Robi tak wiele ciężarnych... W ten sposób zwiększasz ryzyko depresji!

Dlaczego żywienie w 1000 pierwszych dni życia dziecka jest tak ważne? Kluczowym okresem dla prawidłowego rozwoju dziecka jest zarówno okres ciąży, jak i pierwsze lata jego życia, czyli 1000 pierwszych dni. To w tym czasie rozwija się mózg, dojrzewa układ pokarmowy, programuje się metabolizm oraz kształtuje się układ odpornościowy dziecka. Wtedy budowane są także zdrowe nawyki żywieniowe, które mają znaczenie dla zdrowia dziecka teraz i w przyszłości. Jak powinna wyglądać dobrze zbilansowana dieta świadomej kobiety w ciąży? Prawidłowy jadłospis powinien składać się przede wszystkim z warzyw, owoców, produktów zbożowych dostarczających węglowodany złożone, a także dobrej jakości białek i tłuszczów. Warto sięgnąć po koktajle owocowo-warzywne, sałatki czy surówki. Warzywa powinny być dodatkiem do każdego posiłku, najlepiej by stanowiły przynajmniej jego połowę. W okresie ciąży wzrasta zapotrzebowanie organizmu na kalorie. W II trymestrze ciąży zwiększa się ono o 360 kalorii dziennie, w III trymestrze jest o 475 kalorii większe od okresu sprzed ciąży. Warto, by w diecie przyszłej mamy znalazły się składniki wspierające rozwój układu nerwowego i narządu wzroku płodu: kwas dokozaheksaenowy i kwasy tłuszczowe omega-3 oraz produkty bogate w foliany. Jakich składników odżywczych nie powinno zabraknąć w diecie mamy karmiącej? Dla malucha, który, nie ukończył 6. miesiąca życia, nie ma lepszego pokarmu, niż mleko mamy. WHO zaleca wyłączne karmienie piersią przez pierwszych 6 miesięcy życia dziecka. Nie ma potrzeby profilaktycznego eliminowania z diety mamy karmiącej produktów, potencjalnie alergizujących. Kluczowe jest spożywanie przez kobietę pełnowartościowych produktów, bogatych we wszystkie składniki odżywcze: białka, tłuszcze, węglowodany, witaminy i sole mineralne. Mama karmiąca powinna przestrzegać zasad opisanych w Piramidzie Zdrowego...

Dziesięć złotych rad! 1. CZYTAJMY WSPÓLNIE. Czytając maluchom różne opowieści starajmy się zmieniać ton naszego głosu, w zależności od bohaterów, naśladujmy odgłosy zwierząt bądź inne dźwięki pojawiające się w prezentowanej historii – to wszystko z pewnością przyciągnie uwagę naszego dziecka. Dla rodziców czytanie to szansa na stanie się aktorem we własnym domu, a dla dziecka to dodatkowe kilka minut uwagi, które poświęci książce rozwijając własną wyobraźnię, ale także dzięki którym miło spędzi czas z mamą lub tatą. 2. KSIĄŻKA POWINNA BYĆ UŻYWANA. Dziecko potrzebuje dotyku kartek, czasem może je zgiąć czy coś na nich narysować. Może także zabrać ulubioną opowieść ze sobą do łóżka czy otworzyć przy jedzeniu. Starajmy się z wiekiem uczyć dziecko szacunku do książek, ale nie przesadzajmy w drugą stronę i nie wymagajmy od kilkuletniego malucha, by sięgał po książkę tylko w sterylnych warunkach. Dlatego też, na początek, nie wybierajmy najpiękniejszych wydań czy kolekcjonerskich serii, aby później nie ograniczać do nich dostępu. 3. CZYTANIE TO TEŻ ZABAWA. Aby w ten sposób identyfikować książki, powinny one mieć swoje miejsce wśród dziecięcych zabawek. Dzięki temu maluch potraktuje je w podobny sposób, co ulubionego misia, lalkę czy samochodzik. Dziecko, które może obcować z książką w każdych warunkach, oswaja się z jej obecnością. Staje się ona dla niego równie ważna i atrakcyjna jak inne przedmioty. 4. WAŻNE SĄ INTERAKCJE. Czytając opowieść znajdującą się w książce pełnej obrazków, pytajmy dziecko, co widzi na ilustracjach, prośmy o wskazanie wymienionych w treści bohaterów, zwracajmy uwagę na kolory oraz emocje wyrażone na twarzach namalowanych postaci. Dzięki takim rozmowom, maluch jeszcze bardziej wciągnie się w poznawaną historię, lepiej ją zrozumie i zapamięta. 5. WSZYSTKO MA SWÓJ CZAS. Wspólne...

Naukowcy z Uniwersytetu w Liverpoolu przeprowadzili serię testów, aby zbadać doświadczenia 3 grup mam: mam karmiących wyłącznie piersią , wyłącznie mlekiem modyfikowanym lub karmiących naprzemiennie. W badaniu wzięło udział ponad 1600 mam karmiących dzieci do 2 roku życia. Zostały poproszone o wypełnienie ankiet dotyczących ich emocji i wrażeń towarzyszących karmieniu. Każda mama czuje się winna Ze wszystkich mam karmiących wyłącznie mieszanką aż 68% przyznało, że czują się napiętnowane przez społeczeństwo ze względu na sposób karmienia, jaki wybrały. Niewiele mniej ma z tego powodu poczucie winy. Aż 76% mam musi bronić swojego wyboru i tłumaczyć się przed innymi. Poczucie winy towarzyszy wszystkim mamom, także tym, które karmią piersią lub karmią naprzemiennie. W przypadku mam karmiących naturalnie poczucie winy jest związane m.in. z debatą dotyczącą  karmienia w miejscach publicznych .  Inną przyczną poczucia winy jest konieczność powrotu do pracy – kobiety czują się winne, że muszą  włączyć do diety dziecka mieszanki. "Kobiety, które karmią piersią, są zestresowane i boją się, że zaniedbują innych członków rodziny i swoje obowiązki. Kobiety, które nie karmią piersią mają poczucie winy z powodu sposobu karmienia. Wstydzą się, kiedy muszą wyjaśniać, dlaczego nie karmią piersią i mają wrażenie, że nie wpisują się w utworzoną przez społeczeństwo rolę dobrej matki . To badanie pokazuje związek pomiędzy presją karmienia piersią a emocjami i uczuciami matek" – powiedziała Sophia Komninou, jedna z badaczek. "Karmienie piersią jest najlepsze dla dziecka" Karmienie piersią co najmniej do 6 miesiąca życia dziecka jest zalecane przez większość specjalistów. Mleko mamy to dla maluszka najlepszy pokarm, który dostarcza mu wszystkich składników niezbędnych do prawidłowego rozwoju, chroni przed alergiami i pozytywnie wpływa na jego...