Miała nigdy nie stanąć na własnych nogach, właśnie zdobyła złoto na ME

- Ciociu zobacz, jakie fajne siusiaki - powiedział mój siostrzeniec, oglądając szwedzką kreskówkę, zapowiadającą kolejny sezon edukacyjnego programu Bacillaakuten. Zerknęłam mu przez ramię i zamurowało mnie. Bohaterowie kreskówki - siusiaki i cipki - wesoło podrygiwali w rytm piosenki. Spojrzałam na mojego siostrzeńca, który równie wesoło podskakiwał, klaszcząc w dłonie.  Gdy film skończył się, zapytałam: "Czy wiesz, o czym była ta piosenka?". "O siusiakach!" - radośnie krzyknął malec, prosząc bym puściła ten film jeszcze raz.  Warto przeczytać: Od kiedy wychowanie seksualne? Zboczona pani jest, czy co?!  Postanowiłam zrobić eksperyment. Ten sam film puściałam mojej siostrze, jej mężowi, sąsiadce, jej córce i zaprzyjaźnionej sprzedawczyni z pobliskiego sklepu. Ich reakcje były diametralnie różne. Siostra, podobnie jak siostrzeniec, zachwyciła się obrazem. Pod nosem rzuciła: "Szkoda, że my nie robimy takich rzeczy", jej mąż zachował większy dystans, z niepokojem zapytał, czy to, aby niezbyt obsceniczne . U sąsiadki i jej córki najpierw pojawiły się rumieńce na twarzy, a później słowa: " Zboczona pani jest, czy co?!". Trochę zaniepokojona pokazałam ten filmik zaprzyjaźnionej sprzedawczyni z warzywniaka, starszej pani (wiek około 70 lat). Najpierw w uwagą go obejrzała, później chichocząc, jak młoda dziewczyna, powiedziała: "Kiedyś to było nie do pomyślenia, by takie rzeczy robić, a co dopiero oglądać, ale teraz to ja już stara jestem i mogę wszystko". Dodała: "A o czym oni śpiewają?". No właśnie, też byłam ciekawa. Poszukałyśmy w internecie tłumaczenia: "Oto siusiak w pełnym galopie. Ten, kto nie ma majtek, dynda siusiakiem i gołym tyłkiem. Cipka jest świetna, uwierz w to! Nawet u starszej pani prezentuje się elegancko (...) Tak różne, a jednak ta sama rzecz. Sikaj przez siusiaka lub cipkę, jeśli jesteś dziewczyną. Siusiak i cipka...

Na portalu Kidspot natknęłam się na historię młodej mamy , która mnie wzruszyła i w pewnym sensie mną wstrząsnęła. Może dlatego, że widzę w niej siebie? Dam sobie rękę uciąć, że wielu rodziców nie pamięta na co dzień o tym, co opisała i że wielu właśnie przez coś takiego przechodzi. Choć to, co chcę wam napisać wydaje się tak oczywiste, że aż... niemal głupie. To, że po urodzeniu dziecka rodzice często oddalają się od siebie zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie większość z nas uznaje za pewne. Oczywiście zdarzają się wyjątki, ale one tylko potwierdzają regułę. Często zwyczajnie nie wiemy, co robić w takiej sytuacji i nie robimy po prostu nic. Nie mamy zresztą czasu, bo trzeba znowu karmić, prać, sprzątać, bawić się, zawieźć dziecko/dzieci tu i tam, i tak w kółko. Chcemy zwyczajnie mieć święty spokój i móc choć przez chwilkę się zdrzemnąć. Ja też tak miałam. Mam! Myślimy, że wszystko samo wróci jakoś do normy. Czasami tak jest, ale nie zawsze... Mąż powiedział mi coś, co mnie zszokowało! Bek Day , która postanowiła opisać to, co przytrafiło się jej i jej mężowi, nagle, w jednej chwili musiała stawić czoła prawdzie, której nie chciała znać. Stanęła twarzą w twarz z wyznaniem męża. To on był tym, który włożył kij w mrowisko. Nagle, gdy wracali skądś samochodem powiedział do niej cicho, że nigdy wcześniej nie czuł się bardziej samotny i oderwany od niej , niż teraz. To było coś co wstrząsnęło nią do głębi. Nie kłócili się. To nie było nic ostatecznego, ani nawet sygnał, że ich związek przechodził przez jakiś kryzys. To było raczej zwyczajne i smutne przyznanie się do tego, że cała ta praca nad wychowaniem dziecka, usiłowanie poradzenia sobie z tym wszystkim i bycia ponad to powoli zabiło w nich to, co najważniejsze. To, co czyniło z nich parę, dwójkę najbliższych sobie ludzi. Współlokatorzy zamiast...

„Na co ty czekasz, Nataszo?”, pytała samą siebie, z miesiąca na miesiąc odkładając decyzję o dziecku. To Janusz namawiał, żeby mieli dzidziusia. I kiedy w końcu się na to zdecydowała, okazało się... że już jest w ciąży. Takiej radości nie przeżyła jeszcze nigdy. Zawsze wiedziała, że dla rodziny jest w stanie zawiesić karierę na kołku. I teraz zamiast kolejnych występów planuje już, jak urządzi dziecinny pokój. A córeczka, którą urodzi za dwa miesiące, śni jej się czasem w nocy. - Zdarzyło Ci się ostatnio płakać ze szczęścia? Płakać to może nie, ale kilka razy byłam naprawdę wzruszona.   – Na przykład wtedy, gdy dowiedziałaś się, że jesteś w ciąży? O tak. To było niesamowite. Pamiętasz, zawsze mówiłam, że dla macierzyństwa, dla rodziny będę umiała zawiesić karierę na kołku. To było ważniejsze od teatru, śpiewania, wszystkiego. Czekałam tylko na odpowiedni moment, na poczucie, że dziecko powinno pojawić się właśnie teraz. – Dlaczego właśnie teraz jest ten odpowiedni moment? Gdybym zdecydowała się na ciążę rok temu, myślę, że nie byłabym taka szczęśliwa. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, jak się sprawdzę jako artystka. Do momentu, kiedy nie wystąpiłam w „Jak Oni śpiewają”, a potem w „Przebojowej nocy”, dla wszystkich byłam jedynie narzeczoną Janusza. A potem wszystko się zmieniło. Udowodniłam sama sobie, że potrafię czegoś dokonać. To było dla mnie ważne. I potem pomyślałam, że może to ten moment, że jestem już gotowa, żeby zrealizować to najważniejsze marzenie. – I po prostu zaszłaś w ciążę?  (Śmiech). Wiem, że to brzmi trochę nieprawdopodobnie, ale tak się właśnie stało. Wybrałam się do swojego ginekologa i na początku wizyty zapowiedziałam, że chcę zajść w ciążę i proszę, żeby mnie do tego przygotował. On zaczął mnie badać i...