„Mam jedno dziecko, a wszyscy pytają o kolejne. Nikt nie rozumie, że nie chcę, że się boję…” [LIST DO REDAKCJI]

Ostatnie pół roku to koszmar. Mamy dwie córki (4 i 6 lat). I Julia, i Emilka chodzą do przedszkola, chyba że są chore albo na kwarantannie. Czyli często. Kto wtedy z nimi zostaje? Ja. Mimo że dla naszych finansów zdecydowanie lepiej byłoby, gdyby to jednak żona szła na zwolnienie. Zarabiam trzy razy tyle, co ona, ale opiekując się dziećmi, dostaję 80 procent płacy minimalnej (jestem na działalności gospodarczej). W ostatnim czasie naprawdę straciliśmy naprawdę sporo kasy. Nie mówiąc o tym, że spóźniam się z projektami i chłopaki z pracy powoli mają dość moich urlopów. „Każdy weekend bez niej to był jakiś dramat” Mieliśmy przedsmak tego, co się właśnie dzieje, kiedy Kasia zdecydowała, że zrobi podyplomówkę z kosmetologii (z wykształcenia jest biologiem). Miała zajęcia w weekendy i znikała na całe soboty i niedziele. Zaciskałem zęby, bo było mi ciężko zajmować się dziewczynkami i domem. Zwłaszcza że od poniedziałku do piątku naprawdę się nie obijałem. Pracuję w dwóch firmach jako programista, często robię kilka projektów jednocześnie. Ale wiedziałem, że jej zależy, że ta kosmetologia to jej pasja. I że na pewno dobrze jej robią takie „wyjścia do ludzi”. Faktycznie odżyła. W przeciwieństwie do mnie – każdy weekend bez niej to był jakiś dramat. Miałem zero czasu dla siebie, bo: śniadanka, obiadki, kolacje, pranie, wieszanie prania, składanie prania, zakupy, place zabaw. Ale zacisnąłem zęby i dawaliśmy sobie z dziewczynkami radę. „Kto jest bardziej zmęczony, kto jest większym egoistą” Młodsza córka poszła do przedszkola we wrześniu. Żona już w wakacje zaczęła szukać pracy. I znalazła. Jest zachwycona, mimo że dojazd samochodem w jedną stronę zajmuje jej ponad godzinę. W sumie to cieszyłem się, że pokonała strach przed jazdą samochodem po Warszawie… Kasia pracuje w różnych godzinach (od poniedziałku do soboty), ale...

Druga koleżanka (która ma trzy córki) mówi, że jej dzieci między 3. a 4. rokiem życia już były pod tym względem zupełnie samodzielne. Rozmawiałam też z mamą i teściową… Wiem, że to trochę tabu Wiem, że nie jest to zbyt uroczy temat, może nawet jest to temat tabu. Z drugiej strony wiem też, że może być to kwestia indywidualna. Tak jak to, że dzieci w różnym wieku nabywają różne umiejętności (jak np. samodzielne wiązanie sznurowadeł czy sprzątanie w swoim pokoju). W pewnym sensie higiena po zrobieniu kupy to coś innego niż pisanie czy czytanie, z czym dziecko może mieć problem niezwiązany z postawą rodziców… Chłopcy bardziej niesamodzielni? Mam jedno dziecko. Zosia niedawno skończyła 5 lat. Jest dość samodzielną dziewczynką. Sama się ubiera, pomaga nam nakrywać do stołu, chętnie wykonuje proste czynności przy przygotowywaniu posiłków. Wie, że codziennie rano trzeba brać czyste majteczki i skarpetki z szuflady… Jednak do tej pory po wizycie w toalecie za każdym razem wołała nas, żebyśmy wytarli jej pupę, ja lub mąż Według męża jako pięciolatka powinna radzić sobie sama. Uważa wręcz, że nie powinnam też kontrolować sytuacji, tylko zaufać, że córka sobie poradzi. A jak sobie nie poradzi raz, to kolejny raz będzie wiedziała, co trzeba zrobić, by było dobrze. Z ciekawości zapytałam teściową, ile lat miał Marek, kiedy przestała mu podcierać tyłek. Okazało się, że kiedy był w II klasie. Może nie było to zbyt eleganckie, ale przy najbliższej okazji mu to wygarnęłam… „Takie głupoty” czy poważna sprawa? Rozmawiałam też z moją mamą i powiedziała, że nie pamięta „takich głupot”. Jednocześnie stanęła po stronie męża, uważając, że dzieci w wieku przedszkolnym powinny to potrafić. „Chyba że chcesz jak Małgośka Jackowi wycierać d*pę do piętnastego roku życia” – dodała. Małgośka to koleżanka mojej mamy....

Rozumiem, że wszystko drożeje. Zdaję też sobie sprawę, że każdy chce zarobić. I że osoby, które utrzymują się z branży turystycznej, na pewno przez pandemię mają straty. Ale mimo wszystko mam wrażenie, że w tym roku większość z nich postanowiła zaatakować portfele turystów. W myśl zasady: „I tak przyjadą, i tak muszą coś jeść, i tak będą chcieli zjechać na nartach i kupić pamiątki”. Tydzień w Zakopanem = dwie wypłaty??? Jesteśmy czteroosobową rodziną (dzieci w wieku 7 i 9 lat). Nie korzystamy z hoteli, od lat celujemy raczej w gospodarstwa agroturystyczne. Również w tym roku zarezerwowaliśmy nocleg w czteroosobowym pokoju z łazienką. Za 7 nocy zapłaciliśmy prawie 3 tys. zł. Bez wyżywienia. Rachunek za obiad za każdym razem przekracza 200 zł. Śniadania robimy sobie sami, z produktów, które kupimy w sklepie. Ale kolacje z reguły jadamy już „na mieście” – i znów pęka 200 złotych… Za same noclegi i jedzenie zapłacimy więc około 7 tys. złotych… Dodam, że na obiady i kolacje przeważnie jemy zupy i pierogi (porcja pierogów to nieco ponad 30 złotych, podczas gdy jakieś lepsze mięsko – od 40-50 zł w górę). Dodajcie jeszcze koszt kolejki na Gubałówkę – jeden rodzinny wjazd i zjazd to koszt ok. 100 złotych. Podobnie odwiedziny w Parku Iluzji. Wizyta w papugarium – tyle samo. Do tego  200 zł za naukę  jazdy na nartach (2 godziny na dziecko – ok. 100 zł). Obiecaliśmy dzieciakom dzień w Aqua Parku – 150 zł. 200 złotych zapłaciliśmy też w Snowlandii. A pamiątki dla dzieciaków? A drobne upominki dla dziadków? Gofry, oscypki, kawa, grzane wino… Obawiam się, że – licząc koszty podróży – z trudem zamkniemy się w 10 tys. zł. To nasze dwie miesięczne wypłaty! Zakopane na kredyt Nie wiem, jak wyglądał rok lub dwa lata temu cennik atrakcji i wyżywienia w Zakopanem. Ale wiem, że jeździliśmy tam i nigdy nie musieliśmy korzystać z...