10 wkurzających rzeczy, które robi każda teściowa (i doprowadza tym do szału)

Konflikty powstają z powodu różnicy warunków Waszego życia, a więc i doświadczeń. Babcia wykorzystuje te z własnego macierzyństwa. Jest pewna, że skoro jej metody się sprawdziły, teraz też będą przydatne. Boi się nowinek, nie umie np. założyć jednorazowej pieluchy, z rezerwą odnosi się do nowych trendów w wychowaniu. Warto, abyście dla dobra dziecka znalazły wspólny język. Nadopiekuńcza Mama ubiera moją córkę za ciepło, karmi ją na siłę i za często. Twierdzi, że to dla jej dobra, ale mnie to przeszkadza. Przyczyna sytuacji: Oczywiście babcia ma na względzie dobro wnuczki. Jej postępowanie wynika jednak i z obawy, że gdy dziecko zachoruje, Ty będziesz przekonana, że stało się to przez złą opiekę. Stąd tendencja do nakładania wnuczce trzech warstw ubrań i karmienia jej obficie, żeby „zdrowo rosła”. Nasza rada: Jeśli nie jesteście w konflikcie, zastosuj prosty sposób – nie zostawiaj babci wyboru. Najlepiej każdego dnia przygotuj dziecku odpowiedni zestaw ubrań. W kuchni podobnie – przyszykuj porcje jedzenia przeznaczone na cały dzień w specjalnie oznaczonych pojemnikach. To działa! Jeśli babcia szkodzi dziecku , np. jest za grube, a ona daje mu batoniki, powołaj się na autorytet lekarza. Pokaż jego pisemne zalecenia na dowód, że tak nie wolno.   Chce nas kontrolować Teściowa chce rządzić w naszym domu. Przestawia meble, przegląda szafy. Jak jej powiedzieć, żeby przestała to robić? Przyczyna sytuacji: Kieruje nią nadmierna troska o syna. Uważa, że ma prawo do ingerencji, bo jest jego matką i babką jego dzieci, a Ty zapewne nie radzisz sobie z prowadzeniem domu. Nasza rada: Musisz powiedzieć teściowej spokojnie, ale wprost, że nie życzysz sobie takiego zachowania w swoim domu. Jeśli nie zechce Cię słuchać, ostrzeż ją, że będziesz zmuszona inaczej zorganizować opiekę nad dzieckiem . Osobiste przedmioty, np. listy, trzymaj pod...

Bywa, że nawet najlepsze stosunki z mamą czy teściową zmieniają się o 180 stopni, gdy sama urodzisz dziecko. Choć może ci się wydawać, że pomocy babć wcale nie potrzebujesz, to na pewno są one ważne dla twojego dziecka. Nie zawsze jednak potrafisz dobrze żyć z teściową. Brakuje ci też zrozumienia u mamy. Tylko dlaczego? W nowych rolach Narodziny maleństwa to radosny i trudny moment, bo niełatwo jest wejść w nowe role: tobie stać się mamą, a mamie – babcią. Choć ciąża trwa aż dziewięć miesięcy – niby jest czas, by się przygotować – to w natłoku emocji i zajęć zwykle nie ma okazji zastanowić się nad tym. I wtedy rzecz na pozór naturalna przychodzi z trudem. Właśnie dlatego po urodzeniu dziecka rodzą się między tobą a mamą konflikty czy wrogość. Wcześniej pełna zrozumienia teściowa zaczyna narzucać swoje zdanie. A problemy narastają: opieka nad maluszkiem jest tak absorbująca, że brakuje czasu na rozmowę. Ty masz żal za krytykę ze strony mamy czy teściowej, a one czują się coraz bardziej zranione, że nikt nie jest im wdzięczny za pomoc. Młoda niezależna Chcąc sprostać nowej roli, bywasz napięta. A jak często pragniesz być lepsza niż twoja mama? Nie powielać jej błędów? Próbujesz więc być mamą idealną, a nie wystarczająco dobrą. Minie trochę czasu, nim zrozumiesz, co jest ważne. Chcesz być też nowoczesna i stosować współczesne metody wychowawcze – i masz do tego prawo. Czytasz książki o wychowaniu, magazyny dla rodziców, słuchasz rad koleżanek. Gdy mama próbuje ci pomagać, jesteś zniecierpliwiona. A bywa i tak, że wydaje ci się, że więź łącząca twoje dziecko z babcią jest zbyt silna. Wtedy pojawia się zazdrość o sekrety teściowej i synka czy o płacz córeczki po wyjściu babci. Na wszystko trzeba czasu. Gdy przestaniesz już ściśle trzymać się zasad, kontakty z babciami ułożą się lepiej, bo wszyscy będziecie...

Przede wszystkim potrzeba ci dużo cierpliwości i... wiary w swoje przekonania. Nie możesz przemilczać ważnych spraw czy bać się opinii innych od twoich. Spójrz na mamę z miłością, z jaką dziecko patrzy na ciebie. I... uwierz, że się uda! Choć niektóre problemy wydają się nie do rozwiązania, to odrobina dobrej woli i chęci czynią cuda. Spróbuj! Teściowa wyręcza mnie we wszystkim Ala, mama miesięcznej Malwiny: Moja teściowa mieszka niedaleko i co dzień nas odwiedza. Stara się robić wszystko za mnie: przewija Malwinkę, zabiera ją na spacer, kołysze do snu. Sama chcę się zajmować dzieckiem. Jak to zmienić? Spróbuj zrozumieć teściową – ona robi to w dobrej wierze, bo chce ci pomóc, nie ma złych intencji. Dlatego do ciebie należy kolejny ruch: powoli, delikatnie i skutecznie musisz sprawić, aby pomagała ci tak, jak ty byś tego chciała. Rozpocznij od pytania, o której godzinie teściowa mogłaby do was przyjść. Najlepiej najpierw wspólnie ustalcie plan, a potem stopniowo staraj się ograniczać wizyty, a przede wszystkim zacznij sama nadawać im bieg. Powiedz babci, co jest do zrobienia, o której godzinie może zabrać wnuczkę na spacer, zostaw jej ubranka na dwór, doradź, co ma robić przy kąpaniu. Z czasem teściowa przyzwyczai się do tego, że to ty stawiasz granice. Gdybyś rozpoczęła od deklaracji: "Mogę to wszystko zrobić sama", teściowa mogłaby powiedzieć: "A co, ja nie potrafię? Źle się dzieckiem zajmuję?", i wtedy poważny konflikt gotowy.   Mama uważa, że muszę dokarmiać synka Iza, mama 4-miesięcznego Jasia: Karmię synka piersią. Moja mama twierdzi, że trzymiesięczne dziecko powinno już jeść np. jabłuszko. Przekonuje mnie, że potrzebne mu są witaminy. Nie chcę jej ulec. Jak reagować, by się nie kłócić? Spokojnie i stanowczo, ale nie rezygnując ze swojego zdania. Powiedz, jak zmieniły się poglądy na temat wychowywania...