Pewnie nigdy nie pomyślałaś, że po urodzeniu dziecka staniesz się zupełnie inną osobą. Jesteś silniejsza, masz w sobie nieskończone pokłady miłości, a chwila w samotności cieszy cię bardziej niż kiedykolwiek. Zmieniłaś się w mamę superbohaterkę, która ze wszystkim daje sobie radę – nawet po nieprzespanej nocy, z dzieckiem w jednej ręce, kubkiem kawy w drugiej i stertą prania pod nogami.
Co się w was zmieniło po urodzeniu dziecka?
Czytaj także: Mama nieidealna, czyli dobra dla dziecka i siebie
źródło: popsugar.com
Życie kobiety po narodzinach dzieci zmienia się nieodwracalnie. Świeżo upieczona mama zaczyna myśleć i mówić o sprawach, które do tej pory wydawały jej się albo zbyt banalne, by o nich mówić, albo zbyt wstydliwe . Wyobrażacie sobie panie na prestiżowych stanowiskach, gadające w kółko o kolorze i konsystencji kupek ich dzieci? Tak! To właśnie rewolucja, która przychodzi jak tsunami! Posłuchajcie, o czym tak naprawdę myśli mama - blogerka amerykańska, Karen Veenstra. 1. Gorący prysznic Po urodzeniu dziecka, z braku czasu, nie robisz już wszystkiego na co masz ochotę. Zaczynasz wybierać: Drzemka, czy oglądanie tv? Drzemka, czy jedzenie? Jeść trzeba, tak samo jak myć się. Ale to prysznic, daje nam upragniony odpoczynek. Chwila pod prysznicem, w samotności, bez asysty wiecznie o coś pytających dzieci i męża, potrafi zastąpić wszystko co dobre na świecie. To chwila naprawdę wyłącznie dla nas. 2.Wyglądam jak bezdomna! Nieważne ile mamy specjalnych ciuchów do karmienia, zawsze będzie za mało. Dziecku odbija się w najmniej oczekiwanym momencie. Niestety, nie zawsze wtedy kiedy my tego chcemy i cierpliwie trzymamy niemowlę 5 minut, by nie ulało. 3. Powiedzenie „Nie płacz nad rozlanym mlekiem”, jest najgorsze! Powiedzcie to mamie, która godzinę siedziała z laktatorem w dłoniach, a potem niefortunnie postawiła butelkę na zabawce dziecka! Widok rozlanego mleka, potrafi doprowadzić do łez. 4. Ciągle płaczesz, albo mówisz o płaczu. Mężowie patrzą na nas przerażeni, gdy nagle, bez powodu, zalewamy się łzami. Czasem będzie to widok innego dziecka, a czasem wiadomości w telewizji. Hormony! 5. Kiedy słyszę „będzie lepiej”, mam ochotę pobić kogoś! Nie, nie jest lepiej. Kiedy jesteś niestabilna emocjonalnie i marzysz o choć jednej przespanej nocy, słuchanie o tym, jak to kiedyś będzie lepiej,...
Dla kobiety, która właśnie została matką, nawet najdrobniejsza pomoc i wyraz troski jest na wagę złota. Często jednak nie potrafimy prosić o pomoc , czekamy aż ktoś sam się domyśli, a nawet kiedy to zrobi, odmawiamy, twierdząc, że wszystko jest w porządku. Nauczono nas, że proszenie o pomoc i jej przyjmowanie jest oznaką słabości, a etos Matki Polki zaprogramował nas do myślenia, że dobra matka ze wszystkim da sobie radę sama, a jeśli jest inaczej, to znaczy, że nie nadaje się do tej roli – przecież inne matki sobie radzą bez pomocy. Prawda? Nie! Po porodzie jesteśmy wrażliwe, obolałe, zmęczone, przestraszone . Łatwo się wzruszamy, nastrój mamy obniżony (cóż, natura tak nas urządziła), a łzy mamy na zawołanie. Zamiast zaciskać zęby i cierpieć w samotności, komunikujmy swoje potrzeby. Ileż to razy, zamiast poprosić mężów o wyrzucenie śmieci, robiłyśmy to same, a potem wypominałyśmy im, że nigdy tego nie robią? Pora to zmienić! Powiedz swojemu ukochanemu, jakiej pomocy od niego oczekujesz. Dobra komunikacja to podstawa! Na początek możesz podsunąć mu tę ściągę - oto 5 rzeczy, których mamy potrzebują od swoich partnerów : 1. Jedzenie Jestem całkowicie pochłonięta karmieniem na żądanie, dochodzeniem do siebie po porodzie, poznawaniem naszego dziecka, uczeniem się nowej rzeczywistości. Brakuje mi czasu i siły , by pomyśleć o sobie i zadbać o to, by lodówka była pełna, a ja najedzona. Zadbaj proszę o zakupy spożywcze, przygotuj kolację, przypominaj mi o tym, że muszę jeść. Zrób kanapkę. 2. Przewijaj Nawet jeśli czasem sprawiam wrażenie, że nie dopuszczam cię do opieki nad naszym dzieckiem, tak naprawdę bardzo chcę, żebyś był zaangażowanym ojcem , obecnym w jego życiu od samego początku. Wiem, że w ten sposób budujesz głęboką więź z naszym dzieckiem, a ja mogę złapać oddech. Dlatego nie martw się, kiedy krzywo...
Jedzenie kiszonych ogórków i Nutelli to klasyk, którego żadna ciężarna nie ukrywa. Są jednak takie rzeczy, które robi się w tajemnicy, tak, żeby nikt nie widział... Płacz w samotności, picie kawy (z kofeiną!) i rozmowy z brzuszkiem to dopiero początek. Co wstydliwego robią ciężarne? Też to robiłaś! Chodziłaś cały dzień w niezapiętych spodniach. Niekoniecznie w miejscu publicznym, ale w domu? Czemu nie! Nie goliłaś nóg. O okolicach bikini nie wspominamy. W ciąży obowiązuje zasada "Nie golić nic poniżej brzucha". Zamawiałaś na wynos 3 zestawy i ciasto na deser. Pochłonięcie obiadu dla 4-osobowej rodziny nie było problemem. Jeśli coś ci spadło, nie podnosiłaś tego z podłogi. Przecież jesteś w ciąży, nie będziesz się schylać! Zerkałaś w lusterko, żeby zobaczyć, jak wyglądają twoje okolice intymne przed porodem. Potem wszystko może się zmienić. Hormony były usprawiedliwieniem każdego twojego zachowania. Przecież jesteś w ciąży! Sikałaś w majtki. Tylko trochę, ale jednak zdarzyło ci się "nie zdążyć". Kontrolowanie pęcherza z małym człowiekiem w brzuchu jest trudne! Płakałaś w samotności. Bo rozstęp, bo reklama, bo pani w sklepie cię nie poznała, bo mąż przyniósł ci herbatę. Każdy powód był dobry. Trzymałaś się ostentacyjnie za brzuch, żeby nikt nie pomyślał, że jesteś gruba. Co więcej, czekałaś na komplementy. Naciskałaś sutki, by zobaczyć, czy masz już laktację. Takie rzeczy robi się wyłącznie w samotności. Piłaś kawę. Gdy ktoś patrzył z dezaprobatą, mówiłaś z uśmiechem, że to bezkofeinowa. Tylko ty znasz prawdę. Zapominałaś o kwasie foliowym i ciążowych witaminach. Kłopoty z pamięcią to pewnie wina hormonów! Rozmawiałaś z brzuchem. Czasem z dzieckiem w brzuszku, choć niekoniecznie. Przez jakiś czas byliście najlepszymi przyjaciółmi....
