Są tylko dwa typy mam. Którym z nich jesteś? Zobacz film!

Ty gotujesz, on wiesza pranie. Ty sprzątasz, on robi zakupy. Wspólnie zajmujecie się dzieckiem , oboje wstajecie do niego w nocy… Dajecie z siebie tyle samo? No cóż, niekoniecznie… Jak donosi portal parents.com, naukowcy z Uniwersytetu Stanowego Ohio przestudiowali zwyczaje 182 par przed i po urodzeniu się dzieci.   Przed narodzinami dziecka podział obowiązków jest sprawiedliwy Podczas wywiadów, które zostały przeprowadzone przed narodzinami dzieci, pary potrafiły precyzyjnie powiedzieć ile czasu spędzają w pracy oraz ile godzin zajmują się domem . Kobiety i mężczyźni pracowali mniej więcej tyle samo godzin w tygodniu i mieli tyle samo czasu na to, by poleżeć sobie brzuchem do góry albo oddawać innym przyjemnościom. Przeczytaj: Powrót mamy do pracy     Po przyjściu dziecka na świat więcej pracy ma mama Gdy ich dzieci przyszły na świat i miały po ok. 9 miesięcy,  nie było już tak różowo. Według ustaleń naukowców, z chwilą pojawienia się nowego członka rodziny, kobietom przybywało średnio aż 21 godzin pracy tygodniowo, mężczyznom jedynie 13 . To aż 8 godzin różnicy! Może warto przyjrzeć się temu dokładniej i podzielić obowiązki tak, by było sprawiedliwie, a potem uczciwie tych ustaleń przestrzegać? Zobacz także:   Siedzisz w domu z dzieckiem i nie zarabiasz? To mit     I mama, i tato pracują mniej niż sądzą? Naukowcy ustalili jeszcze jedną ciekawą rzecz: oboje rodzice pracują …  mniej niż sądzą. Badani ojcowie twierdzili, że zajmują się domem 35 godzin tygodniowo, a 15 godzin opiekują się dzieckiem , tymczasem tak naprawdę  robili to przez 9 (dom) i 10 (dziecko) godzin. Mamy deklarowały 27 godzin prac domowych (naprawdę było ich 13 i pół) i 28 godzin opieki nad dzieckiem (z badań wynika, że robiły to 15 i pół godziny).  Przyznamy, że bardzo zaskoczyły nas te...

Choć są kobiety, które gładko wchodzą w rolę mamy i nie towarzyszą im żadne rozterki, ty wcale nie musisz do nich należeć. Pustka, mimo dni wypełnionych opieką nad maleństwem, wyobcowanie z „normalnego” świata, a niekiedy złość, że dziecko nie daje ci chwili wytchnienia – to mogą być twoje uczucia. I wolno ci je mieć. Bo nie chodzi o to, by ich nie było, ale by pozwolić sobie na nie, a potem nad nimi zapanować. Najgorsze jest udawanie, że w ogóle ich nie ma. Bo w końcu o swoje złe samopoczucie zaczniesz obwiniać bliskich – męża, a nawet dziecko. W porę obmyśl więc dobry plan działania. I stwórz własną sieć wsparcia . Oto, co możesz zrobić. Przeczytaj: Szczęśliwa mama, czyli jak pozbyć się wyrzutów sumienia Zapoznaj się z innymi mamami Najbliżsi nie rozumieją, dlaczego nie jesteś radosna. A ty czujesz pustkę, którą najlepiej wypełni ci... druga mama lub wiele innych mam, najlepiej mających dzieci w tym samym wieku. Spotkasz je na spacerze w parku, na placyku zabaw albo w klubie dla młodych mam. Nawiąż kontakty z mamami, z którymi chodziłaś do szkoły rodzenia. Może wspólne spacery czy wycieczki z maluchami? A basen, joga dla młodych mam ? Możecie też wzajemnie popilnować sobie dzieci. Wspólne spędzanie czasu to okazja do dzielenia się macierzyńskimi doświadczeniami i wspierania się. Rozmowy pomogą ci przekonać się, że nie tylko ty masz takie niepokojące uczucia. I lepiej sobie z nimi poradzisz. Takie babskie rozmowy mogą nawet zapobiegać depresji czy załamaniu. To ważne, byś poznała inne mamy z dziećmi – podróże za pracą powodują, że w dużych miastach niektóre kobiety poza mężem nie znają nikogo! Zaprzyjaźnij się z inną rodziną z małymi dziećmi W tygodniu jesteś z maluchem całe dnie. Ale weekendy warto spędzić rodzinnie. Wcale nie musisz zostawiać maluszka z tatą, a sama wymykać się z domu! Spędzajcie czas i bawcie się z...

Film można obejrzeć na Facebooku "Kroniki Policyjnej". Kobiecie zajęło zaledwie kilkadziesiąt sekund uprowadzenie trójki dzieci z placu zabaw, na którym byli pod opieką rodziców. Ze strony maluchów nie było nawet cienia wahania. Były ufne, nawet trzymały ją za dłoń. Wystarczyło, że obiecała lody, zabawę klockami i to, że rzekomo zna ich rodziców. Kilkadziesiąt sekund i dziecka nie ma. "Jakie lubisz lody najbardziej?" Kobieta ma miły głos nastolatki, ubrana jest w dżinsy, nosi okulary i na pierwszy rzut oka wzbudza zaufanie dorosłych. Małego chłopca, około 4-latka, zagadnęła o lody. Już po chwili zjechał zjeżdżalnią w dół i za rękę wyszli z placu zabaw. Podobnie było z małą dziewczynką, też około 4-letnią. "Cześć gadałam z twoją mamą , idziemy na lody?" - zapytała. "Super" - z uśmiechem odpowiada dziewczynka i wychodzi z karuzeli. "Jakie lubisz lody najbardziej?" - dopytuje kobieta. "Czekoladowe" - odpowiada dziecko. "Mam super kolekcję, chcesz zobaczyć?" Podeszła też do starszego chłopca, około 7 lat. Może chociaż on będzie nieufny? Skąd, bez problemu daje się "złapać" na klocki. "Mam takie super Lego. Twoja mama mówiła, że też lubisz takie rzeczy. Mam super kolekcję, chcesz zobaczyć? Gadałam z twoją mamą, możemy iść " - proponuje. Chłopiec wstaje z piasku i wychodzi z dziewczyną z placu zabaw. Film jest przerażający, bo pokazuje, jak porwanie dziecka może wyglądać w rzeczywistości. Dzieci nie znały kobiety, widziały ją po raz pierwszy w życiu. I nie miały z tym żadnego problemu. Film, przeprowadzony pod okiem i za zgodą rodziców, był tylko eksperymentem, pokazującym, jak łatwo jest uprowadzić dziecko z placu zabaw. W trakcie jego realizacji dzieci nie widziały swoich rodziców, chociaż byli też w tym miejscu. 4 dzieci ginie codziennie w Polsce W tym rocznie ponad 500 dzieci poniżej piątego roku...