Chcesz, aby twoje dziecko było z tobą szczere i nie kłamało, jednak tobie też zdarza się czasem nie powiedzieć całej prawdy... W końcu każda mama potrzebuje kilku niewinnych kłamstw, by przetrwać. Nic dziwnego, że twoje dziecko uczy się od najlepszych. Dziecięce kłamstwa są najczęściej niewinne i nikogo nie krzywdą, jednak warto wiedzieć, jak je rozpoznać.
1. Unika kontaktu wzrokowego
Klasyka, nie tylko wśród maluchów. Unikamy kontaktu wzrokowego, bo jesteśmy zawstydzeni i mamy poczucie winy, że zawiedliśmy czyjeś zachowanie – w przypadku dzieci i dorosłych działają te same mechanizmy.
2. ...lub patrzy prosto w oczy
Unikanie kontaktu wzrokowego może świadczyć o zawstydzeniu i poczuciu winy. Nieco bardziej przebiegłe kłamczuszki doskonale wiedzą, że muszą zrobić wszystko, żebyś im uwierzyła. Dlatego też patrzą ci w oczy wzrokiem, który mógłby wzniecić pożar. Niestety, zdolności hipnotyczne maluchów są znikome, więc jeśli twoje dziecko patrzy ci w oczy i nie mruga, możesz podejrzewać, że kłamie.
3. Jego historia nie ma sensu...
Kłamstwo ma krótkie nogi. Im opowieść dziecka jest uboższa w szczegóły, nieprawdopodobna i dziwna, tym te nogi są krótsze. Zawsze możesz spisać na kartce historię swojego dziecka. Kto wie, może w przyszłości będzie pisarzem?
4. ...lub wręcz przeciwnie, jest bardzo szczegółowa
Kiedy maluch kłamie, jego opowieści mogą być tak szczegółowe, że aż podejrzane. Nie ukrywajmy, dorośli też tak robią – wydaje nam się, że przygotowując całą historię od A do Z, znając odpowiedzi na wszystkie możliwe pytania, jesteśmy wiarygodni. Nie jesteśmy. Maluchy też nie są.
5. Wierci się i dziwnie się zachowuje
Jeśli podczas swojej opowieści maluch nie może ustać w miejscu, wierci się, kręci, przeskakuje z nogi na nogę i nie wie, co zrobić z rączkami, prawdopodobnie kłamie. Jeśli czuje, że cię zawiódł, jego zachowanie może być jeszcze bardziej dziwaczne i nienaturalne.
6. Chowa się przed tobą
Zakrywanie rączkami twarzy, chowanie za kanapą czy krzesłem mogą być sygnałami, że twoje dziecko kłamie. Innym rodzaje ukrywania jest... unikanie rozmowy. Gdy maluch zrobił coś, czego nie powinien robić, woli cię unikać, siedząc pod kocem albo... w szafie.
Niestety, musimy przyznać, że małe kłamczuszki mają wiele uroku... Pamiętaj, że jeśli dziecko często kłamie, może to oznaczać, że się boi lub chce zwrócić na siebie uwagę. Warto wiedzieć, jak reagować w takiej sytuacji!
Czytaj także: Dlaczego dziecko kłamie i jak mu pomóc?
Chociaż każda mama kocha swoje dziecko najbardziej na świecie, czasem je krzywdzi, zupełnie nieświadomie. Ile z tych rzeczy tobie zdarza się robić? W jaki sposób krzywdzisz dziecko, być może nawet o tym nie wiedząc? 1. Kiedy mówisz "nie płacz" Pozwól dziecku wyrażać uczucia. Stwórz mu dom, w którym będzie mogło być sobą, ze wszystkimi radościami, ale również lękami . Płacz nie jest niczym złym. Sama dobrze wiesz, że płacz ma czasem oczyszczającą moc. Nie powielaj stereotypów, każdy może płakać, zarówno chłopcy, jak i dziewczynki! 2. Kiedy nie słuchasz Maluch potrzebuje uwagi i pełnego zaangażowania rodzica. Jeśli udajesz, że słuchasz, a myślisz o tym, co ugotować na obiad, czy zapłaciłaś już rachunki i że zapomniałaś wysłać ważnego maila, nie dajesz dziecku komfortu, którego oczekuje. Tylko skupiając uwagę na dziecku, możesz je lepiej poznać. Im lepszy kontakt zbudujesz z dzieckiem w pierwszych latach życia, tym łatwiej będzie się wam rozmawiało w przyszłości. 3. Kiedy krytykujesz Wymagania rodziców rzadko pokrywają się z rzeczywistymi umiejętnościami i zdolnościami dziecka. Twoje dziecko naprawdę się stara i robi wszystko, żeby cię zadowolić. Nie pozwól mu pomyśleć ani przez chwilę, że nie jest wystarczająco dobre. Nikt nie jest doskonały, ty też nie. Nie musisz stosować systemu nagród i kar , po prostu bądź przy dziecku i wspieraj je w nauce nowych rzeczy i odkrywaniu indywidualności. 4. Kiedy mówisz, co jest dla dziewczynek, a co dla chłopców Dzieci są o wiele bardziej tolerancyjne i otwarte niż dorośli. To rodzice wymuszają na maluchach podążanie wobec utartych schematów, dziewczynkom kupują różowe sukienki i lalki, chłopcom samochody i zestawy małego chemika. Pozwól dziecku odkryć, kim jest. To my, dorośli, wymyśliliśmy, że są rzeczy, których "nie wypada" lub "nie wolno". 5. Kiedy wymuszasz okazywanie uczuć...
Jak oduczyć dziecko kłamać? Musisz sama dawać mu dobry przykład: dotrzymuj słowa, nie wciągaj także dziecka w „spiski”. Ustal również jasne zasady, dotyczące między innymi tego, że nigdy nie można kłamać. Jeśli maluch cię okłamuje - porozmawiaj z nim spokojnie. Spraw także, by dziecko nie obawiało się twojej reakcji na prawdę, którą wyzna. Doceniaj także, gdy maluch mówi prawdę - zwłaszcza w momentach, gdy jest to dla niego trudne. Spis treści: Co robić, by dziecko nie kłamało? Co zrobić, gdy dziecko kłamie? Jak rozmawiać z dzieckiem, które kłamie? Jak karać dziecko za kłamstwo? Jak udowodnić, że dziecko kłamie? Dlaczego dziecko kłamie? Dziecko kłamie, bo ma bujną wyobraźnię Kłamstwa celowe Dziecko kłamie, by zwrócić na siebie uwagę Kolorowanie rzeczywistości Co robić, by dziecko nie kłamało? Jeśli chcesz, by twoje dziecko nie kłamało, to... Dotrzymuj słowa. Nie mów: „Później się pobawimy”, „W sobotę pójdziemy do zoo”, jeśli wiesz, że nie będziesz w stanie spełnić obietnicy. Przyznawaj się do własnych błędów. Nie zrzucaj na nikogo winy. Jeśli coś zrobiłaś źle, bierz odpowiedzialność na siebie. I zawsze przeproś za błąd. Nie angażuj dziecka w „spiski”. Nigdy nie mów do dziecka: „Odbierz telefon i powiedz, że nie ma mnie w domu”. Załóż, że dziecko mówi prawdę, nawet jeśli nie masz takiej pewności. Resztę pozostaw jego sumieniu. Puszczenie kłamstwa płazem jest mniejszym złem niż niesłuszne oskarżenie. Zastanów się, dlaczego dziecko kłamie . Może chce tak zwrócić na siebie uwagę albo boi się zbyt surowej kary? Co zrobić, gdy dziecko kłamie? Ustal jasne zasady. Nie mówimy brzydkich słów, nigdy nie kłamiemy, zawsze przyznajemy się do winy. I sama ich przestrzegaj – dziecko uczy się od bliskich! Tłumacz, dlaczego nie...
Najpierw zła wiadomość: jeśli maluszek już od urodzenia budzi się wcześnie i potrzebuje trochę mniej snu niż jego rówieśnicy, to najpewniej tak mu już zostanie. Załamałaś się? To teraz trochę cię pocieszymy. Według specjalistów, takich naturalnych, niereformowalnych maluchów skowronków jest na szczęście bardzo mało. Badania psychologów wykazały, że tylko jedno dziecko na dziesięcioro nie da się przestawić na późniejsze godziny wstawania! Na resztę rannych ptaszków podziałają nasze sztuczki. Co robić, kiedy dziecko obudzi się nad ranem: Sprawdź, jak zatrzymać go jeszcze na trochę w łóżeczku. Zmień pieluszkę. Mokra niespodzianka to obok głodu najczęstszy powód dziecięcych pobudek. Aby nie rozbudzić malca, przewijaj go w półmroku, bez zagadywania i przytulania. Podaj mleko. Jeżeli karmisz butelką, już wieczorem przegotuj wodę i wstaw ją do podgrzewacza, a do pojemniczka wsyp odmierzoną porcję mieszanki. Maluch, który szybko dostanie swoją porcję mleka, być może nie zdąży się zbyt mocno rozbudzić i po jedzeniu łatwo zaśnie. Dziecku, które skończyło już 9–10 miesięcy, spróbuj podać tylko kilka łyków wody, a z prawdziwym śniadaniem poczekaj przynajmniej do 7.00 rano. Dzięki temu jego układ trawienny powoli przyzwyczai się do nowych godzin jedzenia i „głodowy alert” przestanie odzywać się nad ranem. Poczekaj chwilę. Nie biegnij od razu do łóżeczka, kiedy usłyszysz pierwsze kwilenie malucha. Być może tylko trochę się powierci i zaśnie na nowo. Nie rozbawiaj. Trudno ci się powstrzymać od śmiechu na widok małego rozkoszniaka? Uważaj, dla niego nawet lekkie uniesienie kącików ust to zaproszenie do zabawy. Staraj się też teraz nie zagadywać do niego i unikaj kontaktu wzrokowego – inaczej nigdy nie zrozumie, że takie poranne wstawanie wcale ci się nie podoba. Włącz...
