Szczepionkowe mity

Wydają się niepozorne, ot, zwykłe ampułki z jakimś lekarstwem. Jednak działanie szczepionek jest wyjątkowe i niezastąpione. Podane w specjalnej dawce i osłabionej formie groźne bakterie lub wirusy (czasem ich fragmenty czy toksyny) nie wywołują choroby, ale uodporniają na nią. Aby ten proces przebiegł prawidłowo, układ odpornościowy nie może być osłabiony ani zajęty zwalczaniem innych zarazków. Dlatego przed wykonaniem szczepienia zawsze konieczna jest wizyta u pediatry, najlepiej tego, który zna dziecko. Wtedy jest też okazja, by wyjaśnić wiele wątpliwości. Jednak w przychodni nie zawsze jest na to czas. Odpowiadamy więc na najczęściej zadawane pytania.

 Dlaczego przed szczepieniem trzeba iść do pediatry?
 Żeby dziecko zostało zakwalifikowane do szczepienia, musi być zdrowe. A gdy chorowało, potrzeba czasu, by doszło do pełni sił. Musi np. minąć siedem dni po zakończeniu podawania antybiotyku podczas lżejszego zapalenia ucha. Zaś po anginie, zapaleniu oskrzeli czy płuc – można podać szczepionkę dopiero czternaście dni po zakończeniu leczenia. 

Czy szczepienia są potrzebne? Tak, bo chronią one przed chorobami zakaźnymi, które są szczególnie groźne dla małych dzieci, kiedy odporność dopiero się kształtuje. Czasem sama choroba może nie stanowić większego zagrożenia dla malucha, ale lepiej go zaszczepić ze względu na ryzyko poważnych powikłań. Niektóre obowiązkowo i bezpłatnie, zgodnie z kalendarzem szczepień, podawane są wszystkim dzieciom począwszy od pierwszych dni życia. Chronią przed takimi chorobami, jak: gruźlica, błonica, tężec, krztusiec, wirusowe zapalenie wątroby typu B, poliomyelitis (polio), odra, świnka, różyczka. Część szczepionek należy do grupy szczepień zalecanych ale nierefundowanych. Należą do nich m.in. szczepienia przeciw pneumokokom, meningokokom, szczepionki skojarzone, szczepi się chłopców i...

Dzieci urodzone po 1 stycznia 2017 r. są szczepione obowiązkowo szczepionką przeciw pneumokokom – była to ważna zmiana w kalendarzu szczepień na 2017 rok . W kalendarzu szczepień 2018 nie została dodana żadna nowa szczepionka. Warto jednak pamiętać, że ostateczną decyzję co do terminów podawania poszczególnych szczepionek podejmuje lekarz opiekujący się dzieckiem. To on decyduje o liczbie i rodzaju szczepień w czasie jednej wizyty szczepiennej. Szczepienia niemowląt w 2018 roku W ciągu pierwszych 24. godzin po urodzeniu dziecko dostanie szczepionki przeciw: wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (pierwsza dawka), gruźlicy . Uwaga: dziecko może dostać szczepionkę w terminie późniejszym, ale przed wypisaniem z oddziału noworodkowego . Zobacz także: Kiedy możesz nie zaszczepić noworodka W 2. miesiącu życia (po ukończeniu 6. tygodnia) dziecko dostanie szczepionki przeciw: wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (druga dawka), błonicy, tężcowi i krztuścowi (pierwsza dawka), HiB (Haemophilus influenzae typu B (pierwsza dawka), pneumokokom (pierwsza dawka). Uwaga: dzieci z przeciwwskazaniem do szczepienia przecie krztuścowi szczepionką pełnokomórkową oraz dzieci urodzone przed 37. tygodniem ciąży (wcześniaki), a także dzieci z masą urodzeniową poniżej 2500 g należy szczepić szczepionką z bezkomórkowym komponentem krztuśca. Zobacz także: Czym różnią się szczepionki przeciw krztuścowi? W 4. miesiącu (po 8. tygodniach od poprzedniego szczepienia) dziecko dostanie szczepionki przeciw: błonicy, tężcowi i krztuścowi (druga dawka), HiB (Haemophilus influenzae typu B (druga dawka), pneumokokom (druga dawka), polio (pierwsza dawka). Zobacz także: Jakie szczepionki przeciw pneumokokom w 2018 dostaną dzieci? W 5-6. miesiącu (po 8. tygodniach od poprzedniego szczepienia) dziecko dostanie szczepionki przeciw:...

Pneumokoki, czyli bakterie z grupy paciorkowców, mogą wywoływać zapalenie płuc, sepsę, zapalenie otrzewnej czy opon rdzeniowo-mózgowych, a jednak wciąż wielu rodziców nie szczepi dzieci przeciw tym bakteriom. Decyzję o rezygnacji ze szczepień rodzice często podejmują na podstawie negatywnych opinii o szczepionkach przeczytanych na mało wiarygodnych stronach internetowych czy blogach lub zasłyszanych od koleżanek. Tymczasem szczepionki niosą ze sobą znacznie więcej korzyści niż zagrożeń. Obal z nami 5 najpopularniejszych mitów na temat szczepienia i zadbaj o zdrowie swojego dziecka. 5 szczepionkowych mitów Mit 1. Szczepionki zawierają rtęć. Szczepionki nie zawierają rtęci, lecz tiomersal, czyli związek stosowany jako konserwant i zawierający minimalne ilości rtęci, choć i on nie cieszy się najlepszą sławą, bywa bowiem oskarżany m.in. o to, że kumuluje się w mózgu i wywołuje alergie oraz szereg chorób neurologicznych. Skąd wzięła się ta opinia? Wszystko zaczęło się od artykułu na temat szczepionki MMR (wspólnej szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce), który w renomowanym piśmie medycznym "Lancet" opublikował ponad 20 lat temu Andrew Walkefield. Wynikało z niego, że wirus odry ze szczepionki dostaje się do centralnego układu nerwowego i powoduje autyzm. Artykuł wywołał mnóstwo zamieszania i przestraszył tysiące rodziców. Nie wiedzieli oni jednak, że badania Walkefielda objęły tylko 12 dzieci. W dodatku u 8 z nich cała wiedza o początkach autyzmu i jego ewentualnym związku ze szczepieniem pochodziła wyłącznie od rodziców, a nie z jakiejkolwiek dokumentacji medycznej. Dr. Wakefielda uznano za oszusta, ukarano go sądownie zakazem wykonywania zawodu lekarza. A kolejne badania przeprowadzone już rzetelnie na grupie aż 95 tys. dzieci, dowiodły, że nie ma żadnego związku szczepionki MMR ze wzrostem zachorowań na autyzm. Światowa Organizacja Zdrowia nie znalazła...