Ksiądz wymyślił lek na depresję po stracie dziecka – czy TO naprawdę może pomóc?

Choć mogłoby się wydawać, że karmienie piersią to coś, co dotyczy tylko mamy i dziecka, to tak naprawdę każdy ma na nie wpływ. Jak to możliwe? Jeśli karmiłaś piersią , najpewniej sama spotkałaś się z przeróżnymi reakcjami ludzi. Obcy też mogą pomóc Niestety nadal olbrzymim problemem jest publiczne karmienie piersią. Niektóre panie nie mogą tego robić nawet w rodzinnym domu. Kobiety, które chcą nakarmić piersią swoje dziecko, są wypraszane z pokoju przez zgorszonych obserwatorów. - Choć kobieta nie eksponuje piersi , to widz nadaje temu taką interpretację. To nie jest problem kobiety, która po prostu karmi swoje dziecko, czyli używa piersi do podawania pokarmu. Jednak osoba, która to obserwuje, może nadawać temu znaczenie, np. dodając pewne konotacje erotyczne. I to jest główny problem - tłumaczy psycholog dr Marta Kucharska w rozmowie z PAP. Choć nadal nie brakuje osób zgorszonych i oburzonych na widok matki karmiącej swoje dziecko, to widać zmianę się w podejściu Polaków do tego tematu. Na szczęście coraz mniej z nas uważa, że matka ma siedzieć w domu i tylko tam ma prawo karmić malca. Proszę, nie gapcie się! Psycholog przyznaje, że akceptacja dla karmienia piersią w miejscach publicznych wzrasta. Jak wynika z badań, w Polsce najbardziej akceptujemy karmienie piersią w centrach handlowych, w restauracjach , kawiarniach czy w parkach, natomiast absolutnie najmniej akceptowane jest to w komunikacji publicznej . Mniej akceptowane jest także karmienie w szkołach, na uczelniach, w urzędach czy w pracy. Jak ocenia specjalistka, może to wynikać z faktu, że w takich miejscach kobieta wchodzi też w inną rolę. Na szczęście coraz częściej zapewniane jest odpowiednie zaplecze dla rodziców z dziećmi. Powstają kąciki dla mam, gdzie panie mogą na spokojnie nakarmić maluszka. Jednak jest nadal wiele do zrobienia. Zdaniem dr Kucharskiej niezbędne są uregulowania prawne,...

Ciąża wydaje się najszczęśliwszym okresem w życiu kobiety, jednak dla wielu pań bywa też horrorem z powodu obniżonego samopoczucia lub depresji. Badania pokazują, że zasięg problemu jest olbrzymi. AAP, czyli Amerykańska Akademia Pediatryczna opublikowała w grudniu nowe rekomendacje dotyczące depresji okołoporodowej (depresji prenatalnej i poporodowej). Także w Polsce od 2019 roku zmieni się profilaktyka depresji u kobiet w okresie okołoporodowym. Czy mamom nareszcie będzie łatwiej? Bez wsparcia i pomocy Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w ciągu całego życia na depresję choruje kilkanaście procent populacji osób dorosłych. Choroba ta dotyka dwa razy częściej kobiety. Problem szczególnie często dotyka pań spodziewających się dziecka. Zazwyczaj za wahania nastroju obwinia się „ciążowe hormony”, jednak żadne badania jednoznacznie tego nie potwierdziły. Natomiast, jak wynika z badań brytyjskich naukowców,  aż jedna na cztery kobiety ma problemy ze zdrowiem psychicznym w czasie ciąży. Ostatnie badania wykazały, że aż połowa kobiet cierpiących na depresję nie jest diagnozowana. Co gorsza, znaczna liczba osób, u których zdiagnozowano depresję, nie jest odpowiednio leczona. Choć o depresji wiemy wiele, wciąż za mało się o niej mówi.   Zauważyć problem - zmiany od 2019 roku! Osoba dotknięta depresją poporodową nie zawsze zdaje sobie sprawę z tego, że wymaga pomocy. Czasem nie ma siły o nią prosić, wstydzi się, że nie radzi sobie w nowej sytuacji lub obwinia o to, że jest złą matką. Dlatego tak ważna jest rola osób trzecich. Bliska rodzina czy partner powinni mieć świadomość, na jakie symptomy zwrócić uwagę i nie bać się szukać pomocy u specjalisty. Poprzedni Rzecznik Praw Dziecka, Marek Michalak, niejednokrotnie apelował, by położne środowiskowe, które mają największy kontakt z matkami zaraz po porodzie, zwracały uwagę na ich stan...

Czujesz się fatalnie, bo siedzisz w domu, bo z powodu dzieci wielokrotnie budzisz się w nocy, bo musisz być na każde żądanie, bo macierzyństwo przerwało zawodową karierę, bo czujesz się służącą we własnym domu, bo nie masz czasu dla siebie ani dla męża... Taki myśli mogą nagle pojawić się w głowie każdej młodej mamie. Warto wiedzieć, jak sobie wtedy pomóc, aby nie stać się ofiarą depresji .   Miej odwagę mówić Gdy matki wychowujące dzieci przyznają się do chwili zwątpienia , gniewu czy załamania, robią to wyjątkowo szczerze. Nierzadko w desperackim odruchu „ na skraju załamania nerwowego”, jakby chciały wszystko z siebie wyrzucić, zanim stracą wiarę w sens takiego działania. Ale chwile szczerości, by zostały dobrze przyjęte, wymagają właściwego słuchacza. Pewnie dlatego kobietom brakuje otwartości w opowiadaniu o trudach macierzyństwa . Bezpieczniej czują się w gronie innych matek i podczas rozmów telefonicznych. Kiedy jednak mówią, jak bardzo mają dość, że czują się zapędzone w kozi róg, padają z wyczerpania fizycznego i emocjonalnego, nie zawsze mogą liczyć na zrozumienie. Dlaczego? Bo „dobra matka nie narzeka”, bo „jak się chciało mieć dzieci, to trzeba mieć cierpliwość”. Takie stereotypy tkwią w wielu ludziach. Polecamy: Zalety macierzyństwa Rozmowa daje siłę Nie będzie chyba przesady w stwierdzeniu, że wiele osób nie potrafi rozmawiać o trudnych przeżyciach (czego bardzo zazdrości się bohaterom amerykańskich filmów). Nie umieją też oddzielać spraw ważnych od niewartych uwagi, przez co marnują szansę na szczerą rozmowę. Dwa przeciwstawne typy kobiet, które nie radzą sobie z mówieniem, to milczące słuchaczki nastawione na odbieranie i gaduły na bieżąco relacjonujące wydarzenia każdej chwili. Oczywiście, samo mówienie nie rozwiązuje problemu, ale bez tego nie sposób przekonać się, o co tak naprawdę chodzi,...