Brudne znaczy szczęśliwe! Pozwólmy im na to

Dlaczego warto jak najwięcej biegać, skakać, turlać się po trawie, kąpać się i budować zamki z piasku? Bo ruch nie tylko wzmacnia organizm dziecka, ale także pozwala maluchowi nauczyć się czegoś o sobie, innych ludziach i otaczającej go przestrzeni i przedmiotach. Ruch to nie tylko zdrowie fizyczne, ale także dobra kondycja psychiczna oraz lepszy rozwój umysłowy. Dlatego podczas letnich miesięcy ruszajmy się całą rodziną! Harce na placu zabaw Jedną z pierwszych dziecięcych zabaw jest zjeżdżanie z podwórkowej zjeżdżalni. Żeby jednak poczuć wiatr na twarzy, dziecko musi najpierw wdrapać się po drabince, usiąść w odpowiednim miejscu, odepchnąć się, zjechać, a potem wstać i... wszystko zaczynać od nowa. Podczas wykonywania tych czynności kształtuje się odwaga i koordynacja ruchowa . Bujanie się na huśtawce czy kręcenie na karuzeli reguluje za to siłę napięcia mięśni tułowia, ramion i nóg. Stymuluje również układ przedsionkowy, który wpływa na koordynację naszych zmysłów – ruchu, dotyku, słuchu, wzroku. Wspinanie się na drabinki uczy planowania przestrzennego ruchu – dziecko musi zastanowić się, jaki ruch wykonać, by dostać się w konkretne miejsce. Warto więc malucha zachęcać do tego typu zabaw – zacząć od prostych, łatwych dla niego zadań, powoli zwiększając stopień trudności. Przez cały czas dziecko musi mieć poczucie bezpieczeństwa i świadomość, że mu się udaje. Jeśli smyk nigdy nie chce bawić się na podwórku, warto poradzić się specjalisty – psychologa, terapeuty integracji sensorycznej bądź rehabilitanta dziecięcego. Budowanie zamków z piasku Codziennie dotykamy czegoś gołymi dłońmi. A stopy? Są poszkodowane przez większość roku. I wielka szkoda, bo kryją w sobie receptory odpowiadające wszystkim narządom wewnętrznym. Dlatego latem maluch jak najczęściej powinien chodzić boso po piasku, kamieniach,...

Maluch, który zobaczy z daleka plac zabaw, ze wszystkich sił puszcza się w jego kierunku. Trudno go przed tym powstrzymać, bo radosne piski, śmiechy dobiegające z daleka to najlepsza zachęta do zabawy. Już niespełna roczne dziecko cieszy się na widok minizjeżdżalni czy piaskownicy. Nic dziwnego, że kiedy czas wracać do domu, nie można go od nich odciągniąć. Dzieci wiedzą, co dla nich dobre! Pomożemy ci zrozumieć tę fascynację. 1. Na placu zabaw dziecko trenuje sprawność Oczywistą zaletą placów zabaw jest fakt, że są na dworze. To ogromnie ważne zwłaszcza obecnie, ponieważ już małe dzieci zbyt dużo czasu spędzają w domu. A przecież w czasie, gdy dzieci najbardziej intensywnie rosną, to właśnie ruch na świeżym powietrzu jest im niezbędny. Sprawia, że dobrze rozwijają się fizycznie. Jeśli dziecko od małego dużo się rusza, będzie mu to dawało wiele radości także w dorosłym życiu. Zobacz 23 pomysły na szalone zabawy ruchowe   2. Dziecko uczy się zachowań społecznych Na placu zabaw maluchy trenują nie tylko swoje ciało, ale również umiejętności społeczne: uczą się stać w kolejce do zjeżdżalni, wymieniać się foremkami czy wspólnie wprawiać w ruch karuzelę. To trening współpracy, kreatywności, no i współzawodnictwa. Dzieci nie tylko poznają zasady współżycia w grupie, ale też lepiej rozumieją własne możliwości. Zaczynają się uczyć, jak budować relacje z innymi dziećmi. Zdobywają wiedzę o sobie i kontaktach między rówieśnikami. A przy tym doświadczają różnych, pozytywnych i tych mniej przyjemnych, uczuć. Sprawdź, co robić, by dziecko odnalazło się w grupie 3. Dziecko ćwiczy wszystkie zmysły Wydaje się, że dzieci lubią placyki zabaw, bo mogą się tam wyszaleć, poznać kolegów czy wzmocnić mięśnie. Bezsprzecznie tak. Ale zabawa oraz ruch dostarczają także bodźców, których potrzebuje dziecięcy mózg do...

Okazuje się że dieta w dzieciństwie (a także w życiu płodowym – dzięki diecie kobiety w ciąży), ma duży wpływ na pojawienie się u człowieka tzw. chorób cywilizacyjnych - tego dowodzą badania naukowe. A ponieważ coraz więcej coraz młodszych osób, także dzieci i młodzieży, choruje m.in. na cukrzycę, nadciśnienie lub jest otyła, naukowcy poszukują nowych dowodów na związek tych chorób z dietą. I choć badania ciągle trwają, wiadomo już, że duży (choć niejedyny) wpływ ma na to nieodpowiedni sposób żywienia . Stąd właśnie wzięła się idea tzw. programowana żywieniowego. Nie żyjemy już na szczęście w czasach, gdy kluczowa była walka o jakiekolwiek jedzenie, czas więc wybierać je mądrze i mieć wpływ na zdrowie dziecka , uaktywniając u niego geny, które zapewnią mu zdrowie. Czy zdrowie dziecka jest zapisane w genach? Tak, ale ilość informacji dotyczących rozwoju i zdrowia znajdująca się w genach człowieka jest tak wielka, że w ciągu życia możemy wykorzystać tylko niewielką jej część. Teoria programowania żywieniowego zakłada, że wpływ środowiska, w którym żyjemy, oraz sposób żywienia w tzw. krytycznych okresach życia (okres płodowy i pierwsze trzy lata życia) w największym stopniu decydują o rozwoju i zdrowiu w kolejnych latach. We wczesnym dzieciństwie kształtują się nawyki żywieniowe dziecka , stąd tak ważne jest, by były one prawidłowe. Raz wykształcone nieprawidłowe nawyki będą powielane w późniejszym życiu, a także w dorosłości. Zobacz też: Jak zacząć zdrowiej jeść i karmić dziecko? 5 najważniejszych zasad Co to jest programowanie żywieniowe? To koncepcja, która zakłada, że wpływ m.in. niedoboru lub nadmiaru składników pokarmowych w życiu płodowym i w pierwszych trzech latach życia dziecka prowadzi do trwałych zmian w procesach metabolicznych i hormonalnych, które wpływają na zdrowie dziecka w...