Śmierć ciężarnej w warszawskim szpitalu. Dziecko udało się uratować

Ciężarna kobieta zmarła w szpitalu w Pszczynie , będąc w 22. tygodniu ciąży. 30-latka trafiła do szpitala z powodu odpłynięcia płynu owodniowego. Lekarze czekali z interwencją na obumarcie płodu. Miało być to związane z przepisami, które po zeszłorocznym wyroku TK ograniczają możliwość legalnej aborcji. Gdy nastąpiło obumarcie płodu, zmarła też matka. Aktualnie sprawą zajmuje się prokuratura. Wypowiedź prezydenta na temat śmierci 30-latki Andrzej Duda podczas konferencji (9.11.2021 r.) z prezydentką Słowacji, Zuzaną Czaputovą, został zapytany o tragedię, która wydarzyła się w Pszczynie. „Ogromnie ubolewam, że doszło do takiej sytuacji, to jest niewyobrażalny ból rodziny i cierpienie najbliższych. Proszę, żeby przyjęli moje głębokie wyrazy współczucia, to straszna sytuacja” – rozpoczął swoją wypowiedź Andrzej Duda. W dalszej części prezydent zaznaczył, że cała sytuacja „wymaga głębokiego wyjaśnienia”. „Dyskusja publiczna opiera się na fragmentach faktów, które podają media, a tymczasem są w Polsce odpowiednie służby, które powinny przeprowadzić odpowiednie czynności procesowe w tej sprawie i ustalić, jak wyglądał przebieg zdarzenia” – dodał. Prezydent odniósł się także, do zapisu w prawie, który umożliwia dokonania legalnej aborcji w przypadku zagrożenia życia kobiety: „Ze swojej strony mogę powiedzieć tyle, że radzę zachować tak daleko idącą ostrożność, ponieważ w polskim systemie prawnym jest dziś przesłanka, która pozwalała na legalne dokonanie aborcji w tej sytuacji. Jest przepis, który jednoznacznie wskazuje, że jeżeli istnieje zagrożenie dla życia kobiety, to aborcja jest możliwa i prawnie dopuszczalna. Tymczasem tej aborcji lekarze w szpitalu w Pszczynie nie przeprowadzili. Trzeba odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak się stało”. Na koniec Andrzej Duda odniósł się do faktu, że w całej Polsce głośno...

Budzące grozę opowieści naszych matek i babć o tym, jak zostały potraktowane na porodówce, już dawno powinny stać się jedynie bulwersującymi anegdotami. Niestety tak nie jest, pokazuje to raport Fundacji Rodzić po Ludzku. Przemocy słownej na polskich porodówkach niewątpliwie jest mniej niż kiedyś, ale nadal zdarza się zbyt często. A słowa potrafią zranić na wiele lat. Dużo rodzących jest traktowanych źle Fundacja Rodzic po Ludzku istnieje od 25 lat i powstała po to, aby polskie kobiety mogły rodzić godnie. Godnie, czyli z wykorzystaniem najnowszej wiedzy medycznej i w atmosferze pełnej szacunku – bez poniżania, dokuczania, bez niestosownych i przykrych komentarzy. Wydawać by się mogło, że ponad 20 lat to dość czasu na to, aby z porodówek wyplenić agresję słowną. Tymczasem raport opublikowany przez Fundację 3 lata temu nie pozostawia żadnych złudzeń – aż 24 procent rodzących nadal doświadcza przemocy słownej w postaci niestosownych komentarzy, 10 proc. jest wyśmiewana, a 7 proc. obrażana. To oznacza, że aż co czwarta rodząca narażona jest na słowny atak ze strony personelu medycznego w czasie, gdy powinna móc liczyć na jego opiekę, wsparcie i godne traktowanie. Do fundacji stale napływają głosy kobiet, które chcą dzielić się swoim doświadczeniem z pobytu na porodówce, które proszą o wsparcie lub interwencje.  Najczęściej komentowana jest tusza rodzących W ankiecie, która posłużyła Fundacji do zebrania informacji od rodzących, znalazło się miejsce na zacytowanie komentarzy personelu porodówek, które rodzące uznały za co najmniej niestosowne. Oto kilka cytatów z ankiet: „Gruba i śmierdzi” , „Położna stwierdziła, że jestem taka wielka, że nie ma mnie czym przykryć”, „To będzie gruby poród”, „Podczas cesarskiego cięcia podśmiewali się, że szkoda, że nie mogą robić od razu liposukcji, bo ostatnio same takie...

Młoda kobieta osierociła 9-letnią córkę, Maję. Żałobę przeżywa również jej mąż, Grzegorz. Mimo dramatu, najbliżsi zmarłej kobiety, za pośrednictwem swej pełnomocniczki, mec. Jolanty Budzyńskiej, dziękują wszystkim za okazane wsparcie. Rodzinna tragedia Kobieta trafiła do szpitala w Pszczynie, gdzie w 22 tygodniu życia płodowego przestało bić serce jej dziecka. Kolejnego dnia, organizm kobiety został pokonany przez wstrząs septyczny. Z wiadomości, które wysyłała do swojej mamy i z tego co mówi jedna z pacjentek, która leżała z Izabelą na jednej sali – kobieta gorączkowała, wymiotowała, czuła się bardzo źle i była przerażona tym, że lekarze nie robią nic by jej ratować. Że muszą czekać, aż dziecku w jej łonie przestanie bić serce. Córka i mąż zmarłej dziękują za słowa wsparcia i współczucia Córka i mąż zmarłej kobiety wciąż otrzymują wyrazy współczucia oraz wsparcia. „Świadomość, że nie są sami jest dla nich ogromnie ważna” – podkreśla ich pełnomocniczka. Dodaje też, że do mnóstwo osób pragnie wspierać Maję i Grzegorza nie tylko duchowo, proponując pomoc finansową. „Ponieważ jednak bliscy Pani Izabeli są zdania, że wśród bezmiaru ludzkiej krzywdy są na pewno osoby będące w większej potrzebie niż oni potrzebie finansowej, proszą aby ewentualne wpłaty kierować na rachunek Fundacji Między Ziemią a Niebem – pomagającej rodzicom dzieci nieuleczalnie chorych”. Z dopiskiem „#aniJednejWięcej” Bliskim zmarłej wystarczy, że darczyńcy opatrzą ewentualne wpłaty dopiskiem „ani Jednej Więcej”. To hasło, które ma sprawić, że zaznaczą iż darczyńcy nie chcą by podobny dramat dotknął choćby jedną rodzinę. List kończy się słowami Natalii Katafiasz, która dobrze znała zmarłą: „Iza nie godziła się na niesprawiedliwość i nie bała się głośno mówić o tym, co uważała za niewłaściwe. Kiedy coś złego...