Powinnyśmy ignorować płacz dziecka! Zaskakujące wyniki badań

Czas spędzony z wnukami może dać dużo więcej nic myślimy. Najnowsze badania dowodzą, że wydłuża się w ten sposób życie starszych ludzi . Do takich wniosków doszli naukowcy z Berlińskiego Studium Starzenia,  po przeanalizowaniu stanu zdrowia ponad 500 osób w wieku co najmniej 70 lat . Badania opublikowało czasopismo naukowe "Evolution and Human Behavior". Chcesz, aby Twoi rodzice żyli dłużej? Daj im dzieci Seniorzy, którzy opiekowali się wnukami, mieli znacznie mniejsze ryzyko śmierci przez najbliższe 20 lat niż ci dziadkowie, którzy nie spędzali czasu z wnukami . "Istnieje związek pomiędzy zapewnieniem tej opieki a zmniejszeniem stresu , tak jak znamy związek między stresem a wyższym ryzykiem śmierci" - powiedział dr Ronan Factora z Cleveland Clinic w Stanach Zjednoczonych. Badania pokazały, że opieka nad wnukami zmniejsza stres. Z kolei inne badanie przeprowadzone przez australijskich naukowców wykazało, że sprawowaniem od czasu do czasu opieki nad wnukami, może faktycznie zapobiec chorobie Alzheimera . Chodzi o to, że zwiększa się potencjał mózgu i zmniejsza się ryzyko depresji. Dziadku ruszaj się! Ale chodzi nie tylko o zmniejszenie napięcia nerwowego. Opieka nad maluchem wymaga niezłej kondycji fizycznej, czasami trzeba się mocno nabiegać, aby nadążyć za dzieckiem. I o to właśnie chodzi! Wysiłek fizyczny opóźnia starzenie. "Chcesz pozostać aktywny fizycznie; chcesz pozostać zaangażowanym społecznie, chcesz cały czas poznawać nowe rzeczy - gdyż wszystkie te rzeczy pozwalają ci dobrze się zestarzeć" – tłumaczy dr Factora. Ale jak to w życiu ze wszystkim potrzebny jest umiar. Lekarz podkreślił, że poświęcenie zbyt dużej ilości energii na opiekę nad wnukiem może w rzeczywistości podnieść poziom stresu i przynieść odwrotny efekt. Dlatego warto podkreślić, że badania przeprowadzono wyłącznie na tych...

Czy wasze dzieci chodzą wcześnie spać? Czy zawsze ich spokojny sen jest poprzedzony męką rodzica, który usiłuje zapędzić do łóżek o określonej godzinie? Kolejne badania potwierdzają, że rodzice nie tylko dla siebie próbują to robić, by mieć choć chwilę oddechu wieczorem, ale także dlatego, że to może zaważyć na całym przyszłym życiu ich pociech. Nie jesteśmy więc zgredami i bezlitosnymi żandarmami bez kozery, ufff... ;) A co jeśli zdarza ci się pozwalać chodzić spać dziecku dopiero, gdy po prostu padnie? Czy to dobre dla dziecka (bo dla rodzica to wiadomo, że nie!)? Najnowsze badania nad snem dzieci - rewolucyjne wyniki? Sarah Anderson, profesor epidemiologii w Szkole Wyższej Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Stanowego w Ohio, kierowała badaniami, których wyniki dowodzą niezbicie, że przedszkolaki, które chodzą spać po godzinie 21., mają niestety większą szansę wyrosnąć na otyłych nastolatków. To jest potwierdzone naukowo, nawet przy rozważeniu innych znanych powszechnie czynników podwyższających ryzyko otyłości u dzieci i młodzieży. Regularny harmonogram snu jest także kojarzony z mniejszą ilością problemów związanych ze snem w przyszłości czyli np. bezsennością, częstotliwością wybudzeń itp. Zgłoś się do testowania i  zdobądź 1 z 200 opakowań Enfamil Premium 3 ! Badania i wskazówki naukowców zwykle koncentrują się na tym, że coś "może mieć wpływ, ale nie musi" albo "niekoniecznie musi mieć wpływ we wszystkich przypadkach". Czy rodzice muszą rozważać wszelkie najnowsze rewelacje badaczy? Czy naukowcy znają jakieś sposoby na wyjące dziecko? Oczywiście sen to dobra rzecz, cokolwiek ktokolwiek, by nie powiedział na ten temat, nie można takiego odpoczynku, regeneracji zamienić na nic innego. To nie podlega dyskusji. Wczesne chodzenie spać i wczesne wstawanie, a zwłaszcza odpowiednie dawki snu i regularny...

Dzieci rodzą się całkowicie zależne od swoich opiekunów. To my dbamy o to, by jadły, spały, by było im ciepło i by były bezpieczne. Wydawałoby się, że to całkiem naturalne, a jednak, mimo tego że opiekowanie się dzieckiem jest czynnością instynktowną , naukowcy twierdzą, że aby to robić dobrze nasz instynkt potrzebuje zachęty. Co jest tą zachętą? Uroda! Dla rodzica jego dziecko jest zawsze najśliczniejsze, prawda? I to dobrze, dzięki temu stwarzamy mu dobre warunki do rozwoju . Spoglądając na to jednak z dystansu i przez naukowe szkiełko, uroda dziecka ma znaczenie dla jakości opieki, którą otrzymuje. Zdaniem naukowców z Uniwersytetu w Oksfordzie, kiedy widzimy ładne niemowlę lub małe dziecko, automatycznie uruchamia się w nas potrzeba dbania o nie. Widok uroczego dziecka pobudza neurony w naszym mózgu do pracy. Reagujemy na takie dziecko z empatią i jesteśmy bardziej chętni do zabawy z nim, co z kolei przyczynia się do jego rozwoju.  Co więcej, nie dotyczy to tylko rodziców. Także osoby niespokrewnione chętniej opiekują się ładnymi dziećmi. Nie trzeba być jednak rodzicem, twierdzą naukowcy, by dzieci budziły nasz instynkt opiekunów. Podobnie zresztą jest ze szczeniakami – badania dowiodły, że na śliczne małe pieski reagujemy podobnie. Trudno się dziwić, kiedy pomyślimy o tych wpatrzonych w nas pięknych, dużych oczętach. To jednak rodzi pytanie: co z dziećmi, które nie spełniają ogólnie przyjętych standardów dziecięcego uroku? Czy nie zasługują na dobrą opiekę? Badania są bezlitosne: dorośli w obecności ślicznych i mniej ślicznych dzieci, chętniej dawali zabawki tym ładniejszym. To samo dotyczy adopcji : ładniejsze dzieci szybciej znajdują opiekunów. Jeszcze smutniejsze jest to, że nawet matki czasami są mniej otwarte na potrzeby mniej urodziwych dzieci.  Te doniesienia są smutne i trudno nie współczuć dzieciom, które ktoś uzna za...