Często ludzie widzą świat krótkowzrocznie i nic w tym złego. Dolegliwości w czasie ciąży nie należą do najprzyjemniejszych i nic dziwnego, że przyszłe mamy się na nie uskarżają. Mają do tego prawo. Warto jednak czasem spojrzeć na sytuację innych mam, zwłaszcza tych, które są w ciąży, a mają już za sobą poronienie. Dla nich ciąża jest najtrudniejszym okresem w życiu. Ich poranne mdłości cieszą, wymioty radują, a ból piersi jest najwspanialszym objawem na świecie.
Gdy przeczytaliśmy wypowiedź tej mamy, od razu wiedzieliśmy, że musimy się nią z wami podzielić. Ta opowieść zmienia. Posłuchajcie:
"Poranne mdłości, hormony, wymioty? Nic mi nie przeszkadza. Moim największym koszmarem jest myśl – czy jeszcze jestem w ciąży?
Ciąża powinna być najszczęśliwszym czasem w życiu kobiety. Dla mnie jest najtrudniejszym... Od 27 tygodni żyję w strachu i będę tak trwać, aż przytulę dziecko. Analizuję każdy ból, każdy odgłos, puls. Chodzę, śpię, jem, spaceruję, cały czas myśląc o jednym. Dlaczego? Tak wygląda kolejna ciąża po poronieniu.
Staram się nie martwić za dużo, wierzę, że to, iż jestem w 27 tyg. ciąży to dobry znak. Wszystkie moje poprzednie trzy ciąże, skończyły się przed upływem 8 tygodni. Każdy tydzień, dzień jest świętem. Choć lekarze mówią, że ryzyko poronienia w tak zaawansowanej ciąży jest dużo niższe, to jednak ogarnia mnie strach.
Boję się cieszyć zbyt wcześnie, żeby ta przedwczesna radość nie zamieniła się w rozpacz. Żebym znowu nie straciła dziecka. Wiem, jak to jest i jak to boli. Utrata dziecka to nie tylko ból, że zostało ci odebrane. To także strach, że stracisz następne. Teraz kiedy jestem w ciąży, nie mogę się nią cieszyć, boję się. Nie mówię też o niej nikomu, by nie zapeszyć. By nikt mnie nie pytał potem, a gdzie twoje dziecko, jeżeli znowu się nie uda.
Gdy w końcu zdecydowałam się powiedzieć bliskim i znajomym, ich pozytywna energia i radość dodała mi sił. Zaczęłam śmielej patrzeć w przyszłość. Zrobiłam zakupy dla maluszka, wybraliśmy mu z mężem imię. Dopiero pod koniec ciąży zaczęłam robić sobie zdjęcia, zrobiliśmy też babyshower.
Dlaczego o tym mówię? Żeby kobiety wiedziały, że nie są same, że takich, które utraciły dzieci jest wiele. Mają takie same lęki i obawy. Wychowanie dziecka jest tak samo trudne jak pogodzenie się z jego śmiercią.
Walcz więc ze swoim strachem i wierz, że po stracie rodzi się nadzieja i możesz zostać szczęśliwą mamą."
Ta historia uzmysłowiła nam, jak trudnym przeżyciem musi być dla takiej kobiety kolejna ciąża. Obserwowana z lękiem, przerażeniem, ale i nadzieją. Dla której wszystkie bolączki ciążowe, są najwspanialszym darem od losu i dowodem, że nadal są w ciąży.
Myślałaś kiedyś o ciąży w ten sposób?
Czytaj także: Poroniłam, boję się kolejnej ciąży
źródło: huffingtonpost
Skorzystaj z rabatu na cały asortyment, również na produkty przecenione! Oferta dostępna w butiku przy ul. Kopernika 53a w Łodzi i na fiore.pl. Szczegóły u sprzedawcy i na stronie.
Twoje ulubione produkty w wyjątkowych cenach. Rabat do -40% na wybrany asortyment dostępny na cocolita.pl. Szczegóły na stronie.
Rabat 20 % na jeden nieprzeceniony artykuł dostępny w sklepach stacjonarnych i na VANGRAAF.COM. Z rabatu można skorzystać tylko jeden raz i nie można go łączyć z innymi promocjami. Wypłata w gotówce, zakup karty podarunkowej lub zwrot za dotychczas zakupione artykuły są wykluczone. Szczegóły u sprzedawcy i na stronie www.
Rabat 25% na zakupy za minimum 499 zł w sklepie internetowym www.karcher.pl. Oferta dotyczy produktów nieprzecenionych z kategorii Home&Garden i nie łączy się z innymi promocjami. Szczegóły na stronie www.
Rabat 20% na nieprzecenione bestsellery i produkty z nowej kolekcji. Oferta dostępna w sklepach stacjonarnych (w Warszawie i Krakowie) i online na balaganstudio.com. Z wyłączeniem kolekcji biżuterii Balagan・W.KRUK・Felicita! Szczegóły w sklepach i na stronie.
O tym, że jestem w ciąży dowiedziałam w 8. tygodniu ciąży. Najpierw był test ciążowy i wielka radość, a potem poranne mdłości i ból kręgosłupa. Bolało tak, że nie mogłam się ruszyć, więc mąż wezwał ambulans. W szpitalu kilka badań, w tym USG. Wtedy po raz pierwszy widziałam moje dziecko . Nazywaliśmy je żabką. Okresu ciąży, a dokładnie trzech pierwszych miesięcy, nie wspominam dobrze. Poranne mdłości, brak apetytu i ciągłe zmęczenie towarzyszyły mi od samego początku. Nie pomógł nawet imbir... Mały człowieczek Mieszkałam w Anglii. O ciąży nie chciałam mówić rodzinie przez telefon, wolałam osobiście, więc poleciałam do Polski . Dopiero gdy kupiłam bilety na samolot, przeczytałam, że odradza się podróże lotnicze w I trymestrze ciąży . Lekarz mi tego nie powiedział, mimo że go o to pytałam. W ogóle w Wielkiej Brytanii inaczej wygląda opieka nad ciężarną . Są tylko dwa badania USG i jeśli jest wszystko w porządku, więcej ginekologa nie zobaczymy. Dopiero w Polsce wykonałam wszystkie badania, także USG, na którym "moja żabka" wyglądała jak mały człowieczek. Może Sabina? Około 16. tygodnia ciąży poczułam delikatne ruchy, jakbym miała rybę w brzuchu. Potem moje mdłości ustały i zaczęłam cieszyć się ciążą . Śledziłam różne strony; sprawdzałam, co dzieje się z dzieckiem w poszczególnych tygodniach ciąży. W piątym miesiącu wróciłam do Wielkiej Brytanii. To tam, podczas badania, okazało się, że na 60% będę miała dziewczynkę. Próbowaliśmy wybrać dla małej imię. Myśleliśmy o Sabinie, ale wciąż nie byliśmy przekonani, więc szukaliśmy dalej. Gdyby to był chłopczyk, wybór byłby łatwiejszy – Daniel. Może Nina? Wielkimi krokami zbliżał się poród – termin wyznaczony był na 14 stycznia. Bałam się coraz bardziej. Miałam problemy ze snem , nie mogłam przekręcić się na drugi bok. ...
W ciążę zaszłam po 2,5 miesiąca pobytu za granicą. Mieliśmy tam pracować, mieszkać, zacząć inne życie… Niestety opieka służby zdrowia była kiepska, krwawienia w ciąży ignorowano i zalecano brać na wszystko paracetamol, nawet lekarz zignorował mnie, mówiąc, że to naturalna selekcja i jak chcę, to mogę nawet usunąć ciążę! Dwa razy wracałam do Polski na badania To polski lekarz przepisał mi leki rozkurczowe, luteinę i magnez. Pamiętam, gdy pierwszy raz zobaczyłam bijące serduszko, gdy później patrzyłam na machające nóżki i rączki. Cudowne uczucie… w szczególności ruchy bobaska w brzuchu. Nagrałam mnóstwo filmików. Dwa miesiące przed porodem poszłam na urlop wypoczynkowy i od razu na macierzyński. Wróciliśmy do Polski. Chciałam rodzić w szpitalu, w którym kiedyś pracowałam. Zapisaliśmy się z narzeczonym do szkoły rodzenia. Poczułam się pewniej, choć strach przed porodem nasilał się wieczorami. Okazało się, że łożysko ma masywne złogi , ale lekarz orzekł, że można poczekać do terminu. Bałam się, choć zaufałam tej decyzji. Zaczęłam krwawić Krwawienie pojawiło się dwa dni po terminie o czwartej rano. Pojechaliśmy na KTG – zero skurczów (miałam tak na każdym badaniu KTG , mimo że w domu zwijałam się z bólu już drugi tydzień), zero rozwarcia. Odesłano mnie do domu. Pojechaliśmy w odwiedziny do znajomej, tam leżałam na kanapie, dziwnie zmęczona, poddenerwowana. Wróciliśmy do domu, na podwórku mnóstwo gości – imieniny mojej mamy. Mimo, że byłam głodna, odruchowo nic nie jadłam, tylko piłam wodę. Od osiemnastej rozbolał mnie brzuch. Nie mogłam znaleźć sobie miejsca, robiłam zdjęcia gościom, patrzyłam jak jedzą, jak się bawią, pogoda była piękna. O dwudziestej skurcze pojawiały się co pięć minut i gdyby nie dziwny niepokój, wytrzymałabym kolejną noc. Chcę jechać do szpitala Poprosiłam narzeczonego,...
Zaszłam w ciążę i poroniłam. Potem znowu zaszłam w ciążę i... znowu poroniłam. Początkowo byłam pełna nadziei, teraz boję się, że kolejna ciąża skończy się tak samo. Mam wrażenie, że cały ten stres przeszkadza mi w zajściu w ciążę. Jak radzić sobie z lękiem przed poronieniem? Gosia z Płocka Ból po poronieniu zna każda kobieta, które przez to przeszła. Bólowi towarzyszy jeszcze strach przed kolejną ciążą, że z kolejnym dzieckiem znowu coś się stanie. Dlatego każda kolejna ciąża po poronieniu jest tak trudna. Traumatyczne przeżycie, wbrew woli, powraca w wyobrażeniach i wspomnieniach. Przygnębia też to, że nie można do końca mieć nad ciążą kontroli, a większa uważność czy ostrożność (np. ciągłe badania) nie dają uspokojenia. Stres po poronieniu Ważne, by spróbować nauczyć się pozytywnego patrzenia w przyszłość, oczekiwania dobrego rozwiązania, a swój stan zdrowia, obawy i ewentualne sygnały dające podejrzenie ryzyka omawiać z lekarzem, mężem, a nie samej zmagać się z nimi w myślach. Zdenerwowanie i wyobrażanie sobie najgorszego scenariusza ciąży po poronieniu ma też swoje odzwierciedlenie w organizmie, poziomie hormonów stresu, napięciu mięśniowym. To nie służy ani tobie, ani zajściu w ciążę po poronieniu (przeczytaj: stres przyczyną niepłodności ). Warto więc blokować negatywne myśli (wyobrażenia ponownej straty, wspomnienia z pierwszej ciąży ), zwłaszcza jeśli nie są poparte faktami, np. wynikami badań, które uzasadniałyby twoje obawy. Żałoba po poronieniu Strach przed kolejną ciążą może też wynikać z tego, co nazywa się utratą nieprzepracowaną (żałobą niedokończoną), a twój lęk to dalsze żegnanie się z utraconym dzieckiem, które utrudnia decyzję o ciąży po poronieniu. W takiej sytuacji warto przemyśleć możliwość porozmawiania z psychologiem, aby żal i smutek nie zakłócał...
