Twój maluch śpi z otwartą buzią? Nie mamy dla ciebie dobrych informacji

ADHD to zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami uwagi i koncentracji. U dzieci objawia się m.in.: słabą koncentracją, ponadprzeciętną ruchliwością, gadatliwością, łatwym denerwowaniem się, dokuczaniem innym dzieciom, problemami z zasypianiem. Problem tkwi nie w złym charakterze, lecz w genach, budowie mózgu, stężeniach różnych substancji chemicznych w organizmie. Czy ADHD to sfabrykowane zaburzenie? Gdy pod koniec życia prof. Leon Eisenberg, twórca terminu ADHD, w wywiadzie dla niemieckiego pisma "Der Spiegel" wyznał, że "ADHD jest cudownym przykładem sfabrykowanej dolegliwości ". Świat wstrzymał oddech, a wielu rodziców i specjalistów zaczęło mieć wątpliwości. Eisenbergowi chodziło jedynie o to, że lekarze zbyt łatwo "przypinają" dzieciom łatkę ADHD , zamiast ustalić, czy istnieją powody psychospołeczne, które mogą prowadzić do problemów behawioralnych przypominających ADHD. Zdaniem specjalisty także zbyt szybko w grę wchodzi farmakologia. Więc jak pomóc dzieciom, które rzeczywiście mają objawy nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi? Jak leczyć ADHD? W leczeniu ADHD wykorzystywane są dwie metody: oddziaływania terapeutyczne oraz farmakoterapia. Podstawą leczenia jest nadanie życiu osoby dotkniętej ADHD pewnej ścisłej struktury. By to osiągnąć, korzysta się z terapii indywidualnej, terapii rodzinnej, terapii par bądź też grupowej. Każda z nich daje zupełnie inny rezultat. Do form leczenia zaburzeń ADHD zalicza się: terapię behawioralną (zwaną modyfikacją zachowania, czyli wygaszanie złych nawyków, a wzmacnianie dobrych), nauczanie wyrównawcze (dodatkowe zajęcia, podczas których dziecko nabywa nowych nawyków, np. umiejętności organizowania pracy własnej), terapię mowy i języka (głównie praca z logopedą), terapię zajęciową (nacisk na prawidłowy rozwój motoryczny dziecka),...

Czas popołudniowej drzemki : dla połowy rodziców czas odpoczynku i relaksu, nadrabiania zaległości w pracy, sprzątania, prania i dopijania porannej kawy. Dla drugiej połowy to walka z dzieckiem, frustracja i problemy z położeniem malca spać wieczorem. Według amerykańskiej organizacji National Sleep Foundation niektóre dzieci po 2. roku życia nie potrzebują drzemki w środku dnia. Czy dzieci potrzebują drzemki w ciągu dnia? Według National Sleep Foundation maluchy w wieku od 3 do 5 lat potrzebują 10-13 godzin snu w trakcie doby. Czy pora dnia ma dla nich znaczenie? Okazuje się, że ok. 2. roku życia dzieci potrzebę snu zaspokajają w nocy i popołudniowe drzemki mogą zakłócić ich dobowy rytm, a to może prowadzić do rozdrażnienia, problemów emocjonalnych, a nawet otyłości . Zobacz też: Kalendarz rozwoju dziecka Profesor Karen Thorpe z Politechniki Queensland potwierdza tę tezę i zauważa, że rodzice często myślą, że czas drzemki w ciągu dnia uzupełni braki snu nocą, jednak to tak nie działa. Kiedy maluch przestaje potrzebować drzemek, czyli po 2. roku życia, kładzenie go spać w ciągu dnia zaburza jego dzienny rytm . "Kiedy dzieci przestają potrzebować snu w ciągu dnia, zmuszając je do drzemki, zakłócamy ich rytm i zmniejszamy ilość snu w nocy" – mówi profesor Thorpe. Podkreśla jednak, że każde dziecko jest inne i chociaż zazwyczaj po 2. roku życia dzieci przestają potrzebować drzemek, każdy przypadek jest inny. Ile lat miały wasze maluchy, kiedy zrezygnowały z popołudniowych drzemek? Czytaj także:   Jak uśpić niemowlę w 75 krokach? Płaczemy ze śmiechu! Źródło: kidspot.com.au

Czasami niemowlę wygina się do tyłu, robi mostki, pręży się, odchyla głowę w tył podczas snu lub noszenia. Na szczęście nie zawsze te lub podobne zachowania zaobserwowane u dziecka są spowodowane nieprawidłowościami. Wyjaśniamy, kiedy trzeba zachować czujność? Spis treści: Niemowlę wygina się do tyłu – przyczyna Niemowlę odchyla głowę do tyłu podczas noszenia Dziecko śpi z głową odchyloną do tyłu Inne niepokojące zachowania Niemowlę wygina się do tyłu – przyczyna Niejedno dziecko, zwłaszcza w pierwszych miesiącach życia, podczas płaczu pręży się i odgina głowę do tyłu. Wygina się tak bardzo, że gdyby je wtedy położyć na plecach, praktycznie by stanęło na głowie. Wygląda to dziwnie, jednak nie świadczy o żadnych problemach z rozwojem. Gdy jednak zauważymy, że w chwilach odprężenia niemowlę wygina się w literę C , odchylając głowę i tułów do tyłu, bądźmy czujni. Przyjmowanie takiej pozycji może świadczyć o nieprawidłowym napięciu mięśniowym . Czasami towarzyszy temu niesymetryczne układaniegłowy dziecka. Jeśli w 8-12. tygodniu niemowlę ma tendencję do niesymetrycznego układania głowy i wygina się do tyłu, warto skonsultować się z lekarzem lub fizjoterapeutą specjalizującym się w terapii niemowląt. Kiedy szukać pomocy: gdy dziecko często wygina się do tyłu (niemowlę wygina się w literę C), najczęściej skręca głowę w jedną stronę, długotrwale i asymetrycznie układa głowę, podczas aktywności (kiedy nie śpi) układa się asymetrycznie (widoczna jest asymetria w ułożeniu kończyn, jeden bok ciała wydaje się skrócony). Niemowlę odchyla głowę do tyłu podczas noszenia Nieprawidłowa opieka nad niemowlęciem bardzo często nasila jego problemy z napięciem mięśniowym. Dla dziecka, które ma wzmożone napięcie...