniejszy.
Sukces to pojęcie indywidualne i dla każdego znaczy zupełnie co innego. Nie wszystko także można nazwać sukcesem, bo ten prawdziwy wymaga większego zaangażowania i mobilizacji. W przypadku porażki sytuacja wygląda inaczej. Wszystko to, co się nam nie udaje, uznajemy za porażkę.
Brak sukcesu nie zawsze jest czymś złym, może przecież mobilizować. Zachęca do jeszcze większej pracy nad sobą. Buduje poczucie, że można zrobić coś lepiej. Jest więc wspaniałym sposobem na doskonalenie umiejętności i nabywanie kolejnych. Nauczenie dziecka, by chciało wygrywać, czasem nie jest proste. Wygrywanie wiąże się bowiem z rywalizacją. A nie wszyscy to lubią.
Strach przed porażką jest nieodłącznym towarzyszem w wyścigu o nagrodę. Gdy uda się nam wytłumaczyć dziecku, że nie każda przegrana to klęska, ale każda kolejna próba przybliża nas do sukcesu, możemy skuteczniej motywować do bycia mądrzejszym, sprawniejszym, do sięgania dalej i wyżej. Realizowania swoich pasji oraz marzeń.
Wygrana daje nam niewiele wiedzy na swój temat. Tylko porażka czegoś nas o sobie samych uczy, pokazuje, co robiliśmy źle i jak to możemy poprawić. Porażkę warto traktować więc jak nauczkę i kierunkowskaz. Jako drogę do sukcesu i samorozwoju.
Przegrać i poradzić sobie, przegrać i pogratulować zwycięzcy. To jest cenna umiejętność. Nie trzeba tego lubić, ale bez wątpienia warto to umieć. To, jak znosimy porażkę, przegraną mówi o nas więcej nić życiowe sukcesy.
Ważna jest także nauka wygrywania i cieszenia się z sukcesu. Wiąże się ona nierozerwalnie z umiejętnością przyjmowania komplementów. Warto nauczyć dziecko, by pochwałę czy komplement umiało skwitować zwyczajnym "dziękuję". To wystarczy na początek. Przyjąć i uznać, że się należy.
Ćwiczenia
- Rzut kostką
Rekwizyty: kostka do gry
Miejsce: gdziekolwiek
Rzucajcie na przemian kostką i za każdym razem podsumowuj, komu udało się osiągnąć w więcej oczek. Dzięki temu dziecko dowiaduje się, że ma takie same szanse jak rodzic. W ten sposób pokazujesz mu, że istnieją sytuacje, w których każdy z nas – nieważne, czy jest dorosły, biedny, bogaty, wykształcony, czy też nie – ma identyczne możliwości.
- Słoń i mrówka
Rekwizyty: dwa obrazki: jeden ze słoniem niosącym pień drzewa i drugi – z mrówką dźwigającą większy od niej liść
Miejsce: gdziekolwiek
Pokaż dziecku obrazki ze słoniem i mrówką. Zadaj dziecku pytanie, czy chciałoby być tak silne jak słoń, czy jak mrówka. Wytłumacz, że mrówka potrafi unieść rzecz wielokrotnie cięższą od niej samej, a słoń tego nie umie. Przy okazji porozmawiajcie o tym, jak należy ćwiczyć, aby zwiększać swoje umiejętności.
- Trening czyni mistrza
Rekwizyty: piórnik pełen ołówków, kredek i innych przyborów
Miejsce: gdziekolwiek
Połóż przed dzieckiem otwarty piórnik pełen ołówków, kredek i innych przyborów. Zrób jego zdjęcie tak, by wiadomo było, gdzie ułożone były poszczególne elementy. Poproś dziecko, by jak najszybciej wyjęło wszystko z piórnika, a następnie ułożyło z powrotem na swoje miejsca. Razem sprawdźcie zgodność jego ułożenia ze zdjęciem. To ćwiczenie warto regularnie trenować, sprawdzając czas i dokładność. Wyniki notuj i po kilku dniach pokaż dziecku, jak bardzo poprawiło swój czas, uwagę i spostrzegawczość.
Wróć do strony: www.mamotoja.pl/akcja-edukacja/zmysly-dziecka/
Artykuł powstał z udziałem marki KINDER Niespodzianka