Wielu rodziców wciąż wierzy, że klapsy są skuteczną metodą wychowawczą i uczą dziecko "dobrego zachowania". Wyniki najnowszych badań potwierdzają to, co wiemy od dawna – bicie dziecka nie sprawia, że będzie grzeczne!
Grzeczne dziecko wykazuje zachowania prospołeczne, czyli takie, które przynoszą korzyści innym osobom. Wspólnie z rodzicami, badacze ustalili, że zachowania prospołeczne to:
Rodzice, żeby zachęcić dzieci do takich zachowań, stosują dwie metody: klapsy (kary cielesne) i przytulanie (ciepło i wsparcie, rodzicielstwo bliskości). Z poprzednich badań wynikło, że stosowanie klapsów może wywołać u dzieci agresję i zachowania antyspołeczne, natomiast przytulanie i rodzicielskie ciepło pomagają w budowaniu zaufania i zmniejszają ryzyko problemów wychowawczych w przyszłości. Najnowsze badanie tylko to potwierdziło. Klapsy nie są dobrą metodą wychowawczą. Bite dziecko nie jest grzeczniejsze, wręcz przeciwnie – łatwiej się denerwuje, jest bardziej zazdrosne, samolubne i nieposłuszne, częściej się buntuje.
Kary fizyczne nie działają, bo dziecko nie dostaje informacji, co zrobiło źle i w jaki sposób może poprawić swoje zachowanie. Dziecko wie, że jest karane, jednak nie wie, za co. Uczy się, że agresja to jedyny sposób na rozwiązywanie konfliktów. Przytulanie dziecka, zamiast dawania klapsa, nie gwarantuje, że maluch już zawsze będzie grzeczny. Mimo to, to o wiele skuteczniejsza metoda wychowawcza.
Choć dzieci potrafią wyprowadzić z równowagi, lepiej policzyć do 10 (a nawet do 100), zamknąć się w łazience i wypłakać, niż dać klapsa. Klapsy nie są metodą wychowawczą, to przemoc!
Którą metodę stosujecie, klapsy czy przytulasy?
Czytaj także: Jak mieć mądre i grzeczne dziecko? Jest na to sposób!
źródło: essentialbaby.com.au
Agencja badań SW Research przeprowadziła badanie, w którym ankietowani mieli odpowiedzieć na jedno pytanie. Brzmiało ono: „Czy akceptujesz stosowanie klapsów wobec dzieci?”. Wyniki wciąż są niepokojące. Tyle razy eksperci wypowiadali się na temat tego, że klapsy nie są dobrą metodą wychowawczą, a polskie społeczeństwo w ogromnej mierze nadal uważa inaczej. Prawie połowa Polaków odpowiedziała, że akceptuje klapsy. A wy jakbyście odpowiedzieli? Sondaż sprawdzający, czy Polacy akceptują klapsy W ankiecie wzięło udział 800 osób, reprezentatywnych dla populacji Polski pod względem płci, wieku i miejsca zamieszkania. Na zadane pytanie można było odpowiedzieć „tak”, „nie” lub „nie wiem/trudno powiedzieć”. Tę trzecią opcję wybrało 17,6 proc. ankietowanych. Większość Polaków miała jednak sprecyzowany pogląd na ten temat. Klapsów nie akceptuje 40,9 proc. społeczeństwa, natomiast 41,5 proc. przyzwala na stosowanie tego typu kar wobec dzieci. Zobacz też: Warzecha uważa, że klapsy to przejaw zdrowego rozsądku? To bardzo nierozsądne! Kto najczęściej akceptuje klapsy? Jak podaje Piotr Zimolzak z agencji badawczej SW Research, „zwolenników tego rodzaju kary wobec najmłodszych znajdziemy częściej wśród mężczyzn (51 proc.) i osób z wykształceniem zasadniczym zawodowym, natomiast istotnie rzadziej wśród obywateli z wykształceniem wyższym”. Wynika z tego, że w polskim społeczeństwie wciąż pokutuje przekonanie o słuszności tzw. wychowania silną ręką . Pocieszające jest to, że osoby wykształcone nie mają podobnych przekonań, a ponieważ Polacy chętnie i licznie się kształcą, być może z czasem zrozumieją, jak bardzo klapsem można skrzywdzić a nie wychować. Klapsy rodzą przemoc Od 2010 roku polskie przepisy całkowicie zakazują stosowania kar cielesnych wobec dzieci . Specjaliści od lat...
Ewa Jarosz, doradczyni Rzecznika Praw Dziecka, przedstawiła szokujące dane. Według przeprowadzonych badań, aż 58 procen t rodziców zgadza się ze stwierdzeniem, że "Są sytuacje, kiedy dziecku trzeba dać klapsa ". W 2011 roku taki pogląd zadeklarowało prawie 80 procent Polaków. Cieszymy się, że ta liczba spada, ale wciąż jest za wysoka! Społeczeństwo akceptuje przemoc Na przemoc w rodzinie (tak, klapsy to przemoc! ) wpływa wiele czynników, w tym temperament i charakter rodziców, ich doświadczenia z własnego dzieciństwa czy nieumiejętność radzenia sobie ze stresem. Niestety, brak reakcji ze strony społeczeństwa jest dodatkowym czynnikiem wspierającym przemoc. Choć pewnie słyszeliście to wielokrotnie, apelujemy po raz kolejny – nie bądźcie obojętni i reagujcie, jeśli widzicie dorosłych agresywnie zachowujących się w stosunku do dziecka. W tym wypadku, brak reakcji jest wspieraniem przemocy! Dzieci się nie bije! Rodzic nigdy, niezależnie od sytuacji, nie powinien uderzyć dziecka. Mówiła o tym wielokrotnie Dorota Zawadzka , mówili inni psychologowie i lekarze: dzieci bić nie wolno , koniec i kropka! Mamy tracą cierpliwość, mamy krzyczą , mamy płaczą, rzucają talerzami (albo chociaż maskotkami). To samo robią tatusiowie. Jednak rozlane mleko, bójka w przedszkolu czy bałagan to nie powody, aby uderzyć dziecko. Nie ma powodu, który byłby dobry! Zasmuca nas, że wciąż tak wielu rodzicom wydaje się, że klapsy są skuteczną metodą wychowawczą... Was to nie przeraża? Czytaj także: Pijący rodzice biją dzieci! Apel Rzecznika Praw Dziecka
Czy kary są potrzebne? A jeśli tak, to jakie? Współczesna psychologia i pedagogika zajmują w tej sprawie jasne stanowisko. Dla każdego etapu rozwojowego charakterystyczne są pewne zachowania, które - choć denerwujące dla rodziców - są całkiem normalne dla dzieci w określonym wieku ale nie znaczy to, że mamy je akceptować. Profesor psychologii, Teresa Kukołowicz, twierdzi, że każde dziecko, by stać się dobre, musi najpierw „posmakować zła”. Przy czym niewłaściwe zachowanie malucha wcale nie wynika, jak to często wyobrażają sobie rodzice, z chęci zrobienia im na złość, ani ze ‚złego charakteru”. To po prostu eksperyment mający na celu poznanie reakcji innych osób, zwłaszcza rodziców. To od nich zależy, czy niepożądane zachowania wejdą już na stałe do repertuaru malucha, czy będą się zdarzać coraz rzadziej, aż znikną. Prowokacje małego złośnika To, co nazywamy szantażem, kaprysami lub nieposłuszeństwem, dla małego dziecka jest sposobem na określenie relacji między nim, a mamą lub tatą. Wszystkie dzieci w głębi serca chcą być w zgodzie z rodzicami, z drugiej zaś strony zachowują się prowokacyjnie, doprowadzając ich swoim zachowaniem do rozpaczy. A więc uwaga! Zachowaj spokój i nie daj się sprowokować, kiedy w mniej lub bardziej świadomy sposób Twoja pociecha stara się uzyskać to, czego akurat chce. Dzięki trudnym do zniesienia zachowaniom malec dowiaduje się: na ile jeszcze może sobie pozwolić - „ jeśli będę głośno wrzeszczeć, babcia sama posprząta zabawki”, że niegrzeczne zachowanie przyciąga uwagę dorosłych - „nie pójdę spać, niech mama ciągle przynosi mi picie i przy mnie siedzi”, kto naprawdę rządzi w domu - „lubię mieć w buzi monetę i będę ją brała kiedy zechcę”. Czy karać małego uparciucha? Zazwyczaj rodzice nie wyobrażają sobie...
