Aż trudno się nie zdziwić, że zjawisko breast crawl pierwszy raz opisano dopiero w 1987 roku, skoro od zarania dziejów noworodki są wyposażone przez naturę w tę zdumiewającą umiejętność. Wszystko z pewnością przez to, że od wielu już lat porody są nadmiernie medykalizowane. Wiele naturalnych zjawisk nie ma szans się ujawnić, gdy przebieg porodu i pierwsze godziny po nim kobieta i dziecko spędzają w szpitalu, w którym obowiązują nie zawsze przyjazne im procedury. Sytuacja się na szczęście poprawia i poród powoli zaczyna być coraz bardziej naturalny. Zjawisko breast crawl udowadnia, że zalecenia zawarte w standardach opieki okołoporodowej powinny być respektowane w praktyce, a nie tylko na papierze.
Spis treści:
Breast crawl to złożony odruch, a właściwie zespół odruchów, które umożliwiają noworodkowi pełzanie po brzuchu matki w kierunku brodawki oraz samodzielne przystawienie się do piersi. Aby go zaobserwować, trzeba dać matce i dziecku czas, gdyż noworodek nie od razu podejmuje tę aktywność. Położony na brzuchu mamy przez pierwsze 15 minut odpoczywa, jest mało aktywny. Później zaczyna ruszać ustami, zaczyna ssać paluszki. Największą aktywność wykazuje po ok. 45 minutach – odpycha się od brzucha mamy nogami i pełznie w górę jej ciała. Praca rąk umożliwia mu zmianę kierunku poruszania się. Odruch chwytny ułatwia odszukanie piersi i brodawki, a podrzucanie główki daje możliwość trafienia do niej ustami. W sumie po około godzinie zdrowy noworodek, któremu nie zakłóci się wykorzystania zdolności do breast crawl, zaczyna samodzielnie ssać pierś.
Jak zaobserwowali w latach 80. i 90. ubiegłego wieku szwedzcy naukowcy z Instytutu Karolinska:
Poniżej film, na którym doskonale pokazano, jak wygląda breast crawl:
Breast crawl nie ujawni się, gdy dziecko będzie na brzuchu mamy tylko chwilę. W wielu szpitalach umożliwia się kontakt skóra do skóry po porodzie, ale na ogół trwa on zdecydowanie zbyt krótko. Dziecko zabierane jest na mierzenie, ważenie i kąpiel. Procedury te uniemożliwiają noworodkowi odpoczynek i samodzielne pełznięcie do piersi. Jak się okazuje, umożliwienie mu tego może mieć wiele korzyści.
Naukowcy twierdzą, że naprawdę warto dać dziecku szansę na samodzielne poszukiwanie i docieranie do brodawki matki. Zakończony powodzeniem breast crawl ma bowiem szereg zalet:
Breast crawl to fenomen, który wymaga od noworodka dużego wysiłku i zaangażowania wielu zmysłów. To pierwszy ważny trening jego umiejętności:
Węch. Noworodek dzięki węchowi kieruje się w stronę brodawki. Odkryto to, gdy okazało się, że z dotarciem do piersi mają kłopot noworodki wtedy, gdy piersi zostaną umyte. Naturalny ich zapach jest dla dziecka nie tylko drogowskazem, ale też wizytówką mamy – maluchy rozpoznają ją po zapachu.
Wzrok. Choć noworodek widzi słabo, to już kilka minut po porodzie dobrze rejestruje kontrast między bielą a czernią. Kontrast między kolorem brodawki a skóry piersi pozwala dziecku kierować się do brodawki.
Smak. Brodawki wydzielają substancje przypominające w smaku płyn owodniowy. To smak dobrze noworodkowi znany. Po narodzinach dziecko zaczyna ssać palce, dostarczając sobie smak, który kojarzy mu się z bezpieczeństwem. Później dąży do piersi, która dostarcza mu kolejną „dawkę bezpieczeństwa”. Dawniej kobiety resztkami płynu owodniowego smarowały sobie brzuch i piersi, aby wskazać dziecku drogę do pokarmu.
Słuch. Noworodki reagują na głos matki. Ciepło przemawiająca do dziecka kobieta mobilizuje je do wysiłku i podążania w górę jej ciała. Dodatkowo pozostający na ciele matki maluszek słyszy bicie serca mamy, co go uspokaja.
Dotyk. Korzyści wynikające z kontaktu skóra do skóry po porodzie są powszechnie znane. Umożliwienie dziecku breast crawl to wydłużenie tego czasu. Udowodniono, że przedłużony kontakt cielesny między matką a noworodkiem wpływa na regulację metabolizmu dziecka i poziomu cukru w jego krwi.
Wystarczy dać mu czas i nie zabierać go od matki. Okazuje się bowiem, że nawet zabranie od niej dziecka zaraz po porodzie nawet na 20 minut może zmniejszyć szanse na udane pierwsze karmienie. Nie należy też zbyt szybko kąpać noworodka. Breast crawl mogą zakłócić też podawane matce środki znieczulające na bazie opiatów. Co ciekawe, cesarskie cięcie nie jest przeciwwskazaniem do umożliwienia noworodkowi breast crawl.
Aby breast crawl miał szansę powodzenia, warto:
Jeśli jesteś w ciąży i jesteś zainteresowana tym, aby twoje dziecko miało szansę na breast crawl, zawczasu pomyśl o tym, jak wybrać szpital do porodu. Na pewno musisz dowiedzieć się, w którym personel zapewnia kobiecie i dziecku długi, godzinny niczym niezakłócany kontakt skóra do skóry. Pamiętaj też, aby twój plan porodu zawierał jasno wyrażoną wolę umożliwienia dziecku breast crawl. Warto wiedzieć, że zgodnie ze standardami opieki okołoporodowej w Polsce rodząca ma prawo do minimum 2 godzin niezakłóconego kontaktu skóra do skóry i inicjacji karmienia piersią poprzez breast crawl. W praktyce niestety bywa różnie.
Źródło: breastcrawl.org, bc.pl
Sprawdź też:
Podanie oksytocyny stosuje się w celu wywołania porodu, gdy się on opóźnia lub wtedy, gdy poród trzeba przyspieszyć w celu ratowania zdrowia lub życia matki albo dziecka. Zazwyczaj oksytocyny nie podaje się przed 39. tygodniem ciąży, gdy nie ma takiej konieczności. Za poród w terminie uważa się poród między 39. a 42. tygodniem ciąży. Gdy mama i dziecko są zdrowi, a właśnie mija 42. tydzień ciąży, lekarze decydują się na wywołanie porodu, czyli np. na podanie oksytocyny. Czasami podaje się ją wcześniej, jeśli wystąpią wskazania do porodu indukowanego . Są to m.in.: cukrzyca ciążowa lub cukrzyca płodu; stan przedrzucawkowy lub rzucawka; nadciśnienie u ciężarnej; zagrożenie zatruciem ciążowym; odejście wód płodowych i brak skurczów porodowych. Nie ma jednej odpowiedzi na pytanie, jak szybka działa oksytocyna. Poród wywołany oksytocyną może trwać od kilku do kilkunastu godzin . To, ile potrwa, zależy od reakcji organizmu kobiety i od stanu szyjki macicy. Jeśli szyjka macicy jest niegotowa do porodu – twarda, zamknięta – poród będzie trwał dłużej niż wtedy, gdy szyjka jest miękka i częściowo rozwarta. Czy poród z oksytocyną bardziej boli? Jak każda procedura medyczna, tak i poród wywoływany oksytocyną ma wady i może mieć skutki uboczne. Należą do nich między innymi silniejsze i bardziej bolesne skurcze. Oksytocyna to hormon, który wywołuje skurcze mięśniówki gładkiej macicy. Jeśli organizm kobiety mocno zareaguje na jego podanie, skurcze mogą być silniejsze niż te wywołane przez poród niewspomagany oksytocyną. Poza większym bólem kobieta i dziecko po podaniu oksytocyny są narażone na powikłania: ryzyko niedotlenienia dziecka; ryzyko zamartwicy lub wcześniejszego oddzielenia się łożyska; ryzyko krwotoków poporodowych; ryzyko uszkodzenia szyjki macicy i samej macicy. W niewielkiej liczbie przypadków...
Poniżej publikujemy list, który wysłała do nas Małgorzata, mama trójki dzieci. Jeśli wy również chcecie podzielić się z nami swoimi historiami, piszcie na adres: redakcja@mamotoja.pl . Każdy poród jest inny Kiedy na teście ciążowym po raz pierwszy zobaczyłam dwie kreski, a pierwszy zachwyt ustąpił miejsca planowaniu, analizowaniu i przemyśleniom, jak pewnie wszystkie przyszłe mamy zaczęłam się zastanawiać, jak to będzie, kiedy przyjdzie czas na poród. Czy najpierw odejdą mi wody, czy pozwolą mi zrealizować plan porodowy spisany z położną w szkole rodzenia, czy mąż będzie przy porodzie i najważniejsze: czy nie przegapię, że to już?! Otóż jako matka trójki dzieci, rodząca trzy razy siłami natury, mogę z ręką na sercu powiedzieć, że każdy z porodów może być diametralnie inny pomimo tego, że każda ciąża przebiegała prawidłowo, geny były te same, ginekolog prowadzący również, ten sam szpital, a różnica między pierwszym a trzecim porodem to tylko pięć lat. Czytaj też: Plan porodu: jak go napisać Pierwszy poród – grudzień 2010 Ostatni dzień roku, przed nami magiczna noc zmieniająca cyferki w dacie, a ja między regałami w sklepie wrzucająca do koszyka produkty, z których przygotuję kolację dla dziesięciu zaproszonych na imprezę gości. Zupełnie nieświadoma, że w nocy zmieni się nie tylko data, ale również moja życiowa sytuacja. Nowy rok, nowa ja – dosłownie. Wszystko zaczęło się o siódmej rano, kiedy włączył się budzik męża. Poczułam lekkie ukłucie w dole pleców. Pomyślałam, że znów krzywo spałam, co często mi się zdarzało, bo z dużym brzuchem coraz trudniej wybrać odpowiednią pozycję. Tym bardziej że brzuch urósł mi dość mocno w ostatnich dwóch miesiącach i nie zdążyłam do tego przywyknąć. Wstałam, denerwując się na ten ból, bo przecież przede mną zakupy, przygotowanie domu do przyjęcia gości i gotowanie. Do...
Ekstremalnie szybki poród to coś zupełnie naturalnego u Sophie Bugg. Kobieta dwójkę swoich pozostałych dzieci również urodziła znacznie szybciej, niż przewiduje norma. Tym razem świeżo upieczona mama prawdopodobnie pobiła rekord Guinnessa. Błyskawiczny poród Sophie Bugg przyznała, że nie zaobserwowała u siebie żadnych objawów zbliżającego się porodu . Kobieta dodała także, że nie odczuwała żadnego bólu, nie odeszły jej też wody płodowe . Z jej opowieści wynika, że gdy poszła do toalety, poczuła delikatny skurcz, za chwilę kolejny – nieco mocniejszy. Na łamach „The Sun” kobieta dokładnie opowiedziała o całej sytuacji: „To było tak szybkie i tak niespodziewane – nie mogłam w to uwierzyć. W jednej chwili pisałam SMS-a do mojego przyjaciela – w następnej trzymałam Millie w ramionach. Było w tym dosłownie jedno parcie – to wszystko”. Mąż kobiety natychmiast wezwał pogotowie. Młoda mama została poinstruowana, że podczas oczekiwania na przyjazd karetki powinna położyć się na podłodze. Po dotarciu na miejsce ratownicy medyczni przebadali noworodka oraz jego mamę i przetransportowali do szpitala. Mimo szybkiej akcji porodowej, wszystko przebiegło tak, jak powinno. Poprzednie porody Pierwszy poród Sophie Bugg odbył się, gdy kobieta miała 21 lat. Jego przebieg był bardzo wyjątkowy, ponieważ trwał jedynie 12 minut. „Narodziny mojego pierwszego dziecka były nie lada przeżyciem – nie spodziewasz się czegoś takiego przy pierwszym porodzie, gdy słyszysz te wszystkie opowieści o odchodzących wodach i wielu godzinach parcia. Ja nawet nie wiedziałam, że naprawdę rodzę, do momentu, gdy usłyszałam od lekarza, że widzi główkę!” – wyznała kobieta. Drugie dziecko urodziła w ciągu 27 minut. Kobieta zdradziła jednak, że jest nieco zazdrosna o to, że inne mamy mają możliwość doświadczenia „prawdziwego porodu”. „Współczuję...
