Chłopiec uczęszczający do zerówki opowiedział rodzicom o niepokojącym zdarzeniu, do którego doszło w przedszkolu na terenie Tczewa. Okazało się, że nowa nauczycielka wprowadza… swoje metody karania dzieci.
„Wyglądało to tak, że dzieci biegały po sali, a pani zdecydowała się obwiązać je taśmą i przykleić do krzesła w celu pokazania, że będą w stanie przez 10-15 minut usiedzieć w jednym miejscu (…) Ile to trwało, jak długo trudno mi to określić, bo syn mówi, że to było po obiedzie do złączenia z drugą grupą, a to jest około godziny” – opowiada ojciec chłopca.
Mężczyzna natychmiast skontaktował się z placówką, gdzie nauczycielka potwierdziła, że zastosowała tego typu metodę na dzieciach. Wychowawczyni pracuje w przedszkolu zaledwie od roku i, jak twierdzą rodzice, przed jej przyjściem nie zdarzały się żadne problemy.
„Mój syn chodzi tu już czwarty rok. Przez 3 lata nie było najmniejszego problemu, miał bardzo fajną wychowawczynię – zarówno jego, jak i nasz kontakt z tamtą panią był świetny. A od czasu gdy poszedł do zerówkowej grupy pojawiły się problemy. Pani skarżyła się, że nie słucha, że broi i bije się z innymi dziećmi (…) Trochę to dziwnie wyglądało, no ale na początku pomyślałem, że może ma inne zachowanie w domu, a inne w przedszkolu. Jest też coraz starszy, a wiadomo, że dzieci w pewnym wieku mają zachowania, które nie powinny mieć miejsca. Ale kara wymierzona przez tę panią również nie powinna się zdarzyć” – podkreśla ojciec chłopca.
Rodzice zabrali już malucha z placówki i zgłosili sprawę na policję, a dyrekcja wystosowała oświadczenie.
„Uważam, że zachowanie nauczycielki było nieprofesjonalne bez względu na okoliczności, w jakich to wydarzenie miało miejsce. Zostały już podjęte czynności związane z ukaraniem pracownicy. Aby zapobiec takim sytuacjom i uświadomić, jak wiele złego można wyrządzić dziecku i jego rodzicom nieprzemyślanym działaniem, planuję w najbliższym czasie spotkanie wszystkich pracowników w celu omówienia tej sytuacji i zwrócenie, po raz kolejny, uwagi na sposób, w jaki należy wykonywać swoją pracę, aby zapewnić naszym wychowankom jak najlepszą opiekę. Planuje zebranie z rodzicami, aby ich poinformować o sytuacji i bardziej zgłębić temat oraz zapewnić opiekę, za ich zgodą, psychologa w dniu 2 marca. Pragnę serdecznie przeprosić w imieniu własnym i wszystkich pracowników - dzieci i ich rodziców za zaistniałą sytuację i zapewnić jednocześnie, iż dołożę wszelkich starań, aby więcej nie doszło do żadnych incydentów, które miałyby zakłócić bezpieczeństwo dzieci i spokój rodziców” – brzmi oficjalny komunikat.
Jakie konsekwencje powinny zostać wyciągnięte wobec nauczycielki?
Źródło: dziennikbaltycki.pl
Zobacz też:
Zobacz film, w którym ekspert radzi, jak reagować na przemoc wobec dziecka . Problem pomaga rozwiązać Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę oraz Zakład Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Jak reagować na przemoc wobec dziecka? Zgłoś policji Jeśli podejrzewasz, że coś poważnego dzieje się w rodzinie, dziecko jest notorycznie zaniedbywane, dochodzi do przemocy fizycznej, emocjonalnej czy też do wykorzystania seksualnego , nie możesz udawać, że tego nie widzisz. Jak podkreśla socjolog Renata Szredzińska, mamy obowiązek poinformować policję o podejrzeniu stosowania przemocy wobec dziecka. Jeżeli tego nie zrobimy, grozi nam odpowiedzialność karna i pozbawienie wolności do 3 lat. Przemoc wobec dziecka: szukaj pomocy w ośrodkach pomocy społecznej To istotne, by reagować także na mniej drastyczne przejawy przemocy wobec dzieci . W łagodniejszych przypadkach, kiedy nie mamy do czynienia z poważnym znęcaniem się, ale podejrzewamy zaniedbanie, stosowanie przez rodziców złych metod wychowawczych, można o sprawie poinformować ośrodek pomocy społecznej. Ekspert zaznacza, że to wcale nie oznacza natychmiastowego odebrania dziecka takiej rodzinie. „Dzieci nie są odbierane jak za pstryknięciem palców” – tłumaczy Renata Szredzińska. „Najpierw trzeba ocenić sytuację, sprawdzić, jak rodzinie można pomóc. Być może przyznany będzie asystent rodziny. Rodzina jest otaczana szeroką pomocą, zanim zacznie się rozważać, czy dzieci trzeba odebrać, czy nie”. Zobacz też: Kto, kiedy i dlaczego daje dzieciom klapsy? Wstrząsające fakty Porozumienie bez przemocy: te książki musisz znać! Czego uczy bicie dzieci?
Przemoc wobec dzieci to bardzo poważny problem w naszym kraju. Właściwie nie ma tygodnia, aby media nie donosiły o przypadkach drastycznego traktowania dzieci, czasem kończącego się ich śmiercią. Dlatego tak ważne jest, aby nauczyć się szybko zauważać nawet najmniejsze symptomy stosowania przemocy wobec najmłodszych. Pomagają nam w tym Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę oraz Zakład Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Symptomy przemocy wobec dziecka: zmiana w zachowaniu Objawy stosowania przemocy wobec dziecka czasem są bardzo wyraźne. Jeżeli wesołe, pogodne, energiczne dziecko nagle zaczyna być wycofane, przygnębione, nie zawiązuje kontaktu, odpowiada półsłówkami i widać, że po prostu jest smutne, to jest to coś, co może zaniepokoić. „Diametralna zmiana zachowania powinna nas zastanowić” – mówi Renata Szredzińska. Ale jak podkreśla socjolog, nagłe wycofanie dziecka nie musi oznaczać, że chodzi o przemoc. Może za to świadczyć o tym, że są jakieś inne kłopoty w rodzinie. Symptomy przemocy wobec dziecka: niska samoocena Sygnałem alarmowym może być także sytuacja, w której dziecko samo mówi o sobie źle. Jeżeli słyszysz: „a ja jestem taki niezdarny”, „a jestem taka głupia”, powinno skłonić cię to do myślenia. Socjolog zaznacza, że dzieci wychowujące się w środowisku, które je dobrze traktuje i troskliwie się nimi opiekuje, raczej nie mówią o sobie w ten sposób. Symptomy przemocy wobec dziecka: agresywne zachowanie Socjolog podkreśla także, że uwagę powinno zwrócić także agresywne zachowanie malucha. „Czasami myślimy, że taka jest natura dziecka, a ono poprzez agresję odreagowuje to, co dzieje się w domu, bo innych narzędzi do odreagowania nie ma” – wyjaśnia Renata Szredzińska. Zobacz też: Przypalała dziecko papierosami, "bo było...
Specjalistka działająca w Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę - Jolanta Zmarzlik zwróciła uwagę na problem zwiększającej się przemocy wobec dzieci w czasie pandemii. Zdaniem ekspertki, koronawirus zmusza nas do częstszego pozostawania w domu i izolowania się od innych osób. Może to spowodować odcinanie się od relacji społecznych. Krzywdzeni rodzice krzywdzą dzieci „Pracuję z dziećmi krzywdzonymi 25 lat. Kiedy mam przed sobą rodzica dziecka, czyli osobę dorosłą, która kiedyś był dzieckiem i sama doświadczała przemocy, to widzę, że rany, które czynimy krzykiem, złym słowem, przekleństwem, odrzuceniem, chłodem emocjonalnym dają dużo głębsze i trwalsze ślady niż te po uderzeniach fizycznych” – mówi Zmarzlik. Aż co 10 dziecko doświadczyło przemocy ze strony bliskiego dorosłego Z badań przeprowadzonych przez fundację od połowy marca do końca czerwca wynika, że aż 27% dzieci i młodzieży doświadczyło przynajmniej jednej z 12 form przemocy (do badanych sytuacji wliczają się m.in.: przemoc fizyczna, psychiczna, seksualna, bycie świadkiem przemocy, przemoc rówieśnicza). Co dziesiąte dziecko doświadczyło jednej z form przemocy ze strony bliskiej osoby dorosłej, tyle samo – wykorzystania seksualnego. Co najważniejsze, a jednocześnie najbardziej wstrząsające – 1 na 11 dzieci przyznało, że nie ma nikogo, kto mógłby je wesprzeć w obliczu takiej sytuacji. Nie umiemy reagować na przemoc Kampania społeczna zaplanowana przez fundację ma zwrócić uwagę na problem i pokazać, jak można reagować na przemoc . Hasła nawiązują do zasad bezpieczeństwa pandemicznego np. „Zakrywaj usta, ale nie milcz, gdy widzisz przemoc”. Zmarzlik podkreśla także, że zachowania takie jak krzyczenie, poniżanie, przezywanie czy szantażowanie kaleczą psychikę dziecka na całe życie, a straty, które powodują, są często nie do odrobienia, nawet z pomocą terapii. Dzieci, które są...
