"Feminizm to nadużywany termin. Kobiety mają ciała, żeby produkować dzieci. Nie chcę być mężczyzną. Chcę któregoś dnia gotować obiad dla męża i dzieci. Nie chcę być zawodową feministką" – to te słowa wypowiedziane przez modelkę i aktorkę Lisę Haydon wywołały w Internecie burzę. Sandhya Menon, mama 2 dzieci, bardzo trafnie opisała, dlaczego Haydon jest w błędzie.
Przeczytajcie wpis Menon:
"Negowanie feminizmu głęboko mnie rani. Czym jest zawód feministki? Dobrze tam płacą? Gdzie mogę się zapisać? Po udzielonym wywiadzie, Haydon napisała na swoim Instagramie (który jest już skasowany) coś, czym się pogrążyła jeszcze bardziej:
To ważne, żeby nie zapomnieć, że jesteśmy kobietami stworzonymi do najwspanialszej roli – do powoływania na świat nowego życia. To coś, z czego powinnyśmy być dumne! Naszą prawdziwą siłą jest dar, którego mężczyźni nigdy nie będą mieć. Nasze ciała tworzą życie. Jeśli feministki mają z tym problem, to nie feminizm jest ich prawdziwym zmartwieniem... To natura!
Lisa Haydon, rozumiem to. Mylisz się. Ale to rozumiem. Lata temu, zanim wiedziałam, że chcę mieć dziecko, przeczytałam książkę Adrienne Rich. Podczas pierwszej ciąży, powrót do tej książki pomógł mi zrozumieć, że to, czego od siebie wymagałam, było tak naprawdę tym, czego wymagali ode mnie inni. Podobnie jak Haydon, uczyłam się czym jest "macierzyństwo" przez wszystkie stereotypy, którymi byłam otoczona. Po lekturze tej książki, zaczęłam obserwować moje własne doświadczenie. Teraz jestem samotną mamą 6-latka i 7-latki. Jestem ich głównym wzorem do naśladowania. Nie jestem idealna, ale próbuję. Niezależnie od tego, co pokazują reklamy i filmy, moje dzieci widzą, że wykonuję "męskie" prace tak samo, jak "kobiecie". Widzą, że nikt nie dba o to, kto wykonuje jakąś pracę, dopóki robi to dobrze. (...)
Lisa Haydon i ja korzystamy z wolności, którą mamy dzięki feminizmowi. Na jej Instagramie widzimy, jak podróżuje po świecie, pracuje, żeby zarobić własne pieniądze, wypowiada się krytycznie w przestrzeni publicznej. Widzimy zdjęcia bez makijażu i z makijażem. Widzimy beztroską kobiecość – markę, na którą feministki walczyły w poprzednim wieku. Jako beztroska kobieta, Haydon ma prawo dążyć do posiadania dzieci i gotowania mężowi. Ale jest w błędzie myśląc, że te pragnienia są oderwane od feminizmu.
Pójście do łóżka z kim chcesz i kiedy chcesz? Dzięki ci, feminizmie. Planowanie dziecka? Dzięki ci, feminizmie. Zapobieganie ciąży? Dzięki ci, feminizmie. Gotowanie obiadu dla męża, choć nie musisz tego robić? Dzięki ci, feminizmie.
Pod koniec dnia, mamy-feministki lepiej wychowują dzieci – dzieci, które mają mniej uprzedzeń a więcej współczucia, dzieci nieprzywiązane do ról, które narzuca im społeczeństwo, dzieci, które niezależnie od płci, dostrzegają obowiązki domowe i relacje międzyludzkie. Mamy-feministki wychowują dzieci, które wierzą w świat, w którym kobiety są wolne i mogą robić to, co im się żywnie podoba, a mężczyźni są mężczyznami nawet wtedy, gdy płaczą, noszą kolor różowy albo gotują dla swoich żon.
Feministki czy nie, wszystkie kochamy swoje dzieci bardziej niż cokolwiek innego i uwielbiamy gotować obiady naszym mężom. Ale pod koniec posiłku i tej podróży, mama-feministka wychowa dziecko lepiej niż kobieta, która zaprzecza swojemu feminizmowi."
Całość tekstu możesz przeczytać tutaj.
Co sądzicie o tak mocnej wypowiedzi? Choć samo słowo "feminizm" wciąż burzy krew, jedno jest pewne: każda mama kocha swoje dziecko tak samo mocno.
Czytaj także: Ta kampania obraża kobiety!
Haley DePass ma 24 lata i samotnie wychowuje synka. Ta młoda mama próbuje pokazać innym mamom, że samotne macierzyństwo, chociaż jest trudne, nie jest gorsze od wychowywania dziecka razem z jego tatą. Przeczytajcie wpis, który opublikowała Haley. Zgadzacie się z nią? Jestem samotną matką, przestańcie mi współczuć! Bycie samotną mamą nie oznacza, że mój syn coś traci, bo nie ma z nami jego taty. Myślę, że większość samotnych mam zna to spojrzenie, kiedy mówią, że nie są już w związku z ojcem dziecka. Jako samotna mama, spojrzenie "oj, jesteś taka biedna" dostaję za każdy razem, kiedy mówię, że ojciec mojego syna nie jest już zaangażowany w nasze życie. Szczerze mówiąc, kiedy poznaję kogoś nowego, wyjaśnienie tej sytuacji jest czymś, czego się potwornie boję. Zazwyczaj pojawia się wtedy pytanie "Cóż, a czy on w ogóle angażuje się w życie dziecka". Nienawidzę tego pytania szczególnie dlatego, że kiedy mówię o naszej sytuacji – że ojciec mojego syna właściwie w ogóle nie tego nie robi – ludzie odpowiadają "przynajmniej ma twojego tatę i twoich braci, będzie miał porządne męskie wzorce ". Nie zaprzeczam, mój tata i moi bracia będą wspaniałymi męskimi wzorcami dla mojego syna (już są), ale chcę zaznaczyć, że inni nie mają prawa decydować o obecności mężczyzny w życiu mojego syna. Z jakichś powodów, społeczeństwo przypomina mi na każdym kroku, że moim obowiązkiem, jako samotnej matki, jest wprowadzić do życia mojego syna silną męską osobowość, skoro jego ojciec nią nie jest. Przepraszam, ale chrzanić to! Kto powiedział, że ja nie mogę nauczyć mojego syna, co to znaczy " być prawdziwym mężczyzną "? Kto powiedział, że mój syn musi dorastać w tym bzdurnym przekonaniu? Mam wrażenie, że nasze społeczeństwo ma coś nie tak z głową. Uważa, że przez to, że jestem kobietą, nie mogą nauczyć mojego syna, co to znaczy być...
Bycie matką jest najbardziej niezwykłym, ale i niesamowicie trudnym doświadczenie. Bywają dni wypełnione dziecięcym uśmiechem, dzięki któremu płyniemy na chmurach szczęścia niczym w narkotykowym haju. Równie często jednak zrywa się wicher napędzany zmęczeniem, niezrozumieniem, poczuciem samotności w macierzyństwie . Przepędza chmury radości i wpuszcza do naszego życia niepewność, zwątpienie, uczucie niekończącej się rutyny. Jak być szczęśliwą mamą, kobietą żoną? Jada Pinkett Smith opowiedziała w niezwykły sposób, jak trudno być żoną i matką. Jej słów wysłuchały matki na całym świecie, Teraz możesz zrobić to i ty. Ponieważ film w całości jest w języku angielskim, pozwoliliśmy sobie na luźne tłumaczenie pod filmem. Tajemnica bycia szczęśliwą mamą tkwi w równowadze . Macierzyństwo polega na odnajdywaniu równowagi między tym, co ja chcę robić oraz wolnością, którą chcę mieć, a odpowiedzialnością za dziecko i rodzinę. Każdego dnia zastanówmy się, jak zachować tę równowagę. Jak pogodzić marzenia dziecka, męża z tym, czego ja sama pragnę? Kiedy dzieci się rodzą, zapominamy o sobie, o tym, czego pragniemy, bo wtedy całe oddajemy się im. Potem bardzo ciężko odnaleźć w sobie umiejętność dbania o swoje potrzeby. Zwłaszcza w społeczeństwie, które oczekuje od nas kompletnego poświęcenia się dziecku. Musisz dbać o siebie , żeby mieć siłę dbać o innych. Jeśli nie zadbasz o siebie, zaczniesz obwiniać innych za własne nieszczęścia. Będziesz wołać do męża: "To ty jesteś odpowiedzialny za to, że jestem nieszczęśliwa, to twoja wina". Pamiętajmy, że my same jesteśmy odpowiedzialne za własne szczęście. Każdego dnia próbujmy zachować równowagę. Im bardziej my będziemy szczęśliwe, tym szczęśliwsza będzie cała rodzina. To proste. Zobacz też: Czasami bycie mamą jest tak trudne, że chce się powiedzieć …
Filmu jeszcze nie widziałam (premiera 6 listopada), więc się nie wypowiem. Wiem, że oparty jest na prawdziwych wydarzeniach, choć główna bohaterka, którą gra Carey Mulligan, jest fikcyjna. Natomiast inne, jak Emmeline Pankhurst czy Edith New, są postaciami historycznymi, sufrażystkami zaangażowanymi w ruch, który sprawił, że kobiety zyskały prawa wyborcze. Smaczku dodaje fakt, że w rolę pierwszej wcieliła się Meryl Streep, która w Hollywood znana jest z tego, że domaga się równych szans i płac dla kobiet i mężczyzn (pamiętam jej reakcję na mowę oskarową Patrici Arguette, która domagała się "wyrównania płac raz na zawsze. I wyrównania praw kobiet Stanów Zjednoczonych Ameryki"?). Rolę drugiej zagra Helena Bonham Carter, prawnuczka Herberta H. Asquitha – premier Wielkiej Brytanii w latach 1908–1916, przeciwnik sufrażystek. Edith New wybiła mu okno w czasie jednego z protestów. Rzadko filmowcy zajmują się historią ruchu kobiecego. W internetowej bazie filmów imdb.com znalazłam kilkanaście odniesień do obrazów, które w tytule miały słowo "sufrażystka", ale żaden nie był długometrażowy i kinowy. Tym bardziej chcę go zobaczyć! Kobieta równa się feministka Ci, którzy widzieli "Sufrażystkę", zarzucają filmowi, że jest przygnębiający i że brakuje mu lżejszych scen. Tylko gdy oglądałam zwiastun filmu, nie było mi do śmiechu. Kobiety były więzione, bite, poniżane tylko dlatego, że chciały mieć prawa wyborcze takie jak mężczyźni. Ponieważ dla mnie to temat ważny, więc zostanę w klimacie filmu, porzucając lekki ton i skłonność do żartów. Zwiastun filmu "Sufrażystka" (z polskimi napisami): Dlaczego ważny? Bo według mnie nie ma prawdziwszego stwierdzenia – kobieta równa się feministka. Bo jeśli jestem kobietą, to jestem też feministką. To znaczy chcę m.in., by kobiety miały równe prawa, szanse rozwoju i awansu, by zarabiały jak...
