Dajesz dziecku słodkie napoje? Jego ząbki wkrótce mogą tak wyglądać!

14% polskich trzylatków i aż 89,1% 5–6-latków ma ubytki w zębach! Jest więc wiele do nadrobienia. Tym bardziej, że ciągle panuje przekonanie, iż „o zęby mleczne nie trzeba dbać, bo i tak wypadną”. A przecież zachowanie zdrowego uzębienia mlecznego do czasu jego fizjologicznej wymiany ma ogromne znaczenie dla ogólnego zdrowia dziecka. Gwarantuje prawidłowy rozwój narządu żucia , zapobiega powstaniu zapalnych ognisk zębopochodnych, a także uszkodzeniu zawiązków zębów stałych . Co to jest próchnica? Według naukowców próchnica jest chorobą nabytą, zlokalizowaną, która powstaje tam, gdzie zalega osad nazębny. Osad to nic innego jak kolonie bakterii i ich produkty przemiany materii. Bakterie te używają cukrów prostych dostarczanych z pożywieniem do produkcji kwasów. Kwasy te z kolei doprowadzają do demineralizacji szkliwa. Z początku powodują one porowatości w samym szkliwie, które na zębie można zauważyć w postaci tzw. plamy próchnicowej . Na zębie powstają wówczas białe, matowe przebarwienia. To próchnica początkowa, która jest odwracalna. Niezbędna będzie wizyta u stomatologa, zdiagnozuje on bowiem etap choroby i podejmie odpowiednie leczenie. Pod powierzchnią szkliwa znajduje się następna warstwa, zwana zębiną. Jeżeli dotrze do niej proces próchnicowy, mamy do czynienia z próchnicą powierzchowną, czyli ubytkiem . Pod powierzchnią zębiny znajduje się miazga zęba, która spełnia rolę odżywczą, czuciową i obronną – to tkanka bogato unaczyniona i unerwiona. Kiedy proces próchnicowy dotrze do miazgi, konieczne jest jej leczenie, czasem w zaawansowanym stadium – nawet leczenie kanałowe zęba. Co powoduje dziury w zębach? Próchnica, która pojawia się w zębach mlecznych dzieci do 3. roku życia, nazywana jest próchnicą wczesną . Cechuje się bardzo dynamicznym przebiegiem. Atakuje najpierw powierzchnie wargowe zębów siecznych oraz...

Butelka dla rocznego dziecka jeszcze do niedawna była oczywistym wyborem dla wielu rodziców. Eksperci są jednak zgodni: choć karmienie butelką jest bardzo wygodne, to roczne dziecko nie powinno pić ze smoczka. Dawanie dziecku butelki do 2. czy nawet 3. roku życia jest szkodliwym rozwiązaniem. Powód? Ryzyko próchnicy i wad zgryzu. Ale nie tylko! Z czego powinno pić roczne dziecko? Roczne dziecko powinno pić z kubka, co oznacza, że po 1. roku życia nie można podawać żadnych pokarmów ani płynów z butelki ze smoczkiem − takie wytyczne znalazły się w nowym, poprawionym schemacie żywienia niemowląt . Co więcej, naukę picia z otwartego kubka należy rozpocząć już ok. 6. miesiąca życia dziecka (dotyczy dzieci karmionych mlekiem z butelki). Pokarmy uzupełniające zaś podaje się niemowlętom twardą i płaską łyżeczką. Uwaga, nowe wytyczne specjalistów pokrywają się z wcześniejszymi zaleceniami co do nauki samodzielnego picia : roczne dziecko powinno pić z otwartego kubka, lepiej więc pominąć etap picia z kubków niekapków i rozsądnie korzystać z bidonów, także tych ze słomką. Kiedy dziecko może pożegnać się z butelką? Roczne dziecko powinno pić z kubka. A po czym poznać, że bez obaw możecie już odstawić butelkę ze smoczkiem? Wymień butelkę na kubek, gdy dziecko: pewnie siedzi (nie da się pić z kubka na leżąco albo półleżąco) dobrze sobie radzi z jedzeniem z łyżeczki (deserki i zupki nie spływają do buzi tak szybko jak woda, więc lepiej zacząć od nich). Butelka dla rocznego dziecka: dlaczego to szkodliwe? Niestety, butelka dla rocznego dziecka sprawia zagrożenie, i to nie tylko czysto teoretyczne. Próchnica, która dotyka niemowlęta i małe dzieci, potrafi zniszczyć nowiutkie mleczaki w rekordowym tempie. Stomatolodzy stworzyli nawet na jej określenie specjalny termin – próchnica butelkowa . Próchnicę butelkową powodują...

Lapisowanie nie leczy próchnicy, ale sprawia, że chory ząb nie psuje się bardziej, a próchnica nie rozprzestrzenia się na kolejne mleczaki. To ważne, bo bakterie próchnicowe są bardzo zaraźliwe. Najlepiej byłoby chore zęby oczyszczać z próchnicy i zakładać w nie wypełnienie. Nie wszystkie dzieci jednak są gotowe na towarzyszące takiemu leczeniu borowanie. Lapisowanie stosuje się, gdy dziecko nie chce współpracować z dentystą (jest zbyt małe lub boi się borowania). Na czym dokładnie polega lapisowanie zębów? Czy dziecko musi mieć po lapisowaniu czarne ząbki? Jak wygląda zabieg? Lapisowanie zębów mlecznych polega na nasączeniu ich preparatem zawierającym azotan srebra lub chlorek cynku. Jest bezbolesne i szybkie. Dlatego sprawdza się u najmłodszych dzieci , które boją się fotela stomatologicznego. Najpierw dentysta oczyszcza dziecku zęby, osusza, a potem przykłada do nich watki nasączone odpowiednim związkiem. Preparat działa bakteriobójczo, impregnuje ząb i wzmacnia chore tkanki. Impregnacja zęba sprawia, że próchnica nie będzie mogła się rozprzestrzeniać, a szkliwo i zębina staną się twardsze. Lapisowanie – ile wizyt? Podczas jednej wizyty dentysta nasącza zęby trzykrotnie. Po zabiegu dziecko nie może jeść ani pić przez godzinę. Aby lapisowanie było skuteczne, trzeba je powtarzać. Konieczne są trzy wizyty w odstępach tygodniowych (maksymalnie 10 dni) i kolejne trzy po upływie trzech miesięcy. Aby sprawdzić, czy zabieg był skuteczny, należy zgłosić się z dzieckiem na wizytę u dentysty po upływie kolejnych trzech miesięcy. U niektórych dzieci lapisuje się ząbki, aż do wymiany chorych mleczaków na zęby stałe . U maluchów, które oswoiły się z wizytami u dentysty, najlepiej lapisowany ząb oczyścić i zaplombować. Jak wyglądają zęby po lapisowaniu? Skutkiem ubocznym lapisowania zębów są – niestety – ciemne...