5 dowodów, że drugie dziecko czyni nas lepszymi mamami

p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font: 12.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: 0px #000000} span.s2 {font-kerning: none} span.s3 {font: 12.0px Helvetica} ol.ol1 {list-style-type: decimal} 1. Dwoje dzieci - dwa charaktery  Marzena z Białegostoku: Każde z 4 moich dzieci jest inne. Nawet, jeżeli pierwsze dziecko jest bardzo spokojne, nie ma szans, że drugie będzie takie samo. Może będzie spokojne, ale np. będzie bardzo dużo mówić. Np. moi dwaj synowie to całkowite przeciwieństwa: najmłodszy syn to dynamit, a jego starszy brat jest aż za spokojny. Co dziecko, to charakter.  2. Karmienie piersią tak samo bolesne, jak przy pierwszym dziecku Magda z Łodzi: Przy pierwszej córce długo używałam kapturków , bo przy karmieniu bardzo bolały mnie piersi. Myślałam, że z drugim dzieckiem będzie inaczej, bo już się przyzwyczaiłam, ale między moimi dziewczynkami jest 5 lat różnicy i całą akcję z karmieniem trzeba było zaczynać od zera. Kapturki znów wróciły, chociaż przy drugiej córce używałam ich trochę krócej.  3. Przy drugim dziecku 4 razy mniej czasu  Justyna z Milanówka: Po pierwszym dziecku bardzo szybko wróciłam do pracy, bo taką miałam sytuację życiową. Co prawda ledwo starczało nam na nianię i wiecznie wymienialiśmy się z mężem małą ale bardzo nie chciałam, żeby Wiktoria była sama, dlatego zdecydowaliśmy się na drugie dziecko. Okazało się, że tych obowiązków zrobiło się nagle 4 razy więcej. Nie żałuję, chociaż dalej przerzucamy się opieką nad dziećmi i w ogóle nie mamy dla siebie czasu. Przynajmniej na razie. 4. Urlop macierzyński z dwójką dzieci to żaden urlop Wanda z Augustowa: Pamiętam, jak przy pierwszym dziecku ucinałam sobie drzemki razem z synem. Kiedy pojawia...

Każda ciąża jest inna O tym, że nic dwa razy się nie zdarza, pisze Marta Fidecka, psycholog W pierwszej ciąży byłaś młodsza, mniej doświadczona. Może jeszcze nie pracowałaś, a może właśnie miałaś świetną pozycję zawodową, której – po urodzeniu pierwszego dziecka – nie udało Ci się odzyskać. Przez tych kilka lat życie młodej mamy z pewnością się zmienia. Tak jak i ona sama. I oto znów stoi u progu nowego wyzwania, wspaniałej, ale trudnej przygody powtórnego macierzyństwa. Zanim zacznie się na dobre – dziewięć miesięcy oczekiwania. Ale historia się nie powtórzy... Dużo już wiesz o ciąży Mniej podekscytowania i nerwów, więcej spokoju – tym na ogół druga ciąża różni się od pierwszej. Nic dziwnego – trafiło przecież na eksperta. W pamięci jeszcze świeże wspomnienia, godziny przegadane z koleżankami w podobnie odmiennym stanie, a na półkach stosy czasopism i poradników z serii „W oczekiwaniu na dziecko”, które tym razem wertowane są znacznie rzadziej. Gdzie się podziało to nerwowe zaglądanie do lodówki, w poszukiwaniu dodatkowej porcji żelaza lub wapnia? Gdzie wyrzuty sumienia po jednej słabiutkiej kawie? Ciąża z drugim dzieckiem przestaje być już traktowana jak choroba – trzeba żyć normalnie, tylko bardziej świadomie. USG, KTG , Hbs, Ag, płyn owodniowy, worek sako – te terminy nie są już zupełnie obce. Ruchy płodu? Oczywiście, łatwiej teraz odróżnić je od zwykłego burczenia w brzuchu. A napinająca się i twardniejąca od ósmego miesiąca macica już nie budzi obaw, „że coś się zaczyna” – to przecież zwykłe skurcze Brixtona-Hicksa. Starsze dziecko dyktuje warunki "Wydłuż czas snu co najmniej o godzinę, odpoczywaj, gdy czujesz się zmęczona, leż z nogami uniesionymi do góry, spaceruj, ćwicz, słuchaj relaksującej muzyki" – takie i podobne rady dostają ciężarne kobiety. Nosząc w łonie pierwszego...

Drugie dziecko – czemu nie? Mamy już przecież instrukcję obsługi ;-) Czy może nas coś zaskoczyć? Czy jest coś, z czym nie damy sobie rady? Okazuje się, że nie ma rzeczy prostych i oczywistych. Przekonała się o tym Monika, posłuchajcie jej opowieści. „Druga ciąża była jak najbardziej planowana. Starszy syn miał już 2,5 roku, wydawało mi się, że wiem naprawdę dużo na temat wychowywania dzieci. Przeżyliśmy gorączki, katarki, humorki, odmawianie słodyczy, dozowanie bajek, rozszarzanie diety , co więc mogłoby nas jako rodziców zaskoczyć? No cóż, okazało się, że drugie dziecko, potrzebuje zupełnie innego traktowania. Nie miało jak pierworodny problemu ze snem, za to, trzeba było je budzić na karmienie. Miało problem z prawidłowym ssaniem, więc walczyliśmy długo o karmienie piersią. Potem pojawiły się kolki i zaparcia , zupełna dla nas nowość. Zapalenie oskrzeli – do tej pory nie wiedzieliśmy, co to jest, starszy syn chorował naprawdę sporadycznie. Dopiero teraz zapoznałam się z inhalatorem , który musiał zawitać w naszym domu. Alergia na mleko, niechęć do warzyw, późne raczkowanie – nawet nie zdawałam sobie sprawy, ile będę musiała jako mama się dokształcać. Musiałam pozyskać zupełnie nową wiedzę i poczułam się trochę... jak świeżo upieczona, zielona jeszcze w kwestiach wychowywania dzieci mama. To był dla mnie absolutny szok! Ja, która dzieliłam się radami i doświadczeniem z innymi mamami, teraz zaczęłam sama prosić o pomoc w rozwiązaniu zupełnie nowych problemów. Czy to źle? Absolutnie nie. To tylko uzmysłowiło mi, że człowiek musi się dokształcać całe życie. Nie można być nigdy pewnym, że wie się wszystko na temat dzieci, każde dziecko jest zupełnie inne, wymaga odmiennego traktowania, cierpi na inne dolegliwości, ma inny charakter, który wymaga podejścia dostosowanego do jego potrzeb. Kochane mamy, każde kolejne...