Szczęście tej mamy jest dzisiaj bezgraniczne – w rękach tuli ukochanego synka, na którego urodzenie właściwie nie miała szans. I karmi maluszka swoją jedyną, jak jej została piersią. Kobieta przeszła dramatyczną walkę z wyjątkowo złośliwym rakiem.
Amerykanka Bo Smith, ma 32 lata i mieszka w Sugar Land w Teksasie ze swoim synkiem i mężem. Trzy lata temu Bo wykryła w lewej piersi guzek. Pomyślała, że skoro w historii jej rodziny nie ma raka piersi, to pewnie jest to cysta i nie ma potrzeby za bardzo się tym przejmować. Ale nie minęło kilka miesięcy, a guzek urósł tak bardzo, że zajął ponad połowę piersi. Zaczął też bardzo boleć, a pierś zmieniła kolor na żywo czerwony.
Kobieta wykonała USG i biopsję, których wyniki były jak wyrok: 3 stadium inwazyjnego raka. Niezwykle rzadka i agresywna forma raka piersi. "Byłam zdrętwiała i pozbawiona emocji, że nie mogłem nawet płakać. Po prostu pomyślałem: "Cóż, myślę, że to już koniec" - wspomina. Szanse na dalsze życie były bardzo małe. Ale lekarze podjęli próbę walki. Ponieważ Bo marzyła o macierzyństwie, wybrano taką formę leczenia, aby ocalić jajniki kobiety.
Przeszła 16 chemii, 44 naświetlenia i mastektomię lewej piersi. Bo nie zdecydowała się na usunięcie prawej piersi, aby móc karmić przyszłe dzieci. Kobieta przeżyła, rak ustąpił. I chociaż chemia bardzo uszkodziła jej płodność i lekarze dawali minimalne szanse na zajście w ciążę, Bo już po dwóch miesiącach starań zobaczyła upragnione dwie kreseczki na teście ciążowym.
Stało się to na trzy dni przed Bożym Narodzeniem. "To był najlepszy prezent, jaki kiedykolwiek otrzymałam" – wyznała. Ciąża była trudna, kobieta miała cukrzycę i cholestazę. Poród nastąpił przed czasem 18 sierpnia w wyniku cesarskiego cięcia. Trzeba było je wykonać, bo spadało tętno dziecka. - Trzy lata temu byłam pewna, że taki moment nigdy nie nastąpi w moim życiu – powiedziała.
Bo jest najszczęśliwsza, trzymając synka w ramionach i karmiąc go piersią. - Nie wstydzę się ciała. Ono nadal przypomina mi o tym, jakie szczęście miałam w życiu – mówi. "Chcę, aby kobiety uświadomiły sobie, że diagnoza raka piersi, nawet wyjątkowo agresywnego i rzadkiego, nie zawsze oznacza, że twoje życie się skończyło. To tylko kolejny rozdział, nieudolny rozdział, ale taki, który pozostawia nas silniejszymi niż przedtem. Zawsze miej nadzieję. Są cuda. Kiedy to piszę, trzymam mój cud. Jest piękny" – napisała w przesłaniu do kobiet.
- Kobiety nie chodzą do ginekologa, nie badają piersi, nie robią cytologii, bo się wstydzą. Boją się, że lekarz skrzywi się albo powie, że się nie myłam, że mam upławy, że mam zniekształcone piersi - mówi Katarzyna Grochola , pisarka. 13 lat temu publicznie przyznała się, że zachorowała na raka piersi. Wtedy nie dawano jej żadnych szans na życie: rak piersi został u niej zdiagnozowany w bardzo późnym stadium. Grochola żyje. Bo raka nie wolno się bać. Kobiety za rzadko robią cytologię Dziś jest lepiej niż 10 lat temu, rak piersi jest diagnozowany wcześniej. Dzięki temu, że Angelina Jolie publicznie przyznała się do profilaktycznego usunięcia piersi , więcej kobiet w Polsce zaczęło pytać o badania genetyczne w kierunku raka piersi (mutacja genu BRCA1). Ale samobadanie piersi, USG i mammografię nadal wykonujemy za rzadko. Podobnie jest z cytologią. – Zaledwie co 3 kobieta wykonuje cytologię przynajmniej raz na 3 lata, jak to jest zalecane. Jako lekarze jesteśmy bezradni, jeśli kobiety nie zgłaszają się do badań. Rak szyjki macicy to choroba, na którą nie musi zachorować żadna kobieta. A tym bardziej żadna kobieta nie powinna z tego powodu umrzeć – podkreśla prof. Ryszard Poręba, ginekolog położnik, inicjator Polskiej Koalicji na Rzecz Walki z Rakiem Szyjki Macicy. Żeby nie zachorować, trzeba się badać. Trzeba się też badać po to, żeby pokonać raka, jeśli się na niego zachoruje. Dlaczego kobiety nie badają piersi i nie robią cytologii - Piszą do mnie kobiety, u których został zdiagnozowany rak, bo przeżyłam kiedyś to, co one dziś przeżywają, gdy dowiadują się, że mają raka. Ja też byłam załamana. Ale, jak widać żyję - mówi Katarzyna Grochola. - Dziś jestem namawiana do tego, żeby brać udział w różnych akcjach profilaktycznych, mówić, że badam piersi. Biorę udział w takich badaniach, ale sama...
Katarzyna Boodie z Wrocławia walczy z nowotworem piersi od dwóch lat. Bezlitosną diagnozę usłyszała, będąc w 9 tygodniu ciąży. Lekarze kazali jej wybierać albo leczenie onkologiczne, albo dziecko.... wybrała maluszka. Boska Mama Takich jak ona jest niemało. Boskie matki, jak oni się mówi, nie mają wyboru, jeśli chcą urodzić dziecko, muszą poczekać z walką z rakiem. Ryzyko jest duże. Niestety nie ma możliwości, by wróżyć pełne leczenie onkologiczne w trakcie ciąży . Leczenie takie mogłoby zaszkodzić dziecku. - Gdy mi lekarze powiedzieli, że mogą mnie leczyć, tylko bez herceptyny, byłam zdecydowana - mówi pani Katarzyna. Lek zaczęła przyjmować dopiero po urodzeniu dziecka, brała przez rok. Niestety okazało się, że pojawiły się przerzuty do lewego płuca i do węzłów chłonnych. Lek nie spełnił swojej roli. Nie przestaje walczyć, żeby żyć Jest szansa na leczenie, ale lek nie jest refundowany..."Po raz kolejny uwierzyłam, że będę żyć i wszystko się uda. Zaraz potem dowiedziałam się, że lek jest tak drogi, że mało kto jest go wstanie w Polsce przyjmować , gdyż jest całkowicie nierefundowany. Właściwie cena jego jest tak wysoka, że dla zwykłego polskiego obywatela jest nie do przejścia. Już wiem, że jedna dawka leku dla mnie to koszt 25 446, 52 zł. Ile będzie trwało leczenie ostatecznie nie da się na dziś określić. Lekarze mówią o 6-12 dawkach. Wszystko zależy od odpowiedzi na leczenie – może być ich mniej lub jeszcze więcej" - czytamy na profilu Rak'n'Roll. Pani Kasia walczy, bo ma dla kogo żyć: ma męża oraz dwójkę dzieci. Pieniądze na leczenie zbierają fundacje Omeny Mensach i Rak'n'Roll. Post udostępniony przez Fundacja Rak'n'Roll (@fundacjaraknroll) Lip 25, 2018 o 10:46 PDT Zobacz także: Życie zaczyna się po raku – mówią uczestniczki programu iPoRaku Rak? U mnie? Niemożliwe "Zapowiadał się bardzo...
Lekarze szacują, że co jedenasta Polka w ciągu swojego życia zachoruje na nowotwór sutka . Na szczęście masz w rękach – i to dosłownie – skuteczną broń przeciw chorobie. Za pomocą własnych palców możesz namierzyć raka piersi , zanim przejmie nad tobą kontrolę. Samobadania nauczysz się... sama! Możesz też poprosić o dokładne wskazówki ginekologa . To naprawdę proste. By dodatkowo ułatwić ci zadanie i zachęcić do regularnej kontroli piersi, zdradzamy tajniki badania i obalamy krążące wokół niego mity. Przeczytaj, a potem stań przed lustrem i weź swoje piersi pod lupę. 1. Samobadanie piersi powinny robić tylko kobiety, u których w rodzinie występował rak MIT! Panie, których matka, babcia lub siostra chorowały na raka piersi, są najbardziej narażone na wystąpienie nowotworu. Nie znaczy to jednak, że pozostałe kobiety rak z pewnością ominie. Lepiej zatem dmuchać na zimne i począwszy od 20. roku życia co miesiąc robić samobadanie piersi . Każdą zaś, nawet najdrobniejszą nieprawidłowość zgłaszać lekarzowi. Wykrycie i leczenie nowotworu we wczesnym stadium to najskuteczniejsza forma obrony przed rakiem. Przeczytaj: Nie musisz amputować piersi jak Angelina Jolie 2. Najlepszy moment na kontrolę piersi wypada tuż przed miesiączką MIT! Wahania poziomu hormonów sprawiają, że, przed miesiączką i w jej trakcie, piersi większości kobiet są opuchnięte, nadwrażliwe. Mają też nieco inną niż po okresie konsystencję tkanki. Właśnie dlatego kontrolę piersi (zarówno samobadanie, jak i USG czy mammografię) powinno się robić tydzień po okresie. Przeszłaś już menopauzę ? W takim razie możesz wybrać na samobadanie piersi dowolny termin. Pamiętaj jednak, by nadal prowadzić kontrolę co miesiąc, np. w każdą pierwszą sobotę. Sprawdź, jak rozpoznać zaburzenia hormonalne 3. Samobadanie kontroluje tylko tkankę piersi MIT! Powinnaś...
