Udona i Chuck pobrali się w 1995 roku. Po wizycie u lekarza dowiedzieli się, że nie mogą mieć dzieci – ciało Udony nie jest w stanie wyprodukować komórek jajowych zdolnych do zapłodnienia. Mimo takiej diagnozy, postanowili się nie poddawać i starać się o dziecko.
Pod koniec 2015 roku Udona zaczęła mieć silne bóle brzucha, skurcze i mdłości. Jak sama przyznaje, "nigdy, nawet za milion lat" nie przyszłoby jej do głowy, że jest w ciąży. Zamiast tego, przez kilka miesięcy żyła w przekonaniu, że ma raka. "Nie chciałam, żeby Chuck robił zamieszanie wokół mnie. Co noc się modliłam, żebym wyzdrowiała". Przyjaciółka poradziła Udonie, żeby zrobiła test ciążowy. Wynik był dla niej ogromnym zaskoczeniem! Gdy powiedziała mężowi, że jest w ciąży, myślał, że żartuje. Gdy po wizycie u lekarza dowiedzieli się, że Udona jest w 33. tygodniu ciąży, poza radością i niedowierzaniem pojawił się także strach.
Cztery tygodnie po odkryciu, że Udona jest w ciąży, na świat przyszedł jej synek – Brooks Major. Para przyznaje, że choć przez 20 lat żyli szczęśliwie, pełni miłości, zawsze im czegoś brakowało. Dopiero teraz czują, że ich życie jest takie, jakie powinno, a mały Brooks wypełnił pustkę, którą głęboko skrywali.
To naprawdę piękna historia! Znacie podobne?
Polecamy: 8 najbardziej typowych objawów ciąży
Kto mi dorysował drugą kreseczkę? To było 28 grudnia 2013 r. - tego dnia dowiedziałam się, że zostanę mamą . Od kilku dni czułam się jakoś dziwnie, miałam podwyższoną temperaturę, spóźniała mi się miesiączka. Mąż podejrzewał, że jestem w ciąży, a ja łudziłam się, że może jednak nie. Początkowo na teście pojawiła się tylko jedna kreseczka - odetchnęłam z ulgą. Odłożyłam test ciążowy na półkę i wróciłam do swoich zajęć. Gdy po kilkudziesięciu minutach wróciłam do łazienki, na teście były już dwie kreseczki . Krzyknęłam do męża: "Kochanie, czy ty przypadkiem nie dorysowałeś tej drugiej kreski na teście, a może podmieniłeś go?". Oczywiście zaprzeczył. Tak się dowiedziałam, że zostanę mamusią. Dobrze, że zostawiłam test i nie wyrzuciłam go od razu do kosza. Dzięki temu nie piłam alkoholu podczas imprezy u znajomych. Jak to się stało? Kilka dni po Nowym Roku poszliśmy z mężem do ginekologa , żeby mieć 100% pewności. Lekarz zrobił mi badania i potwierdził ciążę - to był już 6. tydzień; założył mi kartę ciąży . Po wizycie u lekarza zadzwoniliśmy do naszych rodziców, żeby oznajmić im tę radosną informację. Moja mama popłakała się z radości, a teściowa zapytała: "Ale jak to się stało? Nie spodziewałam się, że tak szybko". W każdym razie nie miała wyjścia i musiała zaakceptować fakt, że zostanie babcią . Początki ciąży były dość nieprzyjemne Częste wymioty odbierały mi radość z oczekiwania na dziecko. Prawie nic nie mogłam jeść, gdy wchodziłam do kuchni lub otwierałam lodówkę robiło mi się niedobrze. Trwało to do 4.-5. miesiąca ciąży , potem zniknęło, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Myślałam, że najgorsze mam za sobą. Myliłam się. Nie wymiotowałam, ale miałam straszne bóle kręgosłupa i żeber . Mój malutki chłopczyk...
Kate C. Thompson przez całe życie zmagała się z rzadką chorobą, migreną hemiplegiczną . Lekarze zdiagnozowali ją, gdy miała zaledwie 14 lat. Ten typ migreny objawia się nie tylko bólem głowy, ale także drętwieniem kończyn, wymiotami, problemami z koncentracją, trudnościami z widzeniem i utrzymaniem równowagi. Trudno znaleźć środek, który pomoże choremu w walce z bólem. Ciąża sposobem na migrenę W grudniu 2015 roku ból, z którym zmagała się Kate, minął. "Dwa albo trzy lata temu lekarze zasugerowali nowy sposób leczenia: ciążę. Uważali, że ciążowe hormony pomogą zresetować moje ciało, a migreny całkowicie ustąpią" – napisała na Facebooku Kate. Gdy ból minął, nie od razu zorientowała się, że może być w ciąży. Za namową przyjaciółki zrobiła test, wynik okazał się pozytywny. Po wizycie u lekarza Kate i jej mąż dowiedzieli się, że wkrótce zostaną rodzicami bliźniaków . "W tym roku, w moje urodziny, poprzez cesarskie cięcie na świat przyszły dwie zdrowe, cudowne dziewczynki. Mijają dwa miesiące po porodzie , a ja wciąż nie czuję żadnego bólu. One pozwoliły mi odzyskać moje życie. Nie potrzebuję wózka, kiedy jestem poza domem. Nie mam bolesnych skurczy w ramionach, nogach i głowie. Moje psy-pomocnicy, które były gotowe złapać mnie w razie upadku, mają teraz dużo czasu na zabawę. W ciągu 3 lat miałam zaledwie 13 dni bez bólu. W przyszłym tygodniu będę świętować 300 dni (pod rząd) życia bez bólu" – czytamy w poście Kate. Dziecko to prawdziwy cud To niesamowite, jak ogromny wpływ na ciało kobiety ma ciąża. Pod postem Kate pojawiły się tysiące komentarzy. "To absolutnie niezwykłe. Jako nastolatka próbowałam odebrać sobie życie, bo moje migreny były tak bolesne, że nic nie pomagało. Czułam, jakbym miała nigdy nie być wolna i jedynym sposobem uwolnienia się od bólu jest...
Maddy urodziła się z rzadką chorobą – wielotorbielowatością nerek, która objawia się przerostem nerek i obecnością wielu torbieli obejmujących narządy wewnętrzne. To uwarunkowana genetycznie choroba, która prowadzi do niewydolności nerek , a w skrajnych przypadkach może doprowadzić do śmierci. Tata został bohaterem W przypadku Maddy, chorobę wykryto jeszcze przed jej narodzinami. Jedynym sposobem na wyleczenie dziewczynki był przeszczep nerki. To powiększone narządy i torbiele spowodowały, że brzuch 2-latki wyglądał, jakby była w ciąży. Gdy rodzice dziewczynki dowiedzieli się, że tylko transplantacja może uratować ich córeczkę, nie wahali się ani chwili. Okazało się, że tata 2-latki może zostać dawcą. Na początku roku przeprowadzono operację, teraz Maddy wraca do zdrowia. Choć przeszczep się powiódł, Maddy czeka kolejna operacja, gdy skończy 25 lat. Walka o marzenia Wielotorbielowatość nerek występuje u niemowląt, których rodzice są nosicielami recesywnego genu. Rodzice Maddy dowiedzieli się o chorobie, gdy na świat przyszło ich pierwsze dziecko , Nathaniel. Chłopiec zmarł 36 godzin po narodzinach. Rodzice już wtedy mieli świadomość, że maluchy, które są narażone na tę chorobą, mają niewielkie szanse na przeżycie. Mimo świadomości, że kolejne dziecko również może być chore, para postanowiła nie porzucać marzeń o zbudowaniu dużej rodziny . O tym, że Maddy jest chora, dowiedzieli się w 20 tygodniu ciąży. Byli zdeterminowani i postanowili, że nie będą się poddawać. Dzięki ich uporowi i walce, dziś Maddy może rozwijać się jak inne dziewczynki w jej wieku i korzystać z dzieciństwa. Wszystko dzięki tacie, który uratował jej życie. Czytaj także: Tylko jeden szpital w Polsce przeprowadza takie operacje!
