Czy takie dziecko trzymane pod kloszem, którego przez wiele lat omijały wszelkie smutne wiadomości i żyło w wyidealizowanym świecie, będzie umiało poradzić sobie, gdy już schowamy parasol ochronny?
Może jednak warto stopniowo przekazywać mu niezwykle ważną lekcję życiową – że życie czasem jest nie fair? Że choć się staramy z wszystkich sił, to może to nie mieć wpływu na wynik, że ludzie ranią się nawzajem, że jest zazdrość i nienawiść?
Powinniśmy nauczyć ich, jak sobie radzić w ich obliczu!
1. Czasem próbuje się ze wszystkich sił, a jednak może się nie udać. Możesz nie wygrać wyścigu, nie zająć pierwszego miejsca w konkursie, ale ważne jest to, że próbujesz i starasz się. Uczmy dzieci, by były dumne ze swoich wysiłków, jeżeli dają z siebie 100%.
Jak nauczyć dziecko przegrywać?
2. Spotkasz ludzi, którzy mogą cię nie lubić, czasem nawet bez żadnego powodu. To ważne, by nauczyć dziecko, że nie musi być lubiane przez wszystkich i nie musi się starać wszystkim przypodobać. Niech lgną do ludzi, z którymi mają o czym rozmawiać i czują się bezpieczne.
3. Czasem te dzieci, które nie uczą się zbyt dużo, mają lepsze oceny, wypracowane ściąganiem, sprytem, lub znajomościami. Nauczmy dzieci, by wiedziały, że wiedza nabyta w szkole będzie bardzo przydatna w przyszłości i okaże się w dorosłym życiu, kto się pilnie uczył, a kto nie.
4. Przegrałeś, chociaż powinieneś wygrać, bo byłeś najlepszy? Czasem ludzie, którzy nas oceniają mają inne kryteria niż nam się wydaje. Jeżeli dziecko jest pewne swoich racji, niech walczy o sprawiedliwość. Niech ma poczucie, że zrobił wszystko co mógł.
5. Nie będziesz przynależeć zawsze do wszystkich grup i to jest w porządku. Kolega zaprosił innych na urodziny, a Twojego synka nie? Wytłumacz mu, że ten chłopiec ma prawo wybrać najbliższe mu osoby, by spędzić swoje urodziny. Zastanówcie się wspólnie, czy Twoje dziecko bawi się z tym chłopcem i czy mógł mieć prawo oczekiwać zaproszenia.
6. Czasem ktoś inny dostanie to, na co ty zasługiwałeś. Trzeba się z tym pogodzić i starać się jeszcze bardziej.Racjonalnie ocenić, czy jednak ktoś inny nie był lepszy.
7. Będą osoby, które złamią ci serce. Będą robić to nieświadomie, lub nie, podobnie jak ty. Uczmy dziecko radzić sobie ze złamanym sercem i poczuciem odrzucenia. To bardzo trudna lekcja, wielu dorosłych nie radzi sobie z tym.
8. Niektórzy ludzie odchodzą i nie mamy na to wpływu. Śmierć jest nieodwracalna, ale można wierzyć, że wszyscy ludzie kiedyś się spotkają. (w zależności od tego w co my wierzymy i jaką wizję przekazujemy dziecku).
Wiedza, że życie nie jest idealne i takie jak sobie wymarzyliśmy, pozwoli dzieciom łatwiej znosić zmiany i porażki. Nie ukrywajmy przed nimi łez, stresu, problemów. Są one nieodzowną częścią naszego życia i jedyne co nas ratuje, to wiedza, jak sobie radzić z wszelkimi przeciwnościami.
Dodałabyś coś do tej listy? Pisz w komentarzach!
Zobacz także: Pomyśl zanim coś powiesz - jak nauczyć tego dziecko?
źródło: scarymommy
Do tej pory mogłaś usłyszeć w autobusie „ Zaszłaś, więc stój ”. Gdy prosiłaś o przepuszczenie cię w kasie pierwszeństwa, ktoś mógł rzucić w twoim kierunku „Dzieci jej się zachciało!”. Teraz do listy powodów do dokuczania kobietom w ciąży czy z dziećmi dołączyło sławne już „500+”. +500 obelg "Takiej to się powodzi! 1000 złotych w wózku wozi." "Zaszła, żeby dostać 5 stów!" "Na darmo przynajmniej dzieci nie zrobiłaś!" „Przepraszam, ale potrzebuję to z siebie wyrzucić, bo aż się dzisiaj w sklepie popłakałam. Nie jestem świętą krową i nie wiozę 1000 złotych w wózku. Uff...” - mama bliźniąt żali się swoim koleżankom na Facebooku. Zawiść, zazdrość czy chęć sprawienia przykrości drugiemu człowiekowi - co przemawia przez ludzi rzucających takie słowa? Doskonale wiem, że wózki bliźniacze dla dzieci zajmują dużo miejsca i np. ciężko obok nich przejść w sklepowej kolejce. Wiem to, bo sama jestem matką bliźniąt. Świetnie zdaję sobie sprawę z tego, jak ciężki jest taki pojazd dla dwójki dzieci i możesz nie mieć ochoty pomóc mi go wnieść do autobusu. Jestem świadoma tego, jak niewygodnie jest jechać autobusem, gdy obok stoi matka z wózkiem, albo (nie daj Boże) z dzieckiem na ręku i należałoby jej ustąpić. Tak, ciężarne i młode matki to grupa niezbyt lubiana w środkach komunikacji czy sklepowych kolejkach. Każdy ma prawo do złości, ale na litość boską, czy nie przeszło ci przez myśl wypluwaczu obelg, że twoje słowa (wymruczane pod nosem czy wykrzyczane w twarz) mogą ranić! Mówisz do kobiety, której nerwy i tak są nieustannie wystawiane na próbę przez jej potomstwo, która nie dosypia, więc łatwo ją skrzywdzić lub wyprowadzić z równowagi . 500+, czyli żenada po polsku Na odpowiedzi pod zacytowanym postem z Fb nie trzeba długo czekać:...
Gdy Monika dowiedziała się, że straciła ciążę, "skończył się jej świat". Na swoim blogu opisała, z jakimi emocjami musi radzić sobie kobieta, która dowiaduje się, że nie zostanie mamą. Przeczytajcie jej historię. Wśród nas również są kobiety, które musiały poradzić sobie ze stratą i nauczyć się żyć na nowo... "Gdy się kończy świat..." "Życie przynosi mi mnóstwo niespodzianek, które zazwyczaj trzęsą mocno moim światem, ale przynoszą pozytywne zmiany. Ostatnio jednak przyniosło mi coś, o czym wciąż trudno mówić bez łez pod powiekami. Miałam być mamą. Tym razem nie będę..." – zaczęła swoją historię Monika. O tym, że jest w ciąży, dowiedziała się przed Mikołajkami. Jak tylko zobaczyła dwie kreski na teście ciążowym , poczuła to, co czuje każda mama i każda przyszła mama: lęk o własne dziecko. Lęk, który znają tylko matki. Monika powiedziała o ciąży rodzinie i przyjaciołom, dzieliła z nimi swoją radość. Jednak szczęście nie trwało długo. 16 stycznia zabrała ją do szpitala karetka. "W niedzielę w nocy zaczął się koszmar. Obudziła mnie krew. Szybko wybiegliśmy z domu na pogotowie, stamtąd do szpitala zabrała mnie karetka. Mąż nie mógł ze mną jechać, a ja nawet nie wiedziałam, gdzie mnie zabierają. Leżałam w karetce, migały mi za oknem światła lamp, czas mijał, a ja płakałam i modliłam się. Lekarka, która mnie przyjęła, szybko zrobiła mi USG i okazało się, że już po wszystkim. Powiedziała, że tak się zdarza na wczesnym etapie ciąży, jeśli zarodek się źle rozwija. Płacz, którego doświadczyłam, był taki inny, taki ze środka, jakby wycie. Nie wiedziałam, że mam w sobie i taki głos... Zatrzymali mnie w szpitalu Żeromskiego (Kraków). Pielęgniarki, położone, lekarze, wszyscy byli dla mnie mili. To mnie ktoś pytał o głupoty, żeby oderwać moje myśli, choć na chwilę; to mnie...
Gdy pomyślisz czasem o tym, ilu rzeczy powinnaś nauczyć dziecko zanim stanie się samodzielne, może rozboleć Cię głowa. Tak wiele spraw, a tak mało czasu... Dlatego warto pomyśleć o fundamentach, a inne sprawy trochę odpuścić. Oczywiście nauka, poznawanie świata, rozwój fizyczny, społeczny, a także umiejętności domowe są bardzo ważne. Bez tych jednak 10. zdolności, życie dziecka może być kiedyś naprawdę trudne . 10 fundamentów 1. Pomoc – oferować, przyjmować i prosić o nią Wiele osób nie potrafi prosić o pomoc. Wydaje im się, że będzie to świadczyć o ich słabości. Jeżeli jednak żyjemy wśród ludzi i tworzymy jakąś społeczność, musimy nauczyć się zarówno oferować pomoc, jak i ją przyjmować. Nauczmy dzieci, że nie jest wstydem prosić o pomoc , tak samo jak wielką przyjemnością jest jej udzielanie. 2. Mówić – nie My często mówimy dzieciom "nie", ale czy uczymy je tego samego? Oczywiście nie chodzi o to, że dziecko nie potrafi odmówić nam, gdy prosimy o posprzątanie pokoju . Wtedy "nie" pada dość często ;-) Chodzi bardziej o odmawianie, jeżeli coś nie będzie dobre dla dziecka. W szkole, w pracy, w rodzinie. Musi wiedzieć, że nie można naginać się zawsze i dopasowywać do ludzi. Czasem zamiast robić coś wbrew sobie, warto powiedzieć "nie". Ta umiejętność jest naprawdę nieoceniona, zwłaszcza w nastoletnim wieku. 3. Mówić – tak Wiele rzeczy zdarza się w życiu tylko raz. Warto by dziecko umiało przeciwstawiać się własnym słabościom, a zwłaszcza strachowi i umiało godzić się na nowe i ciekawe propozycje. Nieważne, czy mu się uda, czy też nie, najważniejsze jest i tak to, że spróbował. 4. Wyrażanie emocji Każdy ma lepsze i gorsze dni. Nauczmy nasze dzieci, że mamy do nich prawo i nie zawsze...
