W ostatnią środę odbyła się papieska ogólna audiencja dla wiernych. Wśród poruszanych przez papieża Franciszka tematów znalazły się także te związane z rodzicielstwem. Hierarcha mówił o bezdzietności i adopcji. Zauważył, że coraz więcej par świadomie decyduje się na nieposiadanie dzieci.
Papież powiedział, że w niektórych krajach panuje „zima demograficzna”, a tymczasem są w nich pary, które nie chcą, nie mają i nie planują dzieci albo ograniczają się do jednego dziecka. Według niego jest to egoizm ze strony tych, którzy mogliby, a nie chcą mieć więcej dzieci, mają tylko jedno dziecko lub całkowicie rezygnują z rodzicielstwa.
Według niego świadoma rezygnacja z posiadania dzieci, czyli tzw. antynatalizm, z jednoczesnym przyjmowaniem pod swój dach psów i kotów, nie jest dobra. „Wiele par, choć nie chce mieć dzieci, ma jednak po dwa psy i koty. Te zwierzęta zastępują dzieci. Może się to wydawać zabawne, ale taka jest rzeczywistość. Niechęć do ojcostwa i macierzyństwa umniejsza nas, odbiera nam człowieczeństwo, a także destrukcyjnie wpływa na społeczeństwo”.
Franciszek podkreślił, że rozumie, że nie wszyscy mogą mieć dzieci, ale w takiej sytuacji radzi adopcję dziecka, a nie zwierzęcia.
Prawa człowieka mówią jedynie o prawie do zakładania rodziny. Nie jest to obowiązek. Pary, które mogłyby mieć dzieci, ale nie decydują się na ich posiadanie, swoją decyzję często uzasadniają następującymi czynnikami:
A według ciebie rezygnacja z posiadania dzieci to egoizm, tak jak uważa papież, czy postawa rozsądna i odpowiedzialna? Posiadanie dzieci czy rezygnacja z ich posiadania świadczy o człowieczeństwie w obecnych czasach?
Przeczytaj także:
Bezpłodność i niepłodność nie są wymiennymi terminami, choć często tak się ich używa. Różnice powinni poznać szczególnie ci, którzy bezskutecznie starają się o dziecko. Kiedy udać się do lekarza w kierunku diagnozy bezpłodności lub niepłodności, a także jak wygląda leczenie? Co to jest bezpłodność? Bezpłodność jest trwałą niezdolnością do poczęcia dziecka . Jeśli kobieta lub mężczyzna cierpi na bezpłodność, leczenie farmakologiczne nie pomoże w poczęciu dziecka. Jedynym sposobem na cieszenie się potomstwem jest zapłodnienie pozaustrojowe (in vitro), ewentualnie adopcja. Bezpłodność a niepłodność Bezpłodność jest cechą trwałą i – zgodnie z obecnie posiadanym stanem wiedzy medycznej i farmakologicznej – nieuleczalną. Z kolei niepłodnością zgodnie z definicją WHO nazywa się stan, w którym niezdolność zajścia w ciążę lub spłodzenia dziecka są odwracalne . Niepłodność, w przeciwieństwie do bezpłodności, da się leczyć. Niezbędne jest wykonanie szeregu badań, by poznać jej przyczynę. O niepłodności można mówić, jeśli po 12 miesiącach starań o dziecko (regularnego współżycia bez zabezpieczenia 3-4 razy w tygodniu) nadal nie dochodzi do zapłodnienia. Oczywiście, nie każdą sytuację da się zmierzyć tą samą miarą. Jeśli kobieta skończyła 35 lat, warto zasięgnąć porady lekarza wcześniej, niż po roku starań, opowiedzieć mu o swoich planach, przeprowadzić podstawowe badania. Leczenie może potrwać, dlatego nie warto odwlekać tego momentu zbyt długo. Przyczyny bezpłodności: jak można stać się bezpłodnym? Do przyczyn bezpłodności u kobiet należą: brak macicy, brak jajników, wczesna menopauza. W przypadku męskiej bezpłodności mogą to być powikłania po przebytej (także w dzieciństwie) chorobie. Jedną z niebezpiecznych chorób, mogących prowadzić do powikłań groźnych dla męskiej...
Zapłodnienie in vitro, czyli zapłodnienie pozaustrojowe, w skrócie naukowym oznaczane jest jako IVF, także z dopiskami ICSI/IMSI. In vitro dosłownie oznacza „na szkle” i dotyczy badań i zabiegów przeprowadzanych w laboratorium poza organizmem. Jeśli nie udaje wam się zajść w ciążę i nie pomagają naturalne metody planowania rodziny, może czas pomyśleć o zapłodnieniu in vitro? Spis treści: Co to jest in vitro? Zapłodnienie in vitro: jak przebiega procedura? Zapłodnienie in vitro: wskazania Kiedy zrobić test ciążowy po zabiegu in vitro? Sztuczne zapłodnienie: możliwe powikłania Zapłodnienie in vitro a prawo w Polsce Zapłodnienie in vitro: kto może z niego skorzystać? Czym in vitro różni się od naprotechnologii? Inseminacja a in vitro Jaka jest cena in vitro w Polsce? Co to jest in vitro? In vitro jako termin medyczny oznacza przeprowadzenie jakiegoś procesu biologicznego w warunkach laboratoryjnych. W przypadku zapłodnienia in vitro zabieg polega na doprowadzeniu do połączenia komórki jajowej i plemnika w laboratorium, czyli poza organizmem kobiecym. Taki rodzaj zapłodnienia zaliczany jest do technik rozrodu, które są wspomagane medycznie. In vitro jest metodą, która ma walczyć z niepłodnością i leczyć ją. Co oznaczają skróty stosowane do opisu tej metody? IVF – klasyczne zapłodnienie metodą in vitro: plemniki i komórki jajowe umieszcza się razem, w przeciągu kilku godzin plemniki samodzielnie penetrują komórkę jajową, co jest najbardziej zbliżone do warunków zapłodnienia, jakie panują w organizmie. ICSI – podanie wyselekcjonowanego wcześniej plemnika bezpośrednio do komórki jajowej; metoda zalecana parom, u których stwierdzono niepłodność ze strony mężczyzny. IMSI – wprowadzenie bardzo starannie wyselekcjonowanego plemnika bezpośrednio do komórki jajowej – budowa plemnika...
Decyzja o adopcji dziecka powinna być zawsze bardzo dobrze przemyślana. Po pierwsze, podejmujemy ją na całe życie, po drugie – wymaga ona od przyszłych rodziców ogromnego zaangażowania i cierpliwości. Proces adopcyjny jest bowiem skomplikowany i potrafi ciągnąć się latami. Ile trwa proces adopcji dziecka w Polsce? Proces adopcji dziecka w Polsce, od momentu rejestracji kandydatów jako potencjalnych rodziców adopcyjnych aż do czasu orzeczenia adopcji przez sąd, trwa nie krócej niż 1-2 lata. Tak to wygląda w teorii, bo w praktyce procedura adopcyjna często trwa jeszcze dłużej. Nawet kilka lat! Wszystko zależy od szczęścia i indywidualnej sytuacji kandydatów. Przyszli rodzice powinni zatem uzbroić się w cierpliwość. Cały proces kwalifikacyjno-diagnostyczny (wywiad w miejscu zamieszkania przyszłych rodziców, badania pedagogiczno-psychologiczne na terenie ośrodka i obowiązkowe szkolenia) trwa mniej więcej od 6 do 9 miesięcy. Do tego trzeba doliczyć oczekiwanie na dziecko (które może potrwać nawet dwa lata), potem spotkania z maluchem, a także czas procedury sądowej (ok. 21 dni). Ile trwa szkolenie adopcyjne? Proces adopcyjny wydłuża zazwyczaj oczekiwanie na rozpoczęcie szkolenia adopcyjnego dla kandydatów. Szkolenie adopcyjne trwa zazwyczaj kilka miesięcy – to kilkadziesiąt godzin bezpłatnych zajęć, nie mniej niż 35. Warto podkreślić, że w dużych miastach, aby dostać się na takie szkolenie, trzeba czasem czekać nawet pół roku. Proces adopcyjny nie skraca się w przypadku adopcji drugiego dziecka. Wszystkie procedury (jedynie z wyjątkiem kursu przygotowawczego) należy powtórzyć. Ile trwa adopcja niemowlaka? Adopcja niemowlaka przebiega podobnie, jak adopcja starszego dziecka. Ponieważ jednak wiele kandydatów na rodziców marzy właśnie o malutkim dziecku, czas oczekiwania na nie może być dłuższy niż w przypadku dziecka starszego. Nieprawdą jest natomiast,...
