Pomoc z dowozem na... oddział Centrum Zdrowia Dziecka

Do naszego plebiscytu na Supermamę 2019 wytypowałyśmy 8 wspaniałych mam, a to wy waszymi głosami wybraliście zwyciężczynię. Jesteśmy pod ogromnym wrażeniem waszego zaangażowania i dziękujemy za wszystkie oddane głosy. Zdecydowaliście, że wygrać powinna Katarzyna Błędowska. Serdecznie gratulujemy! Wybór Supermamy 2019 Wybranie jednej z ośmiu kandydatek nie było łatwą sprawą. Przecież tak naprawdę każda z nich zasługuje na miano Supermamy. Wśród mam wytypowanych do tytułu znalazły się np. Danuta Wałęsa (żona byłego prezydenta) czy aktorka Olga Frycz. Nie wszystkie kandydatki to osoby powszechnie znane, ale wszystkie łączy jedno – pasja do macierzyństwa . Np. nominowana Agata Komorowska to autorka bloga, na którym nie boi się mówić o swoich błędach i słabościach związanych z wychowywaniem czwórki dzieci. Patrycja Krzymińska, mama dwójki dzieci, to inicjatorka zbiórki do ostatniej puszki prezydenta Adamowicza, dzięki której uzbierano dla WOŚP dodatkowe 16 mln złotych. Anna Ojer, również poczwórna mama, od 3 lat pomaga rodzicom chorych dzieci przebywających w Centrum Zdrowia Dziecka, pokazując tym samym, że pomaganie wcale nie musi być trudne. A Patrycja Piekutowska, podwójna mama, wybitna skrzypaczka i pedagog, stworzyła cykl siedmiu koncertów „Otwarte Serca – Mistrzowie Muzyki, Biznesu i Kardiochirurgii Dzieciom”, z których dochód został przeznaczony na zakup sprzętu medycznego. Kto stanął na podium w plebiscycie na Supermamę 2019? Oto jak głosowaliście: 1 miejsce Największą liczbę głosów oddaliście na Katarzynę Błędowską , mamę nastoletniej córki, z którą wspólnie prowadzi vloga OMatkoiCórko!, a także jest autorką książki o tym samym tytule. Takich relacji, jak pani Katarzyna ma z własną córką, można tylko pozazdrościć! Jej vlog jest ogromnym wsparciem i inspiracją dla wszystkich rodziców. Uświadamia, że...

Do Centrum Zdrowia Dziecka trafiają mamy z chorymi dziećmi (nie tylko mamy, oczywiście, ale najczęściej właśnie one) nawet z najdalszych zakątków Polski. Ponieważ prawie zawsze chodzi o czas, od którego zależy zdrowie czy nawet życie malucha , nie mają głowy do tego, by się w tak dramatycznych okolicznościach skrupulatnie pakować. Tymczasem nierzadko pobyt chwilowy zamienia się w wielomiesięczny, a nie każdy ma pomoc rodziny, która dowiezie niezbędne rzeczy – zwykle jest to zbyt duży koszt. Oczywiście, szpital stara się pomóc potrzebującym rodzicom, ale nie zawsze wszystko się da zrobić. Dlatego Anna Ojer , jedna z mieszkanek Wawra (czyli warszawskiej dzielnicy, gdzie znajduje się  Centrum Zdrowia Dziecka ), która doświadczyła życia na szpitalnym oddziale, postanowiła pomóc rodzicom przebywającym daleko od domu. Widząc, jak bardzo ułatwiłoby im życie zwykłe, regularne pranie (za darmo, a nie w płatnym szpitalnym automacie) czy nowa (czyli używana, od kogoś, ale w dobrym stanie) bluzka, nie mówiąc o ubrankach dla dziecka - założyła grupę na fejsbuku  SOS - mieszkańcy Wawra rodzicom z CZD . Chętni mogą poprzez grupę przekazywać szpitalowi, rodzicom i małym pacjentom ubrania, zabawki, koce oraz usługi, np. pranie, obiad czy transport , jeśli ktoś zgłosi taką potrzebę. Anna Ojer podkreśla, że odzew mieszkańców Wawra jest ogromny i właśnie dzięki ich zaangażowaniu akcja ma coraz większy zasięg. Czego potrzebuje mama z dzieckiem w CZD? Naprawdę, niekiedy po prostu bluzki, koca czy kapci dla siebie, a ubranka dla dziecka – tyle, aby przetrwać. Wszyscy zainteresowani pomocą dla  rodziców chorych dzieciaków z CZD, dołączajcie do grupy! Rodzice i opiekunowie hospitalizowanych dzieci - zgłaszajcie swoje potrzeby (wszystkie!) na grupę  SOS - mieszkańcy Wawra rodzicom z CZD  - to miejsce, gdzie pomagają wspaniali...

Gdy Monika dowiedziała się, że straciła ciążę, "skończył się jej świat". Na swoim blogu opisała, z jakimi emocjami musi radzić sobie kobieta, która dowiaduje się, że nie zostanie mamą. Przeczytajcie jej historię. Wśród nas również są kobiety, które musiały poradzić sobie ze stratą i nauczyć się żyć na nowo... "Gdy się kończy świat..." "Życie przynosi mi mnóstwo niespodzianek, które zazwyczaj trzęsą mocno moim światem, ale przynoszą pozytywne zmiany. Ostatnio jednak przyniosło mi coś, o czym wciąż trudno mówić bez łez pod powiekami. Miałam być mamą. Tym razem nie będę..." – zaczęła swoją historię Monika. O tym, że jest w ciąży, dowiedziała się przed Mikołajkami. Jak tylko zobaczyła dwie kreski na teście ciążowym , poczuła to, co czuje każda mama i każda przyszła mama: lęk o własne dziecko. Lęk, który znają tylko matki. Monika powiedziała o ciąży rodzinie i przyjaciołom, dzieliła z nimi swoją radość. Jednak szczęście nie trwało długo. 16 stycznia zabrała ją do szpitala karetka. "W niedzielę w nocy zaczął się koszmar. Obudziła mnie krew. Szybko wybiegliśmy z domu na pogotowie, stamtąd do szpitala zabrała mnie karetka. Mąż nie mógł ze mną jechać, a ja nawet nie wiedziałam, gdzie mnie zabierają. Leżałam w karetce, migały mi za oknem światła lamp, czas mijał, a ja płakałam i modliłam się. Lekarka, która mnie przyjęła, szybko zrobiła mi USG i okazało się, że już po wszystkim. Powiedziała, że tak się zdarza na wczesnym etapie ciąży, jeśli zarodek się źle rozwija. Płacz, którego doświadczyłam, był taki inny, taki ze środka, jakby wycie. Nie wiedziałam, że mam w sobie i taki głos... Zatrzymali mnie w szpitalu Żeromskiego (Kraków). Pielęgniarki, położone, lekarze, wszyscy byli dla mnie mili. To mnie ktoś pytał o głupoty, żeby oderwać moje myśli, choć na chwilę; to mnie...