Jako nauczycielka języka polskiego, w imieniu swoim oraz moich Koleżanek i Kolegów napiszę: zapraszamy do zawodu! Przekonacie się wtedy, że praca nauczyciela to często zawód w dosłownym tego słowa znaczeniu.
Sama nie wiem, ile razy słyszałam, że nauczyciele to najmniej elastyczna grupa zawodowa. Że narzekamy, narzekamy, a jednocześnie jesteśmy za głupi na przekwalifikowanie się, założenie firmy, itp. To działa w obie strony… Jeśli uważacie, że nauczyciel w Polsce ma życie jak w Madrycie – porzućcie swoje posadki w sklepach, korporacjach czy redakcjach i zacznijcie nowe życie jako nauczyciel.
Wykażecie się elastycznością i zyskacie wszystkie te nasze „przywileje”. Zobaczycie, jak to jest być obsypywanym kwiatami i złotem. Jak to jest mieć wolny lipiec, sierpień i w ogóle.
Studia są OK. Teraz najczęściej nawet specjalnie nie trzeba się wysilać. Schody mogą zacząć się potem. Kiedy np. będziecie chcieli znaleźć etat w miarę blisko miejsca zamieszkania. Jeśli nie mieszkacie w wielkim mieście, może okazać się, że będziecie musieli dojeżdżać do roboty na drugi koniec powiatu. Lub do najbliższego wielkiego miasta.
Załóżmy, że Wam dojazdy nie przeszkadzają i z uśmiechem na ustach przełykacie pierwsze rozczarowanie (jak to nie czekają na mnie z otwartymi ramionami w każdej szkole?). Dostajecie posadę. Bardzo prawdopodobne, że w szkole integracyjnej lub prywatnej. W tej pierwszej (jeśli jest państwowa) obowiązuje Karta Nauczyciela, w tej drugiej nie. W tej pierwszej możecie poczuć się jak nauczyciele w szkole specjalnej (sprzątanie kup uczniów to codzienność w szkołach integracyjnych). Zresztą w tej drugiej też… (tu kupy co prawda nie zdarzają się, ale jakże często można tu obcować ze szlachtą przez małe s, która traktuje was jak ubogie guwernantki z XIX wieku – mowa zarówno o uczniach, jak i ich rodzicach).
Jako jedyna osoba z roku (a było nas ponad 100) znalazłam pracę w zwykłej szkole (co prawda godzinę drogi pociągiem w jedną stronę, ale i tak czułam się szczęściarą). Co prawda zarabiałam grosze, ale przecież byłam pewna, że oto będę realizować swoje marzenia.
Kiedy czytacie sobie o zarobkach nauczycieli – upewnijcie się, że bierzecie pod uwagę kwoty netto (na rękę), a nie brutto. Na przykład w naszej lokalnej gazecie dziennikarze ZAWSZE celowo podawali kwoty brutto, pisząc, jakby chodziło o kwoty „na rękę”. Dlaczego? Żeby ludzi zalewała krew z zazdrości. Ponieważ nauczyciel zarabia miliony monet. I jeszcze zgrywa durnia, kiedy mówi, że nie stać go na samochód czy nowy rower.
Być może myślicie też, że nauczyciel po studiach może osiąść na laurach i najwyżej robić gazetki szkolne, by zyskać kolejne stopnie awansu zawodowego. Otóż nie. Dyrektor, który dba o wasz etat, regularnie będzie wysyłał was na kolejne studia i kursy. Napisałam, że jestem nauczycielką polskiego? Tak. Poza tym skończyłam:
I prawdopodobnie na tym wcale się nie skończy. W trosce o moją posadę w szkole dyrekcja może zaproponuje mi wkrótce studia podyplomowe na Akademii Wychowania Fizycznego lub Akademii Sztuk Pięknych. Moja koleżanka już uczy: polskiego, angielskiego i WF-u, więc… kto wie.
Kiedy chodziłam do szkoły i dostałam złą ocenę – nikt nie roztrząsał, jak bardzo muszę mieć złego nauczyciela. Dziś za złe oceny coraz częściej nie odpowiadają uczniowie, a… my, nauczyciele. Marząc to tym zawodzie, musicie więc być gotowi na to, że spotkacie rodziców, którzy nigdy nie uwierzą wam, że ich dziecko w wieku 10 lat ledwo pisze i czyta. Od wielu rodziców usłyszysz, jak bardzo jesteś niesprawiedliwa, nie zważając na to, że ich bąbelek ma przeogromne problemy z pamięcią i koncentracją. Jak on ma biedny pisać wypracowania? Jak on ma zapamiętać zasady ortograficzne? Jak on ma biedny czytać lektury? No tak, chyba jestem niepoważna, wymagając tego wszystkiego na lekcjach języka polskiego…
Najbardziej lubię jednak słuchać tekstów typu: „To nie moja sprawa, od tego jest szkoła”. W sensie, że sprawą rodzica nie jest: wulgarne zachowanie, agresja, opuszczanie lekcji, brak prac domowych, spóźnianie się na pierwszą lekcję (zaspałam/zaspałem). Jako wychowawczyni przecież powinnam znać sposoby na wychowanie dziecka. Wykształcenie w nim kultury osobistej, szacunku do innych, poczucia obowiązku, zasad życia w społeczeństwie… Jak w ogóle śmiem mieszać w wychowanie dziecka jego rodziców? Oni ciężko pracują, nie to, co ja – niedouczony darmozjad, co żyje tylko po to, żeby uprzykrzać życie uczniom i ich rodzicom.
O rzuceniu zawodu (i pożegnaniu się z wszystkimi rozczarowaniami związanymi z pracą nauczyciela) pomyślałam tylko raz. To było w czasie strajku nauczycieli. To wtedy, czytając fora, dowiedziałam się, jak jesteśmy postrzegani. Czułam się strasznie.
Zrezygnowałabym, gdyby nie wypracowanie jednej z uczennic, która napisała, że w przyszłości chce być nauczycielką. Karolinka napisała wszystko tak, jak ja kiedyś w wypracowaniu na ten sam temat. Ta dziewczynka (nieświadomie) okazała się jedyną osobą, od której otrzymałam wsparcie i siłę, by wytrzymać kryzys.
A zatem ponawiam zaproszenie: przekonajcie się sami, jak to jest pracować w szkole. Przecież to żadna sztuka. Zawód nauczyciela – pomyślcie o tym.
Z.
Piszemy też o:
Odbierz rabat -20% na naszyjniki złote oraz -20% na bransoletki srebrne. Rabat nie łączy się z innymi. Oferta i szczegóły promocji dostępne w salonach stacjonarnych i na jubilerschubert.pl.
Rabat na produkty marki MAC -25% przy zakupach za min. 249 zł. W promocji nie biorą udziału produkty już przecenione, Connect In Colour Eye Shadow Palette, Glitter, Blot Powder/Pressed, Mineralize Skinfinish Natural, Brushes, Accessories, Pro Products, nowości, kolekcje limitowane, MINI MAC oraz produkty z linii MAC VIVA GLAM. Oferty nie łączą się. Oferta dostępna w sklepach stacjonarnych i na maccosmetics.pl. Szczegóły u sprzedawcy i na stronie www.
Aż 25% zniżki na wszystkie produkty kosmetyczne cenionej marki RevitaLash oferującą m.in. najlepszą na rynku odżywkę do rzęs. Oferta i szczegóły dostępne na revitalash.pl.
Rabat do -40% na wszystkie buty i torebki z kodem: ZAKUPY. Oferta dostępna sklep.carinii.com.pl. Szczegóły na stronie.
Najniższa cena produktu ze zdjęcia z 30 dni przed obniżką - 649 zł.
Cena produktu po zastosowaniu rabatu - 519,20 zł
Twoje ulubione produkty w wyjątkowych cenach. Rabat do -40% na wybrany asortyment dostępny na cocolita.pl. Szczegóły na stronie.
Rabat 20% na cały asortyment z wyłączeniem kolekcji Sablewska x Gabriella. Oferta dostępna na gabriella.pl. Nie łączy się z innymi promocjami. Szczegóły na stronie.
Najniższa cena produktu ze zdjęcia 30 dni przed obniżką - 16,90 zł.
Cena po zastosowaniu rabatu - 13,52 zł.
Postanowiłam napisać do Was i mam nadzieję, że opublikujecie mój list. Bo jestem już na tyle zdesperowana, a moje dotychczasowe prośby nie mają żadnego odzewu, więc może w ten sposób dotrę do rodziców. Rodziców moich podopiecznych, ale, jak wiem z doświadczenia innych koleżanek, ten problem jest dość powszechny. O co chodzi? O materiały plastyczne i do higieny. „Gmina nie jest w stanie zapewnić odpowiednich przyborów” Niestety, gmina nie jest w stanie zapewnić odpowiednich przyborów i co roku rodzice są proszeni o przyniesienie ryzy papieru, farb, kredek, po jednej paczce mokrych i suchych chusteczek oraz zgrzewki wody. Mamy już październik i mimo licznych próśb nie otrzymałam praktycznie żadnych rzeczy, które znajdują się na liście, a przez to nie mogę prowadzić zajęć z dziećmi. Co roku wszystkie przedszkolaki naszego publicznego przedszkola otrzymują spis potrzebnych rzeczy i co roku jest problem z podstawowymi materiałami. Rozumiem, że ważniejsze jest skompletowanie wyprawki starszemu rodzeństwu, które już uczęszcza do szkoły, a to spory wydatek. Ale po pierwsze, to nie jest zaskoczenie, że we wrześniu dzieci idą do szkoły, a po drugie… Wiem z wieloletniego doświadczenia jako pedagog przedszkolny, że jeśli rodzice nie zmobilizują się i nie zapewnią dziecku wyprawki we wrześniu, to już nigdy tego nie zrobią. Bo przecież ktoś inny przyniósł, więc w czym problem. „Mam dzieci, którym muszę zapewnić godny byt” A problem jest! Z własnej kieszeni kupuję papier, kredki, flamastry, chusteczki i inne przybory. Nikt mi nie zwraca za nie pieniędzy. Moja frustracja rośnie, bo też mam dzieci, którym muszę zapewnić godny byt, i, tak samo jak każdy rodzic, zeszyty, piórnik, plecak czy buty na WF. Nie mam pojęcia, co siedzi w głowach tych rodziców! Oczekują wykwalifikowanej kadry, ciekawych zajęć, atrakcyjnej formy edukacji. I słusznie. Ale jak trzeba...
„Na forach dla mam wrze, nie mówiąc już o naszej klasowej grupie dla rodziców. Zbliża się Dzień Nauczyciela i jak nie wiadomo, o co chodzi, to chodzi o pieniądze. Połowa rodziców w klasie mojego syna awanturuje się bez końca, że nie da złamanego grosza na prezent dla wychowawczyni. A mnie krew zalewa, jak czytam takie wpisy! Gdzie się podziało nasze polskie dobre serce?! Przecież prezent to okazanie wdzięczności, symboliczne podziękowanie. To jest tradycja! Roszczeniowe pokolenie Chyba wszyscy o tym zapominają, że szkoła to nie tylko miejsce nauki pisania i tabliczki mnożenia. Dzieci uczą się także obycia w świecie, tego jak powinny się zachowywać wobec innych ludzi, że należy doceniać drugiego człowieka i każdą formę pracy. W szczególności tą, którą ktoś wykonuje dla nas! Później rośnie pokolenie roszczeniowych młodych ludzi, że tylko: ja i ja, daj mi, ja chcę. Pokolenie pozbawione szacunku i empatii dla drugiego człowieka. Pokolenie, które z pogardą odnosi się do osób, które nie wykonują prestiżowych zawodów lub nie zajmują miejsc kierowniczych. A przecież społeczeństwo to przede wszystkim zwykli ludzie, którym należy się szacunek! I czego uczą ci nowocześni rodzice?! Tego, że nauczycielka jest nikim?! Wychowanie to także nauka wartości Wiadomo, początek roku szkolnego to wiele wydatków: przybory szkolne, składki na radę rodziców, nowy plecak, buty, czy kurtka na zimę i zaliczki na planowane wycieczki. A to tego ta koszmarna inflacja. Ja to wszystko rozumem, tylko w życiu są rzeczy ważne i ważniejsze. Nie wystarczy dzieciom mówić, bo tak naprawdę to nie deklaracjami, a zachowaniem, gestami jesteśmy w stanie przekazać wartości, jakimi w dorosłym życiu powinny się kierować! Wychowanie to nie tylko same przyjemności. To odpowiedzialność! A te kwoty na Dzień Nauczyciela? Śmiech na sali. Nie chcą złożyć się po 10 złotych, a przecież...
Zeszyty, książki, ubezpieczenie, rada rodziców, Dzień Chłopaka… Te 20 złotych to kropla, która przepełniła kielich. Po pierwsze dlatego, że ta „bezpłatna nauka” to jakaś studnia bez dna. A po drugie: mnie jakoś w pracy prezentów nie dają. Kto jeszcze dostaje prezenty w święto swojego zawodu? Jestem z zawodu logopedą. Mój mąż – policjantem. Nawet nie wiem, czy jest jakiś Dzień Logopedy… Wiem, że w lipcu jest Święto Policjanta. Tak czy inaczej, ani ja, ani mąż nie dostajemy prezentów za to, że na co dzień wykonujemy swoje zawodowe obowiązki. Wyobrażacie sobie, co by było, gdybyście usłyszeli o składce na prezenty dla policjantów z Waszej miejscowości? Albo dla logopedów? Albo dla kierowców autobusów, sprzedawców, pracowników budowy, piekarni, restauracji, salonów kosmetycznych, urzędów, szpitali i przychodni… Tak, to brzmi jak absurd, prawda? Ale już składki na prezenty dla nauczycieli to zjawisko, któremu nikt się nie dziwi. Dlaczego? Skąd to się wzięło? Bo nauczyciele mają trudną pracę? Owszem, nie przeczę. Ale nie tylko oni. Poza tym właśnie taką pracę sobie wybrali. Nie słyszałam jeszcze, żeby w tym kraju bycie nauczycielem było przymusowe… Dlaczego kultywujemy ten głupi zwyczaj? To łapówka! W tym miejscu chcę podkreślić, że nie mam pretensji do nauczycieli. Mam wśród nich wielu znajomych i wiem, że często nie wiedzą, jak się zachować, gdy dostają prezenty. Koleżanka rok temu dostała wielki „obraz” z kwiatami ze skóry. Tak obrzydliwy, że od razu wyniosła go do piwnicy. Kolega dostał z kolei kartę prezentową do sklepu z kosmetykami i też na jej widok zrobił głupią minę („Czy oni sugerują, że mnie nie stać na mydło i dezodorant? Czy że powinienem częściej się myć?” – żartował potem). Obawiam się, że prezenty często sprawiają, że nauczyciele czują się nieswojo. Przecież to rodzaj...
