Kiedy znów będziesz mieć zły dzień... Zobacz te zdjęcia, inni mają gorzej!

Gdy tata przejmuje rolę mamy Bycie mamą nie jest łatwe! Przekonał się o tym Brad, tata dwóch uroczych chłopców, którego żona musiała pojechać do szpitala... Po jednym dniu z maluchami młody tata opublikował na Facebooku post, w którym mówi wprost: cieszy się, że jest tatą, bo tatusiowie mają łatwiej ... Jak to jest być mamą? Dzisiaj musiałem być mamą.  Wiesz jak to jest, kiedy żona mówi “chciałabym być tatą", a ty... No właśnie, to dokładnie tak samo. Wszystko zaczęło się wczoraj, kiedy musiałem urwać się z pracy. Sarah napisała, że "nawaliła jej wątroba". Dlatego zostałem mamą. Jak na razie minęły 24 godziny... O 17 byłem w domu. O 17.01 dom wyglądał tak: Wszystkie pomieszczenia zawalone śmieciami. Porcje jedzenia jak dla pluszaków, torebki herbaty i wyraźny brak rozmrożonego mięsa. Knox (2 lata) oznajmia, ze chce zobaczyć DVD i komunikuje mi to rycząc na mnie. Finn (6 tygodni) komunikuje się jedynie poprzez grę ciepło-zimno – płacze, kiedy jestem blisko odgadnięcia powodu i płacze jeszcze bardziej, kiedy jestem daleko. Włączyłem DVD i Knoxa miałem z głowy. Finn wciąż prosił o to samo, a ja nie byłem ani trochę bliżej. Butelka zmieniła płacz w pisk. Dam radę. Kojarzycie program, w którym z kilku puszek żarcia można wyczarować 3-daniowy obiad dla króla? Cóż, Knox dostał makaron instant! Zbliżała się noc i traciłem cierpliwość, więc uciszyłem Knoxa pozwalając mu przykleić naklejki do moich (bardzo owłosionych) nóg. Było cicho, pomyślałem, że zdejmę je rano. Ważne, że Finn zasnął. Sposób, w jaki dzieci zasypiają, jest niesamowity. Wiecie o czym mówię. Kiedy skończysz przebierać i karmić malucha, delikatnie go podnosisz, żeby mu się ulało i ulewa, więc głaszczesz go po pleckach, żeby było mu miło i wygodnie. Jego powieki stają się ciężkie, ciężko oddycha, to miłe...

Co sprawia, że niektóre posty na Facebooku tak bardzo nas poruszają? Stawiałabym na ciężar emocjonalny, który zawierają: jeśli historia nas porusza , bo możemy się w niej odnaleźć, szansa, że zdjęcie czy post zatrzyma nas na dłużej jest większa. Nie inaczej było w przypadku tej fotografii, która w ciągu niespełna pięciu dni zebrała 37 tysięcy polubień i pod którą pozostawiono 1,2 tysiąca komentarzy. Udostępniano ją  ponad 3 tysiące razy! Co może być tak szczególnego w zdjęciu, które zrobił 5-latek? "Zastanawiałam się, czy zamieścić to zdjęcie, ale to jest prawdziwa, surowa i jedna z absolutnie najgorszych stron macierzyństwa , przez którą na którymś etapie każda z nas będzie musiała przejść! To ta strona, na którą nikt ani nic cię nie przygotuje, ta część, kiedy oddałbyś każdy gram swojej egzystencji, żeby tylko twoje biedne dziecko poczuło się znowu dobrze" - tak zaczyna się wpis Kelli Bannister , 30-letniej fotografki i blogerki z Perth w Australii.  Na czarno-białym zdjęciu mama pociesza pod prysznicem swoją chorą córkę, a fotografowi udało się uchwycić nagą prawdę o chorujących dzieciach, opiekujących się nimi matkach i o niezwykłej więzi, która ich łączy. I w tym właśnie tkwi tajemnica niezwykłej mocy tego obrazu.  Kelli przez dwa tygodnie opiekowała się dwoma chorymi na grypę synami. Było mało snu i dużo cierpienia, a ona wiedziała, że choroba 20-miesięcznej córki, Summer, jest tylko kwestią czasu. I rzeczywiście, tego ranka, kiedy jej syn Taj, zrobił to zdjęcie, mała Summer zaczęła kaszleć tak mocno, że aż zwymiotowała na swoją mamę. Pod wpływem impulsu, Kelli wzięła przestraszoną córkę do łazienki i usiadły pod prysznicem. Kiedy kaszel ustał, siedziały tam dalej, zmęczone, lecz czerpiące siłę ze swojej bliskości.  To wtedy pięcioletni brat Summer wpadł do łazienki z telefonem, żeby powiedzieć...

Dobra, ale krótka – właśnie tak można określić dziecięcą pamięć. Ale już od pierwszych dni pracuje ona na wysokich obrotach! Noworodek pamięta kołysanki nucone przez mamę, gdy był jeszcze w jej brzuszku. Miesięczny maluch rozjaśnia się na widok znajomej twarzy. Półroczny zaś zaczyna płakać już od progu łazienki, bo np. pamięta nieudaną kąpiel. Roczne dziecko cieszy się, słysząc w telefonicznej słuchawce głos niewidzianej już od kilku tygodni babci. Pamięć malutkiego dziecka z każdym tygodniem działa coraz sprawniej. Dzięki niej gromadzi ono różnorodne doświadczenia, przetwarza je i na ich podstawie porządkuje swoją wiedzę o świecie. Pamięć dziedziczy się po przodkach Naukowcy są przekonani, że maluszek rodzi się z tzw. pamięcią gatunkową, dzięki której może się rozwijać. Pamięć tego typu powstała na przestrzeni wieków w wyniku ewolucji. Mimo że dziecko zupełnie nie zdaje sobie sprawy z jej istnienia, to z takiej pamięci korzysta już od pierwszych chwil swojego życia. Widać to gołym okiem. Maluch, choć nikt go nigdy tego nie uczył, wie, jak ssać kciuk, chwytać zabawkę, raczkować, wymawiać pierwsze słowa albo chodzić – tak samo jak ptaki wiedzą, w jaki sposób rozpostrzeć skrzydła, aby wzlecieć w powietrze. Umiem rozpoznać mamę Jeszcze przed porodem dziecko uczy się głosu swojej mamy, a w ciągu pierwszych dni po narodzinach zapamiętuje jej zapach i dotyk. Już kilkudniowy malec odróżni je nawet spośród wielu innych. Badacze z Uniwersytetu w Oksfordzie, udowodnili, że jeśli położymy przy prawym policzku tygodniowego maleństwa wacik nasączony pokarmem mamy, a przy lewym – drugi, pachnący mlekiem innej kobiety, prawie każde dziecko odwróci główkę we właściwą stronę! Co dzień dziecko uczy się od nowa W pierwszych miesiącach życia pamięć maluszka jest bardzo nietrwała. Dwie minuty – tylko tyle trwają wspomnienia...