Wbrew powszechnej opinii, przemysł nie jest głównym źródłem rakotwórczych substancji, znajdujących się w zanieczyszczonym powietrzu. To domowe instalacje grzewcze oraz transport samochodowy stanowią zagrożenie. Powinniśmy być szczególnie ostrożni i zapobiegliwi właśnie teraz, wraz z początkiem sezonu grzewczego, kiedy czystość powietrza ulega pogorszeniu.
Zanieczyszczone powietrze wywołuje nie tylko choroby układu oddechowego, ale również odpornościowego, krwionośnego, a nawet nerwowego. Na szkodliwe działanie smogu narażone są przede wszystkim dzieci. Ich bariery ochronne (nabłonek, śluz) nie są w pełni ukształtowane, a wąskie i krótkie drogi oddechowe są bardziej podatne na zapalenia i podrażnienia. Dzieci oddychają częściej, niż dorośli, wchłaniając tym samym więcej zanieczyszczeń. Co więcej, często oddychają ustami, zamiast nosem, przez co do ich organizmu przedostaje się więcej zanieczyszczeń. Szkodliwe substancje zawarte w zanieczyszczonym powietrzu obniżają odporność, mogą wywołać astmę i zapalenia górnych i dolnych dróg oddechowych. Są one niebezpieczne dla dzieci jeszcze przed ich narodzinami. Jeśli przyszła mama często przebywa w miejscu o bardzo zanieczyszczonym powietrzu, istnieje ryzyko, że dziecko będzie miało mniejszą masę urodzeniową i będzie bardziej podatne na zapalenie płuc w przyszłości.
Zobacz też: Jesienny spacer z małym dzieckiem
Pamiętajmy, żeby nie palić papierosów przy dziecku. Wyjście na balkon nie jest rozwiązaniem – do organizmu dziecka przedostaje się taka sama ilość szkodliwych substancji, jak wtedy, kiedy rodzice palą przy nim. Każdy z nas ma wpływ na czystość powietrza. Zmniejszenie ilości zanieczyszczeń w powietrzu to najlepsza ochrona dziecka. Rezygnacja z codziennej jazdy samochodem, używanie węgla dobrej jakości, regularne sprawdzanie stanu instalacji grzewczej – te pozornie niewiele znaczące czynności, mają ogromny wpływ na jakość powietrza.
Polecamy: Biegunka i odwodnienie - wywiad z ekspertem
Konsultacja: dr n. med. Wojciech Feleszko, pediatra immunolog, pracujący w Szpitalu Klinicznym przy ul. Działdowskiej w Warszawie i na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym.
Chrypka u niemowlaka pojawia się np. po długotrwałym płaczu. Kiedy niemowlę przez dłuższy czas krzyczy, struny głosowe stają się obrzęknięte (przyczynia się do tego również stres). Inną częstą przyczyną chrypki u niemowlaka są infekcje dróg oddechowych, ale głos dziecka traci naturalną barwę także z innych przyczyn. Spis treści: Chrypka u niemowlaka – czy jest niebezpieczna? Chrypka u niemowlaka – przyczyny Objawy chrypki u niemowlęcia Chrypka u niemowlaka – kiedy do lekarza? Chrypka u niemowlaka – leczenie Chrypka u niemowlaka – czy jest niebezpieczna? Sama chrypka u niemowlaka nie stanowi zagrożenia. Jest jedynie objawem, który nie musi świadczyć o tym, że z dzieckiem dzieje się coś niepokojącego. Jeśli chrypie nie towarzyszą inne objawy – dziecko nie wymiotuje, nie ma gorączki, kataru, kaszlu czy biegunki, najprawdopodobniej nie ma się czym przejmować. Ponieważ chrypka u niemowlaka może być objawem infekcji, nigdy nie należy jej bagatelizować . Opiekun dziecka powinien zwracać uwagę, czy nie pojawiają się dodatkowe objawy. Dzięki temu dziecko w porę otrzyma odpowiednie leczenie, choroba się nie zaostrzy i nie zagrozi bezpieczeństwu dziecka. Chrypka u niemowlaka – przyczyny Jedną z najczęstszych przyczyn pojawienia się chrypki u małego dziecka jest płacz. Chrypce spowodowanej płaczem nie towarzyszą inne niepokojące objawy. Gdy dziecko się uspokaja, zachrypnięcie zwykle znika, a głos wraca do normy. Jeśli niemowlę płacze długo i często, na jego strunach głosowych mogą utworzyć się guzki. Są trudne do usunięcia, ponieważ w trakcie leczenia należy wyeliminować także przyczynę ich powstania – czyli w tym przypadku długotrwały płacz. Często nie jest to możliwe u tak małego dziecka. Pozostałe przyczyny chrypki u...
Wcześniaki stanowią ponad 6 procent wszystkich nowo narodzonych dzieci. Z danych Głównego Urzędu Statystycznego wynika, że w Polsce rocznie przychodzi na świat około 24 tys. wcześniaków. Niestety liczba ta stale rośnie. Jest wiele przyczyn wcześniactwa. Szczęśliwie, medycyna robi wręcz niewiarygodne postępy w dziedzinie ratowania przedwcześnie urodzonych dzieci. Lekarze są dziś w stanie uratować dzieci z bardzo wczesnych ciąż. Wyjaśniamy, na czym polega wcześniactwo i jak rozwija się dziecko urodzone znacznie przed terminem. Spis treści: Kiedy dziecko jest wcześniakiem Szanse na przeżycie wcześniaka Objawy wcześniactwa Przyczyny wcześniactwa Wcześniak – powikłania Wcześniak – rozwój Pielęgnacja wcześniaka Szczepienie wcześniaka Kiedy wcześniak jest bezpieczny? Czy wcześniaki mogą być zdrowe? Kiedy dziecko jest wcześniakiem? W neonatologii, która zajmuje się leczeniem noworodków, również tych urodzonych przedwcześnie, wcześniakiem określa się dziecko: urodzone między 22. a 37. tygodniem ciąży, ważące między 500 a 2500 gramów. Ze względu na przedwczesny poród wcześniak ma niedojrzały organizm i nie jest w stanie samodzielne żyć poza organizmem kobiety bez pomocy medycznej. Wcześniaki – podział Tydzień, w którym wcześniak przyszedł na świat, ma ogromne znaczenie dla jego zdrowia. Każdy dodatkowy tydzień spędzony w brzuchu zwiększa szanse dziecka na przeżycie i zdrowy rozwój. Z uwagi na czas, w którym wcześniak, przyszedł na świat wyróżniamy: bardzo skrajne wcześniactwo – dzieci urodzone pomiędzy 22. a 27. tygodniem ciąży, skrajne wcześniactwo – dzieci urodzone pomiędzy 28. a 31. tygodniem ciąży, późne wcześniactwo – dzieci urodzone pomiędzy 32. a 37. tygodniem...
