Ciążą zaśniadowa jest nazywana również zaśniadem groniastym lub ciążową chorobą trofoblastyczną, a jej objawy są bardzo podobne do tych, które pojawiają się w pierwszym trymestrze ciąży. Przyczyną tej ciążowej choroby może być wiek (ryzyko zwiększa się u kobiet przed 20. i po 40. roku życia), dieta uboga w karoten, problemy z owulacją lub wcześniejsze poronienia bądź występowanie ciąż zaśniadowych.
Spis treści:
Do ciąży zaśniadowej dochodzi w wyniku nieprawidłowego zapłodnienia komórki jajowej, która zagnieżdża się i szybko rozrasta w macicy. Prawdopodobnie dzieje się tak ze względu na nieprawidłowości genetyczne (chromosalne) zapłodnionej komórki jajowej. Przy ciąży zaśniadowej zwykle nie ma płodu, łożyska, płynu owodniowego i membran. Ciąża zaśniadowa ma kilka charakterystycznych objawów, chociaż niektóre z nich możesz pomylić z pierwszymi objawami ciąży.
Najważniejszymi objawami ciąży zaśniadowej, które pojawiają się na samym początku, są:
Ciąża zaśniadowa zazwyczaj jest wykrywana przy pierwszym lub kolejnym badaniu USG, czyli około 9. tygodnia ciąży. W trakcie badania ultrasonograficznego na ekranie pojawia się charakterystyczny obraz tzw. zamieci śnieżnej – to obrzęknięte kosmki w obrębie macicy. Zdarza się, że zaśniad groniasty częściowy wykrywany jest później, bo dopiero w II trymestrze ciąży.
Podczas badania USG zaśniad groniasty będzie przypominał kiść winogron. Aby z całą pewnością stwierdzić ciążę zaśniadową, zaleca się równoległe monitorowanie poziomu beta hGC we krwi – bardzo wysokie stężenie hormonu jest oznaką ciążowej choroby trofoblastycznej.
Wyróżnia się dwa rodzaje zaśniadów groniastych:
Zaśniad groniasty całkowity może przeobrazić się w zaśniad inwazyjny, kiedy to nacieka na błonę mięśniową macicy lub jej naczynia krwionośne, tworząc zatory trofoblastyczne. W konsekwencji może dojść do pęknięcia macicy, dlatego tak ważne jest nie tylko wykrycie ciąży zaśniadowej, ale także wdrożenie odpowiedniego leczenia.
We wczesnej ciąży organizm może sam wydalić komórki zaśniadowe (dochodzi do samoistnego poronienia), jednak zwykle należy poddać się specjalistycznemu leczeniu, które polega na usunięciu zaśniadu groniastego z macicy. Najczęściej stosowaną metodą jest łyżeczkowania jamy macicy oraz kanału szyjki macicy.
W przypadku zaśniadu groniastego częściowego leczenie jest skuteczne aż w 95%, natomiast w przypadku zaśniadu całkowitego skuteczność wynosi 80%. Fragment usuniętego zaśniadu poddaje się badaniu histopatologicznemu w celu stwierdzenia obecności komórek rakowych. Jeśli diagnoza potwierdzi raka kosmówki (kosmówczak), to być może konieczne będzie usunięcie macicy.
Zobacz także:
Ciąża zaśniadowa zazwyczaj kończy się sama – poprzez poronienie samoistne . Jeśli nie doszło do niego, zaśniad groniasty usuwany jest chirurgicznie, metodą łyżeczkowania jamy macicy i kanału szyjki macicy. Usunięcie zaśniadu daje około 80% szans na wyleczenie w przypadku zaśniadu całkowitego i 95% – w przypadku ciąży zaśniadowej częściowej. Jeśli kobieta nie planuje więcej ciąży, możliwe jest całkowite usunięcie macicy , by nie zdarzały się kolejne zaśniady groniaste. Wszystkie usunięte z macicy tkanki poddaje się badaniu histopatologicznemu . W czasie ciąży zaśniadowej można zaobserwować bardzo wysoki poziom hormonu beta hCG – zazwyczaj przekracza on górną granicę normy. Dlatego też podczas leczenia zaśniadu, poziom hormonu z krwi badany jest bardzo często by mieć kontrolę nad jego wzrostem lub spadkiem, ponieważ jego poziom pokazuje, czy choroba nie rozwija się dalej. Najczęściej badanie hormonalne ma miejsce po ok. 3 tygodniach od usunięcia zaśniadu z macicy – po takim czasie można już stwierdzić czy poziom beta hCG opadł. Jeśli podniósł się ponownie, oznacza to, że mamy do czynienia z nawrotem ciąży zaśniadowej . Niestety w takim przypadku najczęściej dochodzi do przekształcenia się komórek zaśniadowych w komórki nowotworowe, które prowadzą do raka i mogą przenieść się na inne narządy (m.in. forma złośliwa kosmówczaka). Należy wtedy wykonać tomografię komputerową innych narządów (płuc, brzucha, dna miednicy), a także zbadać krew (w tym nadal poziom beta hCG). Leczenie w takim przypadku prowadzone jest poprzez chemioterapię (zastrzyki domięśniowe z metatreksatem), która daje prawie 100% skuteczności. Jeśli po usunięciu zaśniadu groniastego, po 3 tygodniach poziom hormonu spada, kobieta powinna sprawdzać poziom hCG co miesiąc przez pół roku, a później co dwa miesiące aż minie rok. W tym czasie należy także zrezygnować ze...
Ciąża zaśniadowa to choroba, którą nazywa się też zaśniadem groniastym lub ciążową chorobą trofoblastyczną. To powikłanie, do którego dochodzi w 1. trymestrze ciąży. Czym jest ciąża zaśniadowa? Do choroby dochodzi przy zapłodnieniu komórki jajowej, kiedy łożysko zaczyna się rozrastać nieprawidłowo. Najczęstszą przyczyną jest pusta komórka jajowa lub jej nieaktywne jądro. W macicy zaczyna się tworzyć jama z torbielowatych pęcherzyków wypełnionych płynem (które wyglądem przypominają grona), która rozrasta się bardzo szybko i nie pozwala zapłodnionej komórce jajowej się rozwijać - w badaniu USG nie widać zapłodnionego jajeczka oraz nie wykrywa się wtedy bicia serca płodu. Zazwyczaj w takiego rodzaju ciąży nie ma płodu, łożyska, płynu owodniowego ani membran. Do ciąży zaśniadowej dochodzi prawdopodobnie przez nieprawidłowości genetyczne (chromosalne) zapłodnionej komórki jajowej. Stwierdzenie zaśniadu gronastego jest możliwe na podstawie wysokiego stężenia hormonu beta hCG (tak samo, jak w przypadku normalnej ciąży) oraz badania USG, na które powinna udać się każda kobieta podejrzewająca u siebie ciążę. Ciąża z zaśniadem groniastym przy normalnym przebiegu ulega samoistnemu poronieniu . Jeśli jednak tylko część jamy macicy jest zmieniona - możliwe jest utrzymanie ciąży, ponieważ mamy wtedy do czynienia z ciążą zaśniadową częściową. Przyczyny ciąży zaśniadowej: wiek - ryzyko jest zwiększone u kobiet po 35. roku życia dieta przed ciążą uboga w karoten wcześniejsze poronienia lub wystąpienia ciąż zaśniadowych problemy z owulacją - nieprawidłowe cykle itp. Zaśniad groniasty jest bardzo niebezpieczną chorobą, ponieważ może przekształcić się w nowotwór złośliwy. Dzieje się tak, gdy kosmki zaśniadowe zaczynają wrastać w macicę, co powoduje tzw. zaśniad niszczący, którego powikłania czasem doprowadzają do...
Jeśli ciąża pozamaciczna nie zostanie w porę przerwana, zagraża życiu matki. Jeśli przypuszczasz, że jesteś w ciąży, jak najszybciej umów się na wizytę do lekarza, aby wykluczyć ciążę pozamaciczną. Do tego czasu nie lekceważ żadnych niepokojących objawów (krwawienie przy ciąży pozamacicznej pojawia się zwykle między 4–8. tygodniem). Wyjaśniamy, jak wykrywa się, że doszło do ciąży pozamacicznej, i jakie leczenie się stosuje. Spis treści: Ciąża pozamaciczna – czym jest? Rodzaje ciąży ektopowej Przyczyny ciąży pozamacicznej Objawy ciąży pozamacicznej Rozpoznanie ciąży pozamacicznej Leczenie ciąży ektopowej Ciąża po ciąży pozamacicznej Ciąża pozamaciczna – czym jest? Ciąża pozamaciczna (ektopowa) to ciąża, w której dochodzi do nieprawidłowego zagnieżdżenia się zarodka. To stan zagrażający życiu ciężarnej. Zarodek, zamiast w błonie śluzowej jamy macicy, zagnieżdża się poza nią, np. w jajowodach, jajniku lub jamie otrzewnej. Nie ma możliwości utrzymania ciąży pozamacicznej i urodzenia dziecka. Późne wykrycie ciąży pozamacicznej może doprowadzić do pękniecia jajowodu, a w konsekwencji wywołać krwotok. Rodzaje ciąży ektopowej Zarodek może zagnieździć się w różnych miejscach poza macicą. Lekarze wyróżniają trzy rodzaje ciąży pozamacicznej: ciąża pozamaciczna jajowodowa ciąża pozamaciczna jajnikowa ciąża pozamaciczna brzuszna Ciąża jajowodowa To najczęstsza postać ciąży pozamacicznej. Jej przyczyną jest zwężenie jajowodu . Zapłodnione jajeczko zagnieżdża się w jajowodzie, gdzie następuje jego dalszy rozwój. Zarodek powiększając się, rozciąga jajowód i doprowadza do pęknięcia jego ścianek. Jakie są objawy ciąży pozamacicznej jajowodowej? Ciążę pozamaciczną jajowodową można rozpoznać za pomocą badania USG z sondą dopochwową lub poprzez...
