Zmarł dwuletni Marcel. Został skatowany we własnym domu

Nie wiadomo kim jest człowiek, który dopuścił się morderstwa w brytyjskim Manchesterze. Wiadomo natomiast, że policja, która została wezwana na miejsce wypadku odnalazła martwe ciało 3-letniego chłopca. W tym czasie jego mama była w szpitalu wraz z 31-letnim mężczyzną. Obrażenia, jakich doznała są na razie nieznane.   Zobacz także: Dziecko przykute do bramy. Ojciec znęcał się nad całą rodziną. Nikt nie podejrzewał, że może się stać coś złego Świadkowe zdarzenia są w szoku. Nie mogą uwierzyć w to, że w tak spokojnej rodzinie mogło dojść do tragedii. Rodzina była widywana na co dzień i nie wyglądało na to, aby komuś działa się krzywda . Sąsiedzi wspominają matkę dziecka, ale nie mówią o jego ojcu. Na razie trwa dochodzenie, które ma wyjaśnić okoliczności śmierci dziecka. Jak do tego doszło? Bardzo często przy takich tragicznych wydarzeniach w opiniach pojawiają się komentarze o tym, że była to spokojna rodzina. Tymczasem wiele przypadków przemocy domowej dzieje się właśnie za zamkniętymi drzwiami. Wiele osób uważa, że to, co dzieje się za ścianą to prywatna sprawa. I to jest podstawowy błąd. Reagujmy za każdym razem, kiedy komuś dzieje się krzywda. Przypominamy, że w Polsce brak reakcji w takich okolicznościach jest już przestępstwem i grozi za to pozbawienie wolności do lat 3 .   Źródło: fakt24.pl , brpd.gov.pl

O nieodpowiedzialności rodziców pisaliśmy nie raz. Tym razem przeraziło nas to, że ojczym chłopca, działał pod wpływem dopalaczy. Był całkowicie nieobliczalny! Gdyby nie sąsiedzi, to maleństwo mogłoby nie przeżyć... Najpierw pobił partnerkę Oskarżony żył wraz z konkubiną i jej 2 dzieci w częstochowskiej dzielnicy Ostatni Grosz. Gdy mężczyzna wypił alkohol, a następnie wziął dopalacze, stał się nieobliczalny. Najpierw pobił swoją partnerkę, która z urazem ręki została odwieziona do szpitala . Policjanci pozostawili dzieci pod opieką sąsiadów, do czasu powrotu kobiety.  Mężczyzna wdarł się jednak do mieszkania sąsiadki i zabrał jej rocznego chłopca . Gdy po chwili z mieszkania oskarżonego zaczęły dochodzić krzyki, sąsiedzi postanowili ratować malca. Po wejściu do domu zauważyli, że konkubent dusi chłopca, trzymając go pomiędzy udami. Dziecko krztusiło się i płakało. Mężczyzna wziął go na ręce i z wysokości 0,5 metra wrzucił do wózka. "Nie pamiętam co się stało" Do rocznego dziecka wezwano karetkę. Lekarz stwierdził stłuczenie głowy, niewielkie stłuczenie mózgu, otarcia brody, żuchwy oraz krwiaki policzka. Na szczęście nic poważnego nie stało się dziecku , ale ta sytuacja mogła naprawdę skończyć się tragicznie, gdyby nie interwencja innych mieszkańców. Gdyby nie chciało im się reagować, albo baliby się konfrontacji z agresywnym mężczyzną, nie wiadomo jaki finał miałaby ta historia. Teraz mężczyzną zajmie się prokuratura, która postawiła mu już zarzut spowodowania obrażeń u dziecka oraz narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia. Oskarżony choć przyznał się do zarzucanych mu czynów, twierdzi, że nie pamięta przebiegu zdarzeń. Człowiek po zażyciu narkotyków nie jest w stanie przewidzieć, jak się zachowa i w jakim będzie nastroju. Absolutnie nie powinien znajdować się w pobliżu...

Cztery lata temu moje życie wyglądało zupełnie inaczej. Wydawało mi się, że jestem szczęśliwa, bo mam u boku kochającego mężczyznę. Ale prawda była zupełnie inna – od prawie roku miał romans z koleżanką z pracy. Już wcześniej chciał odejść, jednak nie miał odwagi. Teraz musiał ją znaleźć, bo kochanka była w ciąży. Myślę, że długo się nie zastanawiał. Zawsze marzył o dzieciach. Ja jednak nie mogłam mu ich dać. Przeszłam poważną operację, która pozbawiła mnie złudzeń: nigdy nie będę matką. Mogliśmy adoptować dzieci, ale Marek nie chciał o tym słyszeć. Życie bez Tadeusza do tego stopnia mnie przerażało, że myślałam o najgorszym, chciałam ze sobą skończyć. W tych trudnych chwilach pomogła mi moja teściowa. – Dorotko, nigdy nie przestaniesz być dla mnie jak córka. Kocham Tadka, to mój jedyny syn, ale nie potrafię mu wybaczyć, że ciebie zostawił. Potrzebuję czasu, żeby się z tym oswoić. Proszę tylko o jedno – pamiętaj, że rozwiodłaś się z moim synem, a nie ze mną – tłumaczyła. To właśnie u niej w domu poznałam Alicję. Była przesympatyczną młodą kobietą, która samotnie wychowywała czteroletnie bliźniaki, Michała i Zosię. Pomagała mojej teściowej w domu i sklepie, który mama prowadziła. – Mam do niej pełne zaufanie. Wiesz, to bardzo dobra dziewczyna, która wiele w życiu przeszła. Dwa lata temu jej mama zmarła na raka, trzy lata temu jej mąż zaginął bez wieści za granicą. Ala żyje tylko dla dzieci. To niesamowite szkraby. Są dla mnie jak wnuki – przyznała teściowa. Zaprzyjaźniłam się z Alicją, a Michałek i Zosia traktowali mnie jak ukochaną ciocię. Życie bywa jednak naprawdę okrutne. U Alicji wykryto raka piersi. Nowotwór był złośliwy, a guz rósł w zastraszającym tempie. Alicja zdawała sobie sprawę z tego, że umiera. – Dorotko, wiesz, że jesteś dla mnie jak...