Pobudka wcześnie rano i... tak wygląda dzień z życia każdej mamy!

No cóż, nie ma co się oszukiwać: po ciąży moje ciało nie wyglądało idealnie. Zbędne kilogramy, za małe ciuchy, fałdki tu i tam, no i to złe samopoczucie. Postanowiłam to zmienić. – Codziennie będę się gimnastykować. Przynajmniej dwie godziny przed południem i godzinkę wieczorem. To pozwoli mi zrzucić zbędne kilogramy i wreszcie poczuć się jak dawniej. Zaczynam od jutra – zakomunikowałam mężowi. Tego samego wieczoru ubłagałam go, żeby posiedział dwie godzinki z naszą 17-miesięczną Lusią i pojechałam do sklepu sportowego. Wróciłam z karimatą, hantlami, hula-hop, no i oczywiście z pięknym szaro-różowym dresem. Mąż był pod wrażeniem. Następnego dnia wstaję wcześniej. Kąpię się, piję kawę, rozkładam karimatę i wbijam się w mój nowiutki dres (kurczę, okazuje się o rozmiar za mały!). Dziś zaczynam nowe życie, witaj moja dawna figuro ! Robię dwa przysiady na rozgrzewkę, gdy nagle słyszę płacz Lusi. No tak, domaga się mleka. Robię mleko. Pije. Trochę przysypia. Kocim krokiem zbliżam się do karimaty, gdy Lusia budzi się na dobre. Zmieniam jej pieluchę , ale Lusia nie daje za wygraną. Łapie mnie za rękę i ciągnie do swojego kącika z zabawkami. Do południa nie pozwala mi odejść na krok. Naszą zabawę przerywa nieoczekiwany telefon. Mąż dopytuje się, co gotuję na obiad. No tak, ja tu ledwo żyję, a on myśli tylko o rosole! Niech mu tam będzie! W sumie rosół to dobry pomysł, a i Lusia nie będzie głodna. Tylko że nie mam włoszczyzny. Ubieram Lusię, idziemy do sklepu. Zgrzane wstawiamy rosół. No i pranie, bo mąż już nie ma czystych skarpet. W międzyczasie Lusia rozlewa soczek i rozrzuca po całym domu kredki. Łapię mopa – Lusia robi na parkiecie mokre ślady. Po rosołku wreszcie zasypia . Wieszam w łazience uprane skarpetki. – Może chociaż po południu trochę się pogimnastykuję – myślę. Niespodziewanie słyszę znajomy...

Najpierw zła wiadomość: jeśli maluszek już od urodzenia budzi się wcześnie i potrzebuje trochę mniej snu niż jego rówieśnicy, to najpewniej tak mu już zostanie. Załamałaś się? To teraz trochę cię pocieszymy. Według specjalistów, takich naturalnych, niereformowalnych maluchów skowronków jest na szczęście bardzo mało. Badania psychologów wykazały, że tylko jedno dziecko na dziesięcioro nie da się przestawić na późniejsze godziny wstawania! Na resztę rannych ptaszków podziałają nasze sztuczki. Co robić, kiedy dziecko obudzi się nad ranem: Sprawdź, jak zatrzymać go jeszcze na trochę w łóżeczku.  Zmień pieluszkę. Mokra niespodzianka to obok głodu najczęstszy powód dziecięcych pobudek. Aby nie rozbudzić malca, przewijaj go w półmroku, bez zagadywania i przytulania. Podaj mleko. Jeżeli karmisz butelką, już wieczorem przegotuj wodę i wstaw ją do podgrzewacza, a do pojemniczka wsyp odmierzoną porcję mieszanki. Maluch, który szybko dostanie swoją porcję mleka, być może nie zdąży się zbyt mocno rozbudzić i po jedzeniu łatwo zaśnie. Dziecku, które skończyło już 9–10 miesięcy, spróbuj podać tylko kilka łyków wody, a z prawdziwym śniadaniem poczekaj przynajmniej do 7.00 rano. Dzięki temu jego układ trawienny powoli przyzwyczai się do nowych godzin jedzenia i „głodowy alert” przestanie odzywać się nad ranem. Poczekaj chwilę. Nie biegnij od razu do łóżeczka, kiedy usłyszysz pierwsze kwilenie malucha. Być może tylko trochę się powierci i zaśnie na nowo.  Nie rozbawiaj. Trudno ci się powstrzymać od śmiechu na widok małego rozkoszniaka? Uważaj, dla niego nawet lekkie uniesienie kącików ust to zaproszenie do zabawy. Staraj się też teraz nie zagadywać do niego i unikaj kontaktu wzrokowego – inaczej nigdy nie zrozumie, że takie poranne wstawanie wcale ci się nie podoba. Włącz...

  Dlatego namówiłyśmy nasze znajome mamusie na naprawdę szczere zwierzenia. Tego ci nikt inny o macierzyństwie nie powie. Niełatwo opowiadać o tym, jak to jest mieć dziecko. Ale spróbujemy – „my”, czyli mamuśki dzieci w różnym wieku. Nie jesteśmy takie same, mamy za sobą różne doświadczenia, na wiele spraw patrzymy inaczej, dlatego nie będziemy mówić chórem. Ale wiele nas łączy. Choćby to, że nam też nikt nie powiedział wielu rzeczy. Porażające jest poczucie odpowiedzialności. I to, że będziesz czuła je już zawsze. Ta myśl czasem przytłacza. Mimo to nigdy nie zamieniłabym się na życie z bezdzietną koleżanką. Ewa Można chcieć uciec z domu, gdy niemowlę ma kolkę i krzyczy szóstą godzinę. Na szczęście 5 minut później w ogóle się już o tym nie pamięta. Beata To, że niania ma świetny kontakt z malcem, może zaboleć. Byłam potwornie zazdrosna o panią Basię i o to, co łączy ją z moim dzieckiem! Dorota Świat wywraca się do góry nogami, nic już nie jest takie samo. Od najlepszej książki czy filmu ważniejsze staje się to, ile maluch zjadł i czy zrobił ładną kupkę! Kasia Stajesz się bardzo wrażliwa na los dzieci. Po prostu nie jestem w stanie nawet słuchać wiadomości o tym, że jakiemuś maluszkowi dzieje się krzywda. Małgosia Niemowlę potrafi płakać naprawdę bardzo głośno. Odkąd jestem mamą, mam wrażenie, że pies sąsiada szczeka… szeptem. Beata Teraz jestem nieustraszona! Bałam się burzy, os, typów spod ciemnej gwiazdy. A teraz jestem w stanie zmierzyć się z każdym zagrożeniem, by chronić moje dziecko. Raz nawet walczyłam z szerszeniem! Ewa Wszystkie problemy są zupełnie bez znaczenia, gdy coś złego dzieje się z maluchem. Kasia Najważniejszą sprawą na świecie może stać się kwestia kapusty! Otóż okłady z jej liści pomagają na nawał pokarmu w pierwszym tygodniu po porodzie....