Opieka naprzemienna po rozwodzie, bardzo popularna w Skandynawii i sprowadza się do tego, że dziecko przebywa na przemian u każdego z rozwiedzionych rodziców, np. przez tydzień u jednego z nich, następnie przez kolejny tydzień u drugiego. Taki podział opieki nad dzieckiem jest dopuszczalny w obecnym stanie prawnym, mimo braku ustawowych uregulowań w tej materii. Psycholog Alicja Budzyńska w cyklu rozmów mamotoja.pl poświęconych trudnej sytuacji dziecka podczas rozwodu tłumaczy, dlaczego taka forma opieki w Polsce nie zawsze zdaje egzamin. Problem był jednym z tematów dyskusji przy okazji 11. Ogólnopolskiej Konferencji "Ostrożnie dziecko! Profilaktyka krzywdzenia małych dzieci" zorganizowanej w czerwcu przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę oraz Zakład Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
"Trzeba wybrać taki model, który pasuje do potrzeb dziecka, do sytuacji opiekuńczo-wychowawczej i do sylwetek rodziców" - przestrzega psycholog. Dlatego najlepiej, jeżeli rozwiązanie opieki nad dzieckiem będzie "szyte na miarę" - podkreśla.
Ekspert przyznaje, że Skandynawowie mają wieloletnie doświadczenie w stosowaniu pieczy naprzemiennej nad dzieckiem po rozwodzie rodziców. "Ona się może tam sprawdzać bardziej, ale nie musi się sprawdzać w naszej rzeczywistości. Jesteśmy innymi społeczeństwami, chociażby jeśli chodzi o temperament" - zaznacza.
Psycholog przyznaje, że opieka naprzemienna jest w Polsce coraz częściej stosowana, ale jak pokazują skandynawskie doświadczenia, może być ona realizowana tylko w określonych warunkach.
Po pierwsze, kiedy rodzice są zgodni i są w stanie ze sobą współpracować. "Kiedy się wzajemnie szanują, kiedy realizują podobne wartości w relacji z dzieckiem" - mówi Budzyńska. Ważne, aby czuli się odpowiedzialni za dziecko, bez względu na to, czy dziecko spędza czas z mamą, czy z tatą - dodaje. Dlatego zdaniem psycholog, jeżeli w rodzicach nie ma możliwości i gotowości do ustępstw, trudno sobie wyobrazić realizację naprzemiennej opieki.
Ekspert wymienia jeszcze jeden ważny warunek, który powinien być spełniony przy tego rodzaju opiece: miejsca zamieszkania rodziców nie mogą być zbyt odległe od siebie. W przeciwnym razie "dziecko będzie wyjmowane z jednego świata do drugiego, a połowę czasu będzie spędzać w podróżach" - przestrzega.
Czy uważacie, że opieka naprzemienna to dobre rozwiązanie? Podzielcie się swoim zdaniem w komentarzach.
Zobacz też:
Rodzicielstwo bliskości określa 7 zasad (filarów). Pierwsza zasada brzmi: bądź blisko dziecka. Co to oznacza, tłumaczy ekspertka RB, psycholożka Agnieszka Stein . Zobacz nasze wideo i posłuchaj, co o rodzicielstwie bliskości mówi jego najlepsza ambasadorka! 1. zasada rodzicielstwa bliskości – Bądź blisko dziecka „Blisko dziecka, to znaczy nie tylko blisko fizycznie, ale przede wszystkim – blisko emocjonalnie " – mówi Agnieszka Stein. Dobrze jest nie skupiać się na zachowaniu dziecka, ale szukać prawdziwych pobudek jego zachowania, zastanawiać się, co ono przeżywa i czuje, odgadywać rzeczywiste potrzeby malucha i zaspokajać je. Najlepiej być z dzieckiem od porodu, ale czas na to, by być blisko, jest zawsze – także gdy maluch ma 3 lub 5 lat. Wtedy również można zmienić zasady i zacząć wychowywać go w duchu rodzicielstwa bliskości . Nigdy nie jest za późno na pogłębianie relacji z drugim człowiekiem, a co dopiero z własnym dzieckiem! Co jest ważne w rodzicielstwie bliskości? Rodzicielstwo bliskości (z ang. attachment parenting ) to termin utworzony przez amerykańskiego pediatrę Williama Searsa, który określa filozofię rodzicielską opartą na zasadach przywiązania dziecka do rodziców. Według tej teorii dziecko tworzy z opiekunami silną więź emocjonalną , mającą wpływ na całe jego przyszłe życie. Właśnie ta więź sprzyja prawidłowemu rozwojowi społecznemu i emocjonalnemu, czyli sprawia, że dziecko rośnie na szczęśliwego człowieka. 7 zasad rodzicielstwa bliskości – zobacz nasze wideo! Oto pozostałe zasady rodzicielstwa bliskości, z którymi możesz się zapoznać, oglądające nasze filmy. Zasada 2: Słuchaj płaczu swojego dziecka Zasada 3: Karmienie piersią Zasada 4: Noś dziecko przy sobie...
Opieka naprzemienna po rozwodzie polega w na tym, że dzieckiem zajmują się na przemian matka i ojciec. Dziecko przebywa pod opieką raz jednego, raz drugiego rodzica w dłuższych okresach, np. przez tydzień u jednego z rodziców, następnie przez kolejny tydzień u drugiego. Podstawową zaletą opieki naprzemiennej nad dzieckiem jest zachowanie równych relacji dziecka z obojgiem rodziców. Ale są też wady takiego rozwiązania. Aby sąd przyznał rodzicom pieczę wspólną nad dzieckiem, muszą oni udowodnić, że będzie to korzystne dla ich potomstwa. Czym jest opieka naprzemienna nad dzieckiem? W ramach pieczy wspólnej dziecko po rozwodzie rodziców mieszka przez tyle samo czasu z tatą i z mamą. Najczęściej jest to rozwiązywane tak, że na tydzień dziecko jedzie do jednego z rodziców, a na kolejny tydzień do drugiego. Rodzice zachowują pełnię praw rodzicielskich. Kiedy sąd ustala opiekę naprzemienną po rozwodzie? Jeśli rozwodzący się rodzice wystąpią do sądu ze zgodnym wnioskiem o przyznanie im wspólnej opieki nad dzieckiem i przedstawią (najlepiej wraz z pozwem rozwodowym ) plan wychowawczy, a sąd uzna, że takie rozwiązanie jest dobre dla dziecka, może ustanowić opiekę naprzemienną. W tym przypadku w wyroku rozwodowym sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom. Ważne: Aby uzyskać prawo do opieki naprzemiennej, niezbędna jest zgoda rozwiedzionych rodziców. Jeśli więc rodzice nie porozumieją się co do spraw dotyczących dziecka i nie podpiszą porozumienia wychowawczego, sąd ograniczy władzę rodzicielską jednego z nich. To wyklucza możliwość opieki naprzemiennej. Sąd nie zgodzi się także na pieczę wspólną, jeśli rodzice mieszkają w innych miejscowościach, ponieważ uniemożliwiałoby to dziecku uczęszczanie do jednego przedszkola lub jednej szkoły. Opieka naprzemienna a plan wychowawczy W planie wychowawczym złożonym wraz z wnioskiem o sprawowanie opieki...
