Kobieta po porodzie je gorzej niż więźniowie!

Po co te dodatki do żywności Do produktów dodaje się różne konserwanty przede wszystkim po to, by się nie psuły. Nie da się bowiem produkować żywności na skalę przemysłową i jej nie konserwować. Dodatkowe substancje są dodawane również po to, by poprawić wygląd produktów, ich barwę, konsystencję, a także smak.   Żywność pod kontrolą To, czy jakiegoś składnika może producent użyć i w jakiej ilości, jest poddane ścisłej kontroli. W ramach WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) i FAO (Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa) działają eksperci, którzy zajmują się badaniem i dopuszczaniem do żywności substancji dodatkowych. To, które z nich mogą znaleźć się w żywności na rynku polskim, reguluje Rozporządzenie Ministra Zdrowia. Tajemnicze E na etykiecie oznacza, że substancja stosowana zgodnie z przepisami nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Następujące po literze numery informują, o jaką substancję chodzi. Żywność przeznaczona dla dzieci do trzeciego roku życia jest objęta specjalnym nadzorem: rozporządzenie zawiera wykaz substancji dodatkowych, które wolno w niej stosować. Sprawdzaj etykiety Kupując żywność dla starszego dziecka, zwracaj uwagę, ile substancji dodatkowych zawiera dany produkt. Lepiej odłóż wafelek czy chrupki na sklepową półkę, jeśli w ich składzie E mnoży się bez końca. Niełatwo jednak znaleźć produkty, które nie mają żadnych dodatkowych substancji (są często nawet w pieczywie!). Poza tym czasem pod tym tajemniczym symbolem ukryte są naturalne składniki używane od dawna: np. E 150a – roślinny barwnik karmel, E 170 – węglan wapnia (kreda), E 330 – kwas cytrynowy czy E 901 – biały lub żółty wosk pszczeli. Dlaczego więc w składzie podaje się symbole, które nic nie mówią przeciętnemu konsumentowi? Przede wszystkim dlatego, że są to oznaczenia międzynarodowe. Poza tym na etykiecie często nie ma po prostu miejsca,...

Chia to nasiona szałwii hiszpańskiej (Salvia hispanika L). Od pewnego czasu chia cieszy się ogromną popularnością wśród entuzjastów zdrowego odżywiania. Nasiona chia znajdziemy w menu modnych restauracji i kawiarni – dodawane do ciast, puddingów , jogurtów, owsianek, koktajli. Nasiona chia nie mają smaku , ale mają ciekawą konsystencję i supermoc: wchłaniają nasiona chia do 12 razy więcej wody, niż same ważą, znacznie zwiększając swoją objętość, jeśli pozostawimy je zanurzone w płynie na kilka godzin. Dlaczego chia jest tak modna? Bo zalicza się ją do superfoods , czyli żywności zawierającej ponadprzeciętnie dużo witamin, pierwiastków, antyoksydantów, protein, enzymów i dobrych tłuszczów. Czy to oznacza, że powinniśmy jeść nasiona chia bez ograniczeń? Niekoniecznie. Przeczytaj, co o właściwościach zdrowotnych nasion szałwii hiszpańskiej powiedziała nam Dorota Barańska, dietetyk . Chia – co to takiego? Nasiona chia były wykorzystywane przez Azteków w Ameryce Środkowej już w czasach prekolumbijskich. W Europie pojawiły się stosunkowo niedawno, a swoją popularność pierwotnie zawdzięczają zainteresowaniu Europejczyków Dietą Aztecką opracowaną przez doktora Boba Arnota. W 2009 r. Unia Europejska zatwierdziła nasiona szałwii hiszpańskiej jako produkt spożywczy, pozwalając na stosowanie ich jako dodatek stanowiący do 5 proc. całkowitej masy chleba.  Wartości odżywcze nasion chia Nie ma wątpliwości, że nasiona chia są zdrowe i zaskakująco bogate w składniki odżywcze . Dorota Barańska wylicza: zawierają dużą ilość wartościowego białka . W składzie tego białka możemy znaleźć aż 91 ze 100 aminokwasów zawierają dużą ilość (aż 30g na 100g produktu) wielonienasyconych kwasów tłuszczowych , przy czym kwasy tłuszczowe n-3 i n-6 występują w nich w optymalnej proporcji zawierają bardzo niewielką ilość węglowodanów...

Jednym z warunków powrotu do zdrowia, jest prawidłowe odżywianie. Wydawać by się mogło, że placówki medyczne powinny tak żywić pacjentów, aby wspomagać ich walkę z chorobą. Jednak badania pokazują, że pacjenci wracają ze szpitali z niedożywieniem . Niestety problem ten dotyczy także dzieci! Co szpitale serwują małym pacjentom? Śniadanie dla kilkunastomiesięcznego dziecka w jednym ze szpitali składa się z 2 kromek białego pieczywa, skrawka masła i porcyjki czegoś, co wygląda jak surowe mięso mielone niewiadomego pochodzenia. Inny przykład: śniadanie dla niemowlaka składa się z połowy pszennej kajzerki, kromki białego chleba, masła i 2 plastrów nieapetycznie wyglądającej wędliny w typie mielonki. Posiłki powtarzają się w kolejnych dniach, są nieurozmaicone , brakuje w nich warzyw i owoców. Skutki fatalnej diety szpitalnej Jak chore dziecko namówić do zjedzenia posiłku, który nie wygląda apetycznie? Czasami się nie da. A nawet, gdyby udało się to zrobić to, to co ląduje na talerzach małych pacjentów, nie ma szans zapewnić im wszystkich niezbędnych składników odżywczych , mikro- i makroelementów. Dlatego rodzice muszą we własnym zakresie przygotowywać dzieciom jedzenie i przynosić im je do szpitala. Według dietetyków w szpitalnym jedzeniu dla dzieci brakuje produktów pełnoziarnistych, warzyw, owoców i ryb. Największym problemem jest niedobór białka, które jest kluczowe do regeneracji organizmu. Przeczytaj: Ile białka potrzebuje dziecko? Żywienia skontrolować nie można, bo... nie ma przepisów Nie istnieją przepisy, które precyzowałyby sposób, w jaki powinni być żywieni pacjenci. Jedyne, co można zrobić, to przeprowadzić ocenę jakości tego żywienia , którą wykonuje Główny Inspektorat Sanitarny. W przypadku wykrycia nieprawidłowości, Inspektorat może jedynie wystosować pismo z uwagami do dyrektora szpitala.   W 2017 roku w...