Często karmimy z dziećmi ptaki. Uczymy się rozpoznawać ich gatunki i głosy. Tłumaczymy, że zwierząt nie należy się bać i jak się wobec nich zachowywać. Okazuje się jednak, że drapieżne ptaki mogą być niebezpieczne i dla dzieci, i dla dorosłych. Czy na pewno wiemy, co robić, jeśli już znajdziemy się w takiej sytuacji?
Wydaje się, że ludzie, zwłaszcza w miastach, powoli zapominają, że zwierzęta mają swoje zwyczaje, a drapieżniki mogą wyrządzić krzywdę. Nawet nie specjalnie. Dzieje się tak zazwyczaj wtedy, gdy nie mamy pojęcia jakie zachowania są charakterystyczne dla danego gatunku. Nie chodzi o to by panikować i sprawić, by dzieci bały się ptaków, ale o to, by były rozsądne i wiedziały co wolno, a czego absolutnie nie należy robić. To samo dotyczy dorosłych.
Jak podaje portal Warszawa W Pigułce w Parku Krasińskich w Warszawie doszło do zaatakowania przez wrony matki z małym dzieckiem w wózku. Dziecko ma ok. 2 miesiące i kobiecie ciężko było uciekać z takim maleństwem. Zwyczajnie spacerowała z wózkiem, gdy nagle zleciało się około piętnastu lub więcej wron i zaczęły wyraźnie lecieć w ślad za nimi. Potem zaczęły iść za spacerującymi, a na koniec dziobały w wózek!
W pobliżu nie było nikogo, kto mógłby pospieszyć na ratunek. Być może ze względu na porę – był to poranny spacer z dzieckiem. Pani Paulina, mama niemowlęcia, chce teraz przestrzec inne mamy, bo z dzieckiem nie mają szans na ucieczkę przed taką ilością ptaków. W wózku w torbie miała rogaliki i zaczęła rzucać je ptakom i w ten sposób jakimś cudem udało jej się je odgonić.
„Te ptaszyska są ogromne jeszcze może z 3 bym dała rade a nie z 15-toma jakby mi małego zaczęły dziobać to po nim już było by.” – napisała wyraźnie przerażona pani Paulina w swoim liście.
Czy dobrze zrobiła i dlaczego ptaki były takie agresywne?
Mamotoja.pl rozmawia z Moniką Klimowicz z Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków - co należy robić w takiej sytuacji i dlaczego właściwie wrony zaatakowały ludzi?
W tym roku dostaliśmy kilkanaście zgłoszeń związanych z atakami ptaków krukowatych na przechodniów lub zwierzęta domowe (psy, koty). Mieszkańcy miast wyrażali duże zaniepokojenie zachowaniem ptaków oraz obawiali się o swoje bezpieczeństwo. Wytłumaczenie agresywnego zachowania krukowatych jest jedno – okres lęgowy. Jest to dla wszystkich ptaków czas wzmożonej uwagi i zachowań, będących obroną przed drapieżnikami. Ptaki bronią zarówno gniazd, jak i piskląt oraz podlotów, czyli młodych osobników, które opuściły gniazda, ale nadal nie są samodzielne – nie potrafią latać i nie zdobywają same pokarmu.
Najczęściej to właśnie w przypadku obecności podlotów doświadczamy agresji dorosłych osobników. Czasem nawet nie zauważamy ich, a rodzice prewencyjnie próbują nas odstraszyć lub odciągnąć od malucha. Tymczasem młodociany osobnik może przebywać tuż obok – w krzakach, na trawniku, pod samochodem. Zostajemy więc bezceremonialnie przegonieni – my i nasze zwierzęta.
W ruch idą dzioby, pazury i przeraźliwe dźwięki, wydawane przez krążące wokół stadko. W przypadku krukowatych więzi rodzinne są bardzo mocne – jednego podlota potrafi bronić nawet kilkanaście ptaków dorosłych! Tak zmasowany atak faktycznie może przestraszyć. Najczęściej ptaki nie chcą intencjonalnie zrobić nam krzywdy – ich celem jest pozbycie się intruzów, przegonienie nas. Jednak może się zdarzyć, że zostaniemy zahaczeni pazurami lub dziobnięci, gdy dorosła wrona, kawka, sroka, sójka czy gawron przelecą nam tuż nad głową.
Póki trwa sezon lęgowy – najlepiej omijać z daleka miejsca, gdzie przebywają krukowate (i to nie tylko wrony, o wiele mniejsze kawki też potrafią być bardzo agresywne!). Przede wszystkim – radzimy próbować słuchać, co ptaki chcą nam „powiedzieć”. Krukowate rzadko atakują bez głosowego ostrzeżenia. Najczęściej najpierw zaczynają nerwowo hałasować, dając nam w ten sposób do zrozumienia, że jesteśmy za blisko, a nasza obecność odczytywana jest jako zagrożenie (nie sposób nie usłyszeć), dopiero później „przechodzą do czynów” – zniżają lot, skrzykują towarzyszy, robią zamęt i rwetes.
W skrajnych przypadkach faktycznie mogą zahaczyć pazurami lub zaatakować dziobem – ale nigdy nie dzieje się to bez przyczyny. Widocznie za blisko podeszliśmy, nie zwróciliśmy uwagi na sygnały ostrzegawcze. Kiedy atak już nastąpi – najlepiej pospiesznie oddalić się z niebezpiecznego miejsca. Na nic zdadzą się próby odgonienia ptaków, a krzyki czy nerwowe machanie rękami lub przedmiotami – mogą wzmóc ptasią agresję.
W przypadku ataku na zwierzęta domowe – schemat jest ten sam. Zabierzmy naszego psa czy kota z "pola walki". Dzioby ptaków krukowatych są naprawdę mocne, a rany zadane pupilowi mogą być bolesne i rozległe.
W przypadku ataku na zwierzęta dzikie (szczury, wiewiórki, inne ptaki) – rozstrzygnięcie walki pozostawmy w rękach natury. Takie rozwiązanie nie świadczy o naszej bezduszności, jedynie o zrozumieniu zależności, jakie panują w przyrodzie. Krukowate są drapieżnikami, zatem inne zwierzęta znajdują się w ich naturalnym łańcuchu pokarmowym.
Krukowate coraz lepiej radzą sobie w miastach. Znalazły tu bezpieczne schronienie i dużą ilość łatwego do zdobycia pokarmu. Nic dziwnego, że w naszych parkach, na osiedlach pojawia się ich coraz więcej. Niestety, zdarza się, że gniazda ptaków krukowatych pojawiają się w miejscach, gdzie przebywają dzieci: przy placach zabaw, na terenach szkół czy przedszkoli. Zrozumiałe, że rodzice czy opiekunowie mogą w takich sytuacjach obawiać się o bezpieczeństwo swoich pociech czy podopiecznych. Warto zatem sprawdzać, czy na okolicznych drzewach krukowate nie mają gniazd. Jeżeli zaobserwujemy takowe – można zwrócić się do zarządcy terenu z prośbą o ich usunięcie.
Pamiętajmy zawsze, że nie jesteśmy w miastach sami. Współdzielimy przestrzeń miejską z setkami organizmów żywych. Starajmy się tę naszą koegzystencję uszanować, bo na obecności innych istot człowiek korzysta, a nie traci. "Oswajajmy" dzieci i dorosłych z przyrodą, tłumaczmy ją, ale starajmy się to robić bez demonizowania i straszenia.
Czy spotkaliście się kiedyś z takimi niebezpiecznymi sytuacjami?
Czy pozwalacie dzieciom karmić dzikie ptaki?
Zobacz też:
Źródło: warszawawpigulce.pl, Metro Warszawa
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 14.0px Helvetica} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 14.0px Helvetica; min-height: 17.0px} Gołębie bardzo dobrze przystosowały się do życia w aglomeracjach – najlepszym tego dowodem jest ich duża liczba w dużych polskich miastach, podczas gdy w małych są w zasadzie nieobecne. Dlaczego gołębi jest tak dużo ? Przede wszystkim ze względu na łatwość w dostępie do pożywienia, mnogość miejsc do gniazdowania i brak naturalnych drapieżników. Mieszkańcy miast odczuwają jednak na własnej skórze negatywne konsekwencje nadmiaru tych ptaków. Nadmiar gołębi to kłopot, bo… Wcale nie twierdzimy, że w miastach nie powinno być gołębi. Niedobrze jest jednak, jeśli jest ich zbyt wiele. Dlaczego i ch nadmiar jest kłopotliwy ? Duża ilość gołębi pozostawia po sobie dużą ilość odchodów – widać to dobrze w miejscach, w których ptaki często przebywają. Ptasie fekalia są szkodliwe nie tylko dla fasad budynków, także zabytkowych, ale też dla parapetów i karoserii samochodów, bo powodują ich szybszą korozję. Gołębie w zbyt dużej ilości mogą też być niebezpieczne dla zdrowia ludzi – ich odchody to wylęgarnia wirusów, grzybów i bakterii, w tym m.in. salmonelli. Na gołębiach bytują też pasożyty , np. ptaszyńce czy obrzeżki, które same w sobie są niebezpieczne dla zdrowia, a kontakt z nimi może skutkować zarażeniem się boreliozą , czyli chorobą, którą przenoszą kleszcze. Chorobami przenoszonymi przez gołębie i ich pasożyty szczególnie łatwo zarazić się mogą osoby z obniżoną odpornością , w tym dzieci i seniorzy. Dlaczego nie należy karmić gołębi latem? Naturalnie gołębie żywią się ziarnami i innymi fragmentami roślin. Latem mają więc aż nadto pokarmu nawet w mieście! Mimo to chętnie korzystają z dobroci ludzi, ponieważ jak...
Co robić, gdy pojawi się szerszeń w domu? Czy szerszeń jest groźny? Co robić, gdy wizyty nieproszonych gości są częste albo pojawia się wiele szerszeni naraz? Jak się pozbyć gniazda szerszeni? Jak chronić dziecko przed tymi owadami? Zadaliśmy te pytania lekarzowi – dr Ewie Willak Janc , która jest alergologiem oraz specjalistom zajmującym się ich zwalczaniem – Szymonowi Piłatowi , autorowi strony strony www.zwalczanieszerszeni.waw.pl i Mateuszowi Krzyżowskiemu z firmy DDD Serwis. Spis treści: Jak wygląda szerszeń? Czy szerszeń jest groźny? Co robić, gdy w domu pojawi się szerszeń? Jak się pozbyć gniazda szerszeni? Jak chronić dziecko przed szerszeniami? Jak wygląda szerszeń? Szerszeń wyglądem przypomina bardzo dużą osę. Jest jednak najczęściej w barwach brązowo-żółtych, a nie czarno-żółtych, choć zdarzają się i szerszenie z czarnym kolorem na ciele. Długość ciała szerszenia wynosi od 17 do 23 mm, królowa jest jeszcze większa – ma długość nawet do 35 mm. Szerszeń jest znacznie większy od osy (zobacz zdjęcie poniżej), a żółty kolor jego ciała cieplejszy niż żółć na ciele osy. Latający szerszeń wydaje dużo niższy dźwięk niż mucha, pszczoła, osa czy trzmiel. Szerszeń i osa. fot.: Eric Isselée, Daniel Prudek/Adobe Stock Czy szerszeń jest groźny? I tak, i nie. Szerszeń jest wielki i przerażająco bzyczy, jednak tak naprawdę to osa, tyle że duża. Jest mniej agresywny od zwykłej osy: gdy nie jest prowokowany, rzadko żądli. Ugryzienie szerszenia nie jest tak groźne, jak się często słyszy. Tak naprawdę o wiele groźniejsze jest użądlenie pszczoły . Szerszeń ma jednak dłuższe żądło i nieco więcej toksyn w jadzie, przez co jego użądlenie odczuwa się jako bardziej bolesne i piekące. Niebezpiecznie robi się, gdy...
Dokarmianie ptaków to nie tylko ogromna frajda dla dzieci i dorosłych, ale także doskonały sposób, aby rozwijać empatię, odpowiedzialność i obowiązkowość. Zanim zorganizujecie karmnik, powinniście dowiedzieć się, jak i czym dokarmiać ptaki. Wbrew pozorom nie jest to takie oczywiste. Tłumaczymy, co jedzą ptaki zimą, a także jakiego jedzenia pod żadnym pozorem nie należy im dawać. Spis treści : Dokarmianie ptaków zimą Co jedzą ptaki zimą? Jak prawidłowo dokarmiać ptaki zimą? Rodzaje karmników dla ptaków Dokarmianie ptaków zimą Co zazwyczaj sypiecie do ptasiego karmnika? To, co wydaje wam się najsmaczniejsze, np. okruszki słodkiej bułki z kruszonką, albo to, co zostało w domu, np. kilkudniowy chleb? To błąd. Takie pożywienie może wyrządzić ptakom więcej szkody niż przynieść pożytku. Ptaki należy dokarmiać tylko naturalnymi, nieprzetworzonymi produktami . Odpadają więc słodkie bułki, wafelki czy chrupki. Co jedzą ptaki zimą? Co można sypać do karmnika? To zależy od tego, kogo będziecie gościć w ptasiej stołówce. Każdy gatunek ptaków ma swoje ulubione „dania”. W przeważającej mierze są nasiona lub owoce. Sikorki – lubią słoninę (ale tylko surową), orzechy włoskie (łuskane), nasiona słonecznika oraz konopie. Gołębie, kawki i gawrony – można sypać im grubą kaszę, np jęczmienną, pszenicę, siemię lniane. Wróble i mazurki – chętnie jedzą proso, drobne kasze i ziarna słonecznika (bez łupinek). Trznadle – lubią proso, łuskany owies i płatki owsiane. Zięby i dzwońce – jedzą nasiona słonecznika i ziarno konopi. Kosy – uwielbiają owoce (jabłka, morele, czarny bez, jarzębinę, porzeczki, jagody, aronię, a także rodzinki i daktyle (koniecznie...
