Robi tak wielu rodziców, a w ten sposób poważnie szkodzą dzieciom!

6-8 infekcji w ciągu roku, takich, które nie wymagają leczenia antybiotykami, to norma zachorowań dla dzieci w wieku przedszkolnym . Co jednak robić, jeżeli dziecko choruje 1-2 razy w miesiącu i nie są to banalne katary, ale zapalenia gardła, zapalenia uszu , oskrzeli? Kiedy przedszkolak często choruje, zalecam rodzicom zastanowienie się nad możliwością pozostawienia dziecka w domu na okres kilku miesięcy, gdyż znaczy to, że układ odpornościowy dziecka nie jest jeszcze w pełni dojrzały - tłumaczy  lek. med. Ewa Andrzejewska, pediatra w Klinice Profilaktyki Medycznej .  Często zdarza się, że rodzice przyprowadzają do przedszkola dzieci z początkiem infekcji lub nie do końca wyleczone. Nie jest to dobre dla dziecka, bo drobna infekcja może przekształcić się w poważną, ani dla reszty grupy, bo chore dziecko jest źródłem infekcji .   Jak wzmocnić odporność przedszkolaka? Poprzez odpowiednie działania możemy wspomóc system odpornościowy dziecka i ograniczyć ilość infekcji. Bardzo ważne jest prawidłowe odżywianie i odpowiednia ilość płynów – najlepiej woda niegazowana i świeże soki owocowo-warzywne. Dziecko powinno spożywać codziennie: pięć porcji warzyw i owoców, 1 łyżkę oliwy z oliwek lub oleju rzepakowego, pieczywo pełnoziarniste, nabiał, 2 razy w tygodniu ryby morskie, chude mięso. Dobrze jest zapewnić dziecku produkty ekologiczne, np. mięso z polskich hodowli ze względu na ogromną ilość chemii i konserwantów w jedzeniu ogólnodostępnym. Do minimum należy ograniczyć słodycze i unikać jedzenia fast-food. U niektórych dzieci, pod kontrolą lekarza, można zastosować suplementy wzmacniające odporność . Bardzo ważna jest rola ruchu: dzieci powinny co najmniej  godzinę dziennie spacerować bądź bawić się na świeżym powietrzu . U dzieci, które szczególnie często chorują należy przeprowadzić...

Decyzja o tym, do jakiego przedszkola poślemy dziecko, jest bardzo ważna, a jej skutki będą długofalowe. Maluch spędzi w danej placówce prawdopodobnie kolejnych kilka lat. Jednym z dylematów, jakie mają młodzi rodzice, jest to, czy szukać dla dziecka miejsca w przedszkolu publicznym czy jednak wybrać niepubliczne. Co różni obie te formy opieki nad małymi dziećmi? Finansowanie przedszkoli Zależnie od tego, czy jest to placówka publiczna czy niepubliczna, kto inny ją prowadzi. W przypadku przedszkoli publicznych zwykle są to gminy, natomiast przedszkola niepubliczne mogą być prowadzone przez wiele podmiotów , np. fundacje, firmy, stowarzyszenia, organizacje religijne lub po prostu osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. Zobacz też: Czego twoje dziecko nauczy się w przedszkolu? Koszty ponoszone przez rodzica W placówkach publicznych gmina przeznacza fundusze na realizowanie podstawy programowej w wymiarze 5 godzin dziennie, zazwyczaj między 8 a 13. Dzięki temu dzieci mogą przebywać w nich w tych godzinach bezpłatnie. Przedszkola niepubliczne nie mają takiego finansowania od gminy czy innego podmiotu, więc są płatne. Miesięczne czesne różni się w zależności od konkretnej placówki i lokalizacji. Może wynosić od kilkuset złotych do nawet 2000 tysięcy złotych. Liczebność grup Przedszkola niepubliczne zwykle są o wiele mniejszymi placówkami niż państwowe, dlatego też liczba dzieci, jaka może się w nich pomieścić, jest zdecydowanie mniejsza. Wielu rodziców właśnie z tego powodu decyduje się na placówkę niepubliczną, zwłaszcza jeśli maluch jest wyjątkowo wrażliwy na hałas i inne bodźce zewnętrzne. Zobacz też: Czym jest domowe przedszkole i jak można je założyć? Rejonizacja Jeśli chcemy posłać dziecko do przedszkola państwowego, większą szansę na dostanie się mamy w przedszkolu znajdującym się w naszym rejonie...

O 7.30 wbiegam zdyszana do przedszkolnej szatni, ciągnąc za sobą zaspaną Julkę. Zdejmuję jej czapkę, rozwiązuję szalik i wtedy do moich uszu zaczynają dochodzić zadziwiające dźwięki. Zepsuty silnik? Ryk lwa? Nie to tylko Staś kaszlnął dwa rzędy dalej. Z między kurtek wyłania się głowa Amelki – Cześć Julia! - woła do mojej córki jednocześnie ocierając rękawem zieloną wydzielinę przypominającą śluz ślimaka, która wydostała się z jej nosa i zaczęła zdobywać tereny wokół ust. - Cześć Ada! - woła Julka do wchodzącego właśnie kolegi, który zanim cokolwiek odpowie wydaje z siebie ochrypłe dźwięki, po czym zaczyna pokasływać na tyle długo, że zaczęłam obawiać się, że wypluje własne płuca. Stojący obok tata zdawkowo rzucił do dziecka: Wszystko ok? - po czym nie czekając na odpowiedź dziecka (Adaś nie mógł przecież odpowiedzieć, bo wciąż pokasływał) zwrócił się do mnie: to alergia . Wychodząc z przedszkola obstawiam, co przyniesie wieczór: katar , kaszel czy gorączkę? Po pracy koniecznie muszę udać się do apteki, tylko jaki syrop kupić – wykrztuśny, na suchy kaszel, uodparniający? Codzienne podawanie tranu może nie wystarczyć i przegrać starcie wobec zmasowanego ataku wszelakiego rodzaju przedszkolnych wirusów . Tak wiem, że: chorobę można złapać wszędzie, dzieci chorują i nie powinnam panikować, kaszel to nie koniec świata, cieknąca z nosa wydzielina to nie płyn rdzeniowy, tylko katar. Czuje jednak pewien dyskomfort myśląc o tym, że moje dziecko przebywa w zamkniętym pomieszczeniu, które coraz bardziej ostatnio zaczęło przypominać szpital niż przedszkole . Przecież to nie ma być przechowalnia?! Gdzie jest granica choroby dziecka? Czy dziecko z katarem powinno pozostawać w domu? Czy po antybiotykach można posłać dziecko do przedszkola ? Nie chcę wierzyć w dochodzące do mnie głosy otoczenia, o...