Poradnia psychologiczno-pedagogiczna zaleca rodzicom klapsy i bicie pasem!

Klaps - metoda na wychowanie? Od 6 lat Rzecznik Praw Dziecka, Marek Michalak zleca wykonanie sondy wśród rodziców, odnośnie  stosowania klapsów jako kary . W 2011 r. blisko 70% osób deklarowało, że nie widzi niczego złego w dawaniu klapsów i nie traktowało tego, jako przemoc fizyczną. Przez ostatnie 5 lat rośnie świadomość wśród społeczeństwa, że klaps nie jest dobrą metodą na wychowanie dziecka . Czego uczy dzieci bicie?  - film Według badań przeprowadzonych w tym roku, 46% Polaków nadal deklaruje, że „lanie dziecku nie szkodzi”. Choć są to smutne informacje, to jednak pozostawiają nadzieję, że z roku na rok będą ulegać zmianie. Jakby nie było, zmniejszyła się liczba osób stosujących kary cielesne o 20%, co i tak jest już sporym sukcesem. Zmiany cieszą – Tegoroczne wyniki badań pozwalają dostrzec pozytywne zmiany postaw rodziców, którzy coraz częściej wyrażają sprzeciw w stosunku do przemocy w wychowaniu, choć i tak jest zbyt wielu tych, którzy akceptują kary cielesne wobec dziecka w pewnych okolicznościach. Zmiany cieszą, tym bardziej że współczesna nauka dostarcza licznych dowodów na szkodliwość bicia dzieci, nawet klapsów , które są formą uderzania dziecka. Badania wskazują wręcz na poważne neurofizjologiczne następstwa kar cielesnych, skutkujące w rozwijaniu się zaburzeń poznawczych u dzieci. Absolutnie, żadne badania nie potwierdzają skuteczności kar cielesnych – podkreśla Marek Michalak. Dlaczego nie wolno bić dzieci?  Bardzo ważne jest, by jak najczęściej informować dorosłych, jak powinni radzić sobie z dziećmi, bez stosowania kar cielesnych . Jest wiele alternatywnych rozwiązań, które być może nie są znane wszystkim. Wzmacnianie poczucia, że warto z dziećmi rozmawiać, że warto rozwiązywać problemy wychowawcze w inny sposób, niż poprzez bicie, jest bezcenne. Szanujmy swoje dzieci, trzymajmy nerwy na wodzy i...

" Klaps nie jest żadnym biciem, nie jest nawet czymś szkodliwym, lecz – przeciwnie – jest czynem o wysokiej wartości wychowawczej i dlatego zasługuje wręcz na pochwałę."  Tekst, który jutro ukaże się w dodatku "Rzeczpospolitej" jest po prostu szokujący!!! Autor tekstu prof. Zbigniew Stawrowski próbuje przekonać wszystkich rodziców, że bicie dzieci, jest wyrazem "najlepiej pojętej rodzicielskiej troski". Krytykuje on Kodeks rodzinny i opiekuńczy, który zakłada, że "Osobom wykonującym władzę rodzicielską oraz sprawującym opiekę zakazuje się kar cielesnych". Twierdzi on, że to rodzice, którzy przecież najlepiej znają swoje dzieci, powinni stosować kary według własnego uznania, a "jednorazowe lub kilkukrotne skarcenie dziecka tzw. klapsem, jakkolwiek jest przedmiotem licznych kontrowersji co do zasadności takich metod wychowawczych, nie jest równoznaczne z biciem". (!) Według prof. Stawrowskiego, Rzecznik Praw Dziecka, który staje w obronie dzieci i sprzeciwia się fizycznej przemocy "nie za bardzo rozumie sens i cel sprawowanej przez siebie funkcji". Ma on chronić dzieci przed ingerencją instytucji państwowych, a nie przed rodzicami, którzy dają klapsy swoim dzieciom przecież w "dobrych intencjach". "Odpowiedzialni i normalnie myślący rodzice dobrze wiedzą, że klaps nie jest żadnym biciem, nie jest nawet czymś szkodliwym, lecz – przeciwnie – jest czynem o wysokiej wartości wychowawczej i dlatego zasługuje wręcz na pochwałę. " – przekonuje filozof polityki, Stawrowski. Co jeszcze możemy odnaleźć w tekście?  1. Żeby wychować dziecko, trzeba wprowadzić do jego świadomości proste reguły dotyczących tego, co jest dobre i słuszne, a można to zrobić poprzez stosowanie "subiektywnie dotkliwych dla dziecka fizycznych form przemocy ". 2. Gdy nasze dziecko uderzy np. w piaskownicy łopatką w głowę inne dziecko "powinnością rodzica jest nie tylko odciągnięcie...

Jesteśmy serwisem dla rodziców. Codziennie wspieramy was w wychowywaniu dzieci, w ich pielęgnacji, żywieniu, dbaniu o ich zdrowie. Towarzyszymy wam w trakcie ciąży, pomagamy przygotować się do porodu. Jesteśmy z wami w trudnych chwilach i leży nam na sercu dobro waszych dzieci i was, rodziców. Nie zawsze się zgadzamy z tym, co piszecie w komentarzach pod naszymi artykułami i wy nie zawsze zgadzacie się z tym, co piszemy my. To naturalne – ilu rodziców, tyle dróg i wyborów. Jest jednak coś, co jest dla nas wszystkich święte, bez względu na różnice między nami. Dobro dziecka . Jego prawa. Szacunek, który mu się należy. W tym świetle elaborat Łukasza Warzechy, publicysty tygodnika "Do Rzeczy" i Polskiego Radia 24, opublikowany w TVP Tygodniku, aż prosi się o zabranie głosu i głośny sprzeciw. Protestuje Komitet Ochrony Praw Dziecka, zabrała głos Agnieszka Stein, do dyskusji włącza się coraz więcej osób. A ja myślę sobie, że najlepiej byłoby nie napisać na ten temat nic. Przemilczeć, skoro przegapić się nie udało. Uznać, że tego kuriozalnego tekstu nie ma, że ludzie, którym daje się przestrzeń do wyrażania swoich poglądów, nie piszą takich bredni. Nie komentować, nie puszczać w świat, nie szerzyć złego słowa. Dlaczego? Boję się, że na 100 osób, które przeczytają o tym, że wychowanie dziecka wymaga przemocy, znajdzie się 40 (47,6 proc. Polaków popiera bicie dzieci , jak wynika z sondażu SW Research dla rp.pl), które znajdą w tych słowach potwierdzenie dla tego, co w ich duszach gra. Przyzwolenie. Zapali im się światełko w głowach: mądry człowiek, w mediach się wypowiada, musi wiedzieć, co mówi. Problem z tego typu opiniami jest taki, że chce się zawołać głośno: "Serio?! Nie zgadzam się!" A w ten sposób wspieramy osoby, które je głoszą, dajemy im rozgłos, 5 minut chwały, uwagę. Jeśli ktoś, tak jak Łukasz Warzecha, pisze, że urząd Rzecznika Praw...