Pierwsze dziecko "na naukę", drugie już z górki? 

Urlop macierzyński w 2017 r. trwa minimum 20 tygodni, jeśli urodzisz jedno dziecko. Wraz z urlopem rodzicielskim, możesz przebywać z dzieckiem nawet rok. Oba urlopy - rodzicielski i macierzyński - są płatne. Na rodzicielskim możesz przebywać razem z ojcem dziecka (wtedy jego czas trwania się skraca) lub możecie korzystać z niego naprzemiennie. Przeczytaj nasz poradnik dotyczący urlopu macierzyńskiego 2017 i wydrukuj odpowiednie wnioski o urlop macierzyński i rodzicielski. Urlop macierzyński 2017: komu się należy? Jeśli jesteś zatrudniona na umowę o pracę na czas nieokreślony - przysługuje ci prawo do urlopu macierzyńskiego, który możesz wziąć już 6 tygodni przed porodem, a kolejne – po narodzinach dziecka. Zasiłek macierzyński przysługuje nie tylko mamie zatrudnionej na umowę o pracę. Od 2016 roku każdy ma prawo do płatnego urlopu wychowawczego. Dostaniesz go również, jeśli pracujesz na umowę zlecenie, umowę o dzieło lub prowadzisz działalność gospodarczą lub jesteś zarejestrowana jako bezrobotna . Ile trwa urlop macierzyński?   Urlop macierzyński przysługuje ci w wymiarze do 20 tygodni (14 tygodni dla matki i 6 tygodni dla ojca lub matki). W ciąży bliźniaczej urlop macierzyński trwa 31 tygodni, kobiecie, która urodzi trojaczki przysługuje prawo do 33 tygodni urlopu macierzyńskiego. W przypadku czworaczków podstawowy urlop macierzyński wynosi 35 tygodni, a pięcioraczków – 37. Urlop przysługuje ci także wtedy, gdy przyjęłaś dziecko na wychowanie. Od 2016 roku nie ma już dodatkowego urlopu macierzyńskiego , ale jego czas został wliczony do urlopu rodzicielskiego. Wzór wniosku o urlop rodzicielski znajdziesz na następnej stronie. Sprawdź, jakie urlopy przysługują rodzicom w 2017 roku . Drukuj: wniosek o urlop macierzyński. [CMS_PAGE_BREAK] Jak się zmienił wymiar urlopu rodzicielskiego w 2017 roku?...

Pierwszą córkę urodziłam w wieku 30 lat Agnieszka, mama Mai (4 lata), Marysi (2 lata), Patryka (10 miesięcy) Gdy wyszłam za mąż, miałam 22 lata. Wszyscy myśleli, że jestem w ciąży, stąd decyzja o ślubie. Trudno się dziwić – wszyscy moi znajomi studiowali i nikt nie myślał o zakładaniu rodziny. My też. Chcieliśmy skończyć studia, znaleźć dobrą pracę, by żyć na własny rachunek, mieszkanie… Zresztą w wieku 22 lat nie byłam gotowa na macierzyństwo. Dzieci mnie denerwowały. Myślałam nawet, że jestem pozbawiona instynktu macierzyńskiego. Jednak z biegiem lat coraz częściej zaglądałam do dziecięcych wózków, życzliwiej patrzyłam na biegające maluchy, aż wreszcie poczułam, że jestem gotowa. Po siedmiu latach zdecydowaliśmy się z Łukaszem na dziecko. Czuliśmy, że nie zagrozi ono naszej wolności, bo już z niej skorzystaliśmy. Podróże, znajomi, czas tylko dla siebie… Staliśmy się też sobie bardzo bliscy. Zdałam sobie sprawę, że mogę wziąć odpowiedzialność za drugiego człowieka, że jestem wyciszona, spełniona... Jestem osobą, która robi plany. Skoro zdecydowałam się na dziecko, chciałam się do tego przygotować jak najlepiej. Wizyta u ginekologa, badania, kwas foliowy, dieta… Zawsze marzyłam o trójce dzieci. Planowałam, że będę je miała do 35. roku życia, by różnica między nimi była jak najmniejsza. Ba! Zaplanowałam nawet, kiedy chciałabym urodzić pierwsze dziecko – na przełomie marca i kwietnia, by urlop macierzyński wypadł na letnie miesiące. Oczywiście myślałam o tym, czy w ogóle mogę mieć dzieci. Czy to, że czekałam na nie tak długo, nie okaże się dla mnie zgubne. Dużo czytałam o ciąży, macierzyństwie. Wiedziałam, że mam rok, półtora roku na próby. Że dopiero po tym czasie powinnam zacząć się denerwować. Nie zdążyłam, bo po czterech miesiącach okazało się, że będę miała dziecko. Druga...

Będąc świeżo upieczoną mamą z wykształceniem prawniczym, aktualnie „relaksującą się” na urlopie macierzyńskim, uznałam, że mogę zrobić coś jeszcze oprócz zmieniania pieluch. Stworzyłam bloga (www.prawniknamacierzynskim.pl), by za jego pośrednictwem pomagać innym mamom w przedzieraniu się przez gąszcz przepisów prawnych związanych z macierzyństwem , choć nie tylko. Opowiem o prawach, które przysługują ci jako pracownikowi w związku z nową sytuacją życiową, jaką jest ciąża i urodzenie dziecka. Zacznijmy od początku. Dwie kreski na teście Gratulacje! Idź do lekarza po zaświadczenie o ciąży i zanieś je pracodawcy. Pamiętaj, że pierwsza wizyta u lekarza musi przypadać przed upływem 10. tygodnia ciąży, a kolejne przynajmniej raz na trymestr. Udokumentowane wizyty lekarskie w karcie ciąży będą potem warunkiem koniecznym do wypłaty tzw. becikowego . Pracodawca musi wiedzieć, że jesteś w odmiennym stanie, bowiem od tej chwili będziesz objęta szczególną ochroną. Na czym polega ochrona przyszłej mamy? Ciężarnej nie można wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę. Nie będziesz jednak chroniona, gdy: Rażąco naruszyłaś swoje obowiązki i zwolnią cię dyscyplinarnie. Pracodawca ogłosi upadłość lub jest w likwidacji. Jesteś na umowie na czas próbny nie przekraczający jednego miesiąca. Pamiętaj, że gdy zawarłaś umowę na czas określony albo okres próbny przekraczający 1 miesiąc, przepisy chronią cię w mniejszym stopniu. Pracodawca może cię zwolnić, choć nie zawsze – jeśli koniec twojej umowy przypadałby po 3. miesiącu ciąży, to ulegnie ona automatycznemu przedłużeniu aż do dnia porodu. W praktyce oznacza to, że będziesz mieć prawo do zasiłku macierzyńskiego , mimo że twoja umowa o pracę już wygaśnie. Jeżeli w chwili wypowiedzenia umowy nie byłaś jeszcze w ciąży, ale byłaś w tym stanie, gdy umowa o...