Wstrząsający materiał na temat turnusów wakacyjnych finansowanych przez Warmińsko-Mazurskie Kuratorium Oświaty ukazał się w programie „Uwaga”. Rodzice dzieci twierdzą, że w trakcie kolonii w Białym Dunajcu dochodziło do przemocy wobec dzieci.
Informacje przekazały redakcji dwie matki chłopców. Jedna z nich, Beata Drabek, przyznała, że dowiedziała się o wszystkim dopiero trzy dni po powrocie 10-letniego Wiktora do domu. Wówczas dostała nagrania, na których widać, jak jej dziecko jest bite.
Syn, który był po powrocie wyobcowany i zamknięty w sobie, ostatecznie opowiedział jej, co wydarzyło się na turnusie. Starsi chłopcy mieli codziennie, przez cały wyjazd, zmuszać młodsze dzieci do walk.
„Tam widać otwarte okna, słychać krzyk dzieci, na który nikt nie reaguje. Starsi chłopcy organizowali »opiekę« nad młodszymi dziećmi za pieniądze. Działo się to w myśl zasady, że jeśli mi zapłacisz, to się tobą zajmę i nic ci się nie stanie” – relacjonowała pani Beata w materiale TVN.
Głos w sprawie zabrał także uczestnik wydarzeń, Nikodem. W rozmowie z reporterami przyznał, że spokojnie było tylko przez pierwsze trzy dni turnusu. Potem zaczął się dramat. „Starsi koledzy zaczęli mnie bić i robić mi inne rzeczy. Nie miałem jak się bronić, bo zawsze mnie atakowali we dwójkę. Zgłaszałem to pani, ale nie było żadnej reakcji. I tak przez siedem dni codziennie” – mówił 7-latek.
Na tym jednak nie koniec dramatycznych doniesień. Na koloniach w Białym Dunajcu miało też dojść do poważnego wypadku. 9-letnia dziewczynka spadła z 2-metrowego murku, w wyniku czego doszło u niej do urazu płatu czołowego i pojawienia się na głowie krwiaków.
Mama 9-latki dowiedziała się o zdarzeniu, gdy dziecko było w szpitalu w Zakopanem i niezbędna była zgoda rodzica do przeprowadzania tomografii głowy. Kiedy pani Agnieszka zadzwoniła do starszej córki (która również przebywała na turnusie), dowiedziała się, że opiekunka prosiła, by nie informować nikogo o całym zajściu.
Organizator kolonii nie odniósł się do żadnych z doniesień. W reportażu „Uwagi” powiedział jedynie, że wszystkie wymogi formalne (w tym m.in. liczba wychowawców na turnusie) zostały spełnione.
Zobacz też:
Kilka dni temu na Facebooku zawrzało: na jednym z profili pojawił się szokujący wpis o opiekunce znęcającej się nad dziećmi podczas kolonii. W ciągu kilku dni post udostępniono prawie 30 tys. razy, a sprawą zainteresował się Rzecznk Praw Dziecka Marek Michalak. "Uderzyła go w twarz i wrzuciła pod prysznic..." 20 lipca Mariola Gepfert opublikowała na Facebooku wstrząsający post, w którym opisuje, jak podczas kolonii opiekunka domu dziecka znęcała się nad jednym z wychowanków. "Od kilku lat jeżdżę na różne kolonie i obozy młodzieżowe. W tym roku spotkała mnie przykra sytuacja. Podczas kolonii, wśród 32 uczestników, było 8 osób z domu dziecka im. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Wojsławicach. Pewnego dnia opiekunka (z ramienia domu dziecka) uderzyła 7-letniego chłopca w twarz , wrzuciła pod prysznic, a następnie położyła go do spania" – opisuje. Ślady na twarzy chłopca zauważyła następnego dnia przy śniadaniu. Kobieta od razu zrobiła chłopcu zdjęcia, nagrała jego wyjaśnienia i zgłosiła się do lekarza, który potwierdził, że ślady na twarzy świadczą o pobiciu. Przeczytaj cały post: Interwencja Rzecznika Praw Dziecka Jak czytamy na stronie biura Rzecznika Praw Dziecka, Marek Michalak zareagował, jak tylko dowiedział się o sprawie. Rzecznik zwrócił się do Starosty Zduńskowolskiego o sprawdzenie, w jakich warunkach żyją wychowankowie Domu Dziecka im. Św. Maksymiliana Marii Kolbego w Wojsławicach i czy dzieci, które uczestniczyły w koloniach, otrzymały odpowiednie wsparcie po powrocie z wypoczynku. Dyrektor placówki poinformowała rzecznika, że wychowawczyni, która dopuściła się przemocy wobec dziecka , została odsunięta od pracy z dziećmi, a sprawę bada prokuratura. Ktoś krzywdzi przemoc? Reaguj! Dzieci nie są w stanie się obronić. To, co dla nas jest szokujące i niewłaściwe, dla nich jest codziennością. Często nie wiedzą, że życie...
Lista rzeczy na kolonie powinna być ograniczona do niezbędnego minimum, by dziecko nie dźwigało niepotrzebnego ciężaru i nie pogubiło się w nadmiarze ubrań czy akcesoriów. Listę najlepiej przygotować wspólnie, dopasowując ubrania do różnej pogody i przewidując, co może się wydarzyć. To najlepsza lekcja samodzielności i odpowiedzialności, zwłaszcza gdy dziecko jedzie na kolonie po raz pierwszy. Spis treści: Podstawowa lista rzeczy na kolonie Lista rzeczy na kolonie nad morze Lista rzeczy na kolonie w górach Lista rzeczy dla dziecka na obóz sportowy Ile pieniędzy na kolonie? Podstawowa lista rzeczy na kolonie Dziecko powinno zabrać na kolonie przede wszystkim dokumenty, leki, kieszonkowe, kompletne zestawy ubrań na każdą pogodę oraz podstawowe środki higieny. Im mniej, tym lepiej, pakujcie się więc rozsądnie. Maluchowi nie może niczego zabraknąć, ale też nie powinien potem szukać potrzebnych rzeczy w wypakowanej po brzegi walizce. Ubrania na kolonie: lista bielizna (spakujcie tyle kompletów, na ile dni dziecko wyjeżdża; młodszemu dziecku zapakuj o 1-2 komplety więcej – na wszelki wypadek); koszulki z krótkim rękawem (warto mieć 1-2 zapasowe); 2-3 bluzki z długim rękawem; 1 bluza; 2-3 pary krótkich spodenek / legginsów; 2 pary długich spodni (z kieszeniami). Uwaga, dziecko nie powinno zabierać na kolonie tylko dżinsów, które długo schną i z reguły są mniej wygodne, lepiej spakować spodnie dresowe; piżama i ewentualnie śpiwór; kurtka przeciwdeszczowa. Uwaga, sprytnym sposobem na pakowanie ubrań dziecka na kolonie jest ich rolowanie – nie pogniotą się i zajmą mniej miejsca. Do tego warto stworzyć razem z dzieckiem praktyczne komplety bielizny na każdy dzień: zwinąć majtki i nawlec na nie po parze skarpetek. Buty na kolonie: lista buty sportowe;...
Ciarki przechodzą ci po plecach na samą myśl o tym, że twój szkrab – to wychuchane maleństwo, ten nieporadny przedszkolak – mógłby wyjechać na pierwszą swoją kolonię. Bo kto przytuli, gdy będzie mu smutno? Kto przykryje kocykiem? Kto pomoże mu się umyć? No i na pewno będzie tęsknić. I płakać. Ech, tyle wątpliwości... Nie musisz ich mieć. Skorzystaj z wyjazdów rodzinnych z zorganizowanymi zajęciami dla dzieci i rodziców. Niektóre odbywają się razem, inne osobno, dzięki temu i jedni, i drudzy mogą ze sobą pobyć, ale też odpocząć od siebie, a do tego wszyscy mają wrażenie, że fajnie spędzają czas. Kto jedzie na wakacje Na kolonie można wysłać dziecko, które jest na to gotowe. Czyli takie, które w miarę radzi sobie w samoobsłudze (np. z ubieraniem się), nawiązuje kontakty z rówieśnikami, ma doświadczenie w spędzaniu nocy poza domem, bez rodziców. Aby malec poczuł się bezpiecznie w nowym miejscu, można o nim wcześniej opowiedzieć i o tym, co będzie tam robić, a pierwszą noc spędzić razem. Ewa Ulrich-Załęska, psycholog Jak daleko od domu Organizatorzy wyjazdów rodzinnych albo wywożą całą rodzinę np. nad morze, albo rozbijają namioty blisko miasta. - Blisko domu. Kolonię blisko miasta proponuje Fundacja na rzecz Wspólnoty Dzieci i Dorosłych „Bullerbyn”, która od kilku lat zaprasza dzieci do Wioski Bullerbyn. Wioskę zbudowano na terenie gospodarstwa agroturystycznego położonego blisko Warszawy (ok. 30 km). Wszystko po to, by mama czy tata mogli pobyć razem z dzieckiem, kiedy tylko zapragną (przecież wysłanie pięcio- czy sześciolatka na kolonię to przeżycie dla całej rodziny, nie tylko dla dziecka). – Namawiamy rodziców do częstych odwiedzin, do udziału w dziecięcych zabawach, do czytania książek wieczorem... Te spotkania, ale także świadomość, że rodzice są blisko, pomagają smykom przetrwać dwutygodniową rozłąkę – mówi Sylwia...
