Iwonna Niegowska: Nasz organizm, aby prawidłowo funkcjonować, potrzebuje każdego dnia 60 różnych składników odżywczych. Niezbędne są nam białka, tłuszcze, węglowodany, składniki mineralne i witaminy. Niestety nie ma jednego "superproduktu", który dostarczyłby tych wszystkich składników jednocześnie. Zbilansowana dieta to dieta różnorodna, uwzględniająca produkty z różnych grup w odpowiednich ilościach i proporcjach, dostarczająca wszystkich niezbędnych składników odżywczych.
Obecnie tempo życia jest szybsze. Coraz więcej czasu spędzamy w pracy, coraz mniej mamy go na przygotowywanie posiłków. Między innymi dlatego coraz większą popularnością cieszą się proste przepisy, np. na dania z makaronem (polecam program "Prosty przepis na dziś").
Zresztą makarony to doskonałe źródło węglowodanów złożonych, które w zbilansowanej diecie powinny dostarczać ponad 50% kalorii. Zaleca się je spożywać do każdego posiłku, najlepiej w postaci produktów z mąką pełnoziarnistą w składzie. Porcja 100 g ugotowanego makaronu zawiera: węglowodany złożone (skrobię) – 70%-75%, białka – 10-13%, wodę – 12%, błonnik – 2-3%, a także witaminy B1, B2 i PP oraz sole mineralne.
Iwonna Niegowska: Wszystkie produkty spożywcze wprowadzane do obrotu muszą być bezpieczne dla konsumentów. Produkty gotowe dla małych dzieci (do 3. roku życia), takie jak soki czy dania w słoiczkach, muszą spełniać specjalne wymagania w odniesieniu do składu i jakości, co jest regulowane przez odrębne przepisy prawa.
Jeśli produkt nie powinien być spożywany przez określoną grupę konsumentów, np. kobiety w ciąży czy dzieci, prawo nakazuje umieszczenie takiej informacji (ostrzeżenia) na opakowaniu. Nie ma takiego wymogu dla produktów gotowych czy instant przeznaczonych do ogólnego spożycia, ponieważ nie zawierają one składników szkodliwych dla zdrowia i mogą być spożywane także przez kobiety w ciąży. W skład tych produktów wchodzą bowiem głównie suszone warzywa, zioła i przyprawy.
Iwonna Niegowska: Jeśli chodzi o ilość spożywanych produktów gotowych lub instant, to zawsze powinniśmy kierować się zaleceniami żywieniowymi i zdrowym rozsądkiem, czyli zachować umiar zgodnie z naczelną zasadą zbilansowanej diety. Każdy produkt spożywczy może być elementem zbilansowanej diety, należy tylko pamiętać, że wszystko zależy od tego, jak często i w jakich ilościach spożywamy poszczególne produkty. Jedne powinny gościć w naszej diecie codziennie, a inne tylko od czasu do czasu.
Zobacz także: Dieta kobiety w ciąży – ile jeść pieczywa, mięsa i warzyw?
Świadomi rodzice ograniczają cukier Każdy dietetyk przypomina, że najlepiej od samego początku rozszerzania diety niemowlęcia unikać podawania dziecku produktów słodzonych białym cukrem . Racjonalnie planując posiłki malucha, można skutecznie wpływać na jego upodobania kulinarne w przyszłości, unikając tym samym otyłości, zaburzeń łaknienia i problemów z próchnicą. - Zaleca się, aby cukry dodane nie przekraczały wartości 10% energii pozyskiwanej z pożywienia, oczywiście dążąc, aby ta wartość była możliwie najmniejsza – mówi Izabela Wójcik, ekspert ds. dietetyki. - Badania wykazują, że długotrwałe, wysokie spożycie cukru przez dzieci wiązało się z równocześnie większym spożyciem tłuszczów nasyconych i mniejszym spożyciem białka, żelaza, wapnia czy błonnika pokarmowego. Ważne, by dbać o to już od wieku niemowlęcego. Świadomość rodziców szybko wzrasta. Obserwując dyskusje na forach internetowych widać wyraźnie, że coraz częściej rodzice poszukują niedosładzanych produktów , co jednak okazuje się wcale nie takie proste. Czytaj też: Co ty wiesz o cukrze? Dlaczego wszędzie jest cukier? To pytanie coraz więcej rodziców zadaje sobie podczas zakupów spożywczych. Wiedzą już, że zamiast do kolorowego napoju z bąbelkami warto przyzwyczajać dziecko do wody lub naturalnego soku, a batony, żelki i cukierki zamienić na niezawierające cukru przekąski lub owoce. Ale jak to zrobić, skoro w składach produktów do znudzenia pojawia się „cukier” lub „ syrop glukozowo-fruktozowy ”. Niestety problem zaczyna się już od żywności dla niemowlaków. Bardzo trudno znaleźć na sklepowej półce kaszki, czy jogurty dla dzieci do 12 miesiąca życia, które nie będą dosładzane. Cukier i jego zdrowszy odpowiednik Dlaczego tak się dzieje? Zapytaliśmy przedstawiciela marki Hipp producenta żywności dla niemowląt i dzieci. Przekonuje on,...
Chipsy czy gotowane ziemniaki, płatki śniadaniowe czy naturalne płatki owsiane, deser waniliowy czy naturalny jogurt bez cukru – które z nich wybrałabyś dla dziecka? Czujesz różnicę między produktem wysoko przetworzonym a naturalnym ? Przeczytaj, na czym ona polega. 1. Po co przetwarza się żywność? Ludzie od zawsze kwasili ogórki, smażyli powidła, wędzili ryby, wekowali warzywa. Wszystko po to, by przedłużyć trwałość świeżego jedzenia i zrobić zapasy na czas, gdy nie będzie ono dostępne. Poza tym niektóre techniki kulinarne, np. gotowanie, sprawiają, że jedzenie jest łatwiej strawne, bezpieczniejsze i dłużej nadaje się do spożycia. W naszych czasach jednak robienie dżemów czy kwaszenie ogórków to bardziej zabawa – łatwiej iść do sklepu i kupić jedzenie, które wyprodukowano w zakładzie spożywczym. Tylko czy jest ono wartościowe? Nie zawsze. 2. Jak produkują fabryki? Rozwój przemysłu spożywczego nastąpił, bo potrzeba było coraz większej ilości żywności, która nie psuła się szybko. Jej jakość była na drugim miejscu. Aby to osiągnąć, zaczęto dodawać do jedzenia różne substancje. Później zastosowano też środki, które nie tylko zwiększają trwałość, ale także poprawiają wygląd produktów , ich smak, zapach, konsystencję. Nie zawsze są to składniki naturalne. Producenci chętnie sięgają po te substancje, tzw. dodatkowe , bo ich używanie często obniża koszty produkcji. Ale muszą przestrzegać rygorystycznego prawa, a stosowanie ich musi mieć uzasadnienie technologiczne i nie może wprowadzać w błąd konsumenta. Prawo ściśle określa, jakie substancje mogą być dodawane, do jakich produktów, kiedy i w jakich ilościach. Zobacz też: Jak zacząć zdrowiej jeść i karmić dziecko? 5 najważniejszych zasad 3. Czy żywność wysoko przetworzona jest gorsza? Wysokie przetwarzanie żywności zwykle zmniejsza w niej ilość naturalnych...
Jak wynika z badań, zaledwie co trzeci Polak patrzy na datę ważności produktu i... jest to najczęściej sprawdzana informacja. Niestety, wciąż za mało wiemy, co oznaczają informacje na opakowaniu i jak je przełożyć na wybór żywności dopasowanej do naszych potrzeb. Etykiety warto czytać, bo... 1. Wybierasz jedzenie korzystne dla zdrowia Znakowanie żywności ma chronić twoje zdrowie i interesy oraz służyć dokonywaniu świadomych wyborów . Na przykład dzięki temu, że na niektórych produktach są informacje o zaletach żywieniowych: że są źródłem wapnia, mają niską zawartość tłuszczu. 2. Ograniczasz pewne składniki w diecie Czyli np. cukier, sól. Zdziwisz się, jak dużo zjadasz ich nieświadomie. Czytając etykiety, możesz ograniczyć w diecie te lub inne składniki, których nie powinnaś spożywać np. ze względu na stan zdrowia. Na etykiecie musi być umieszczony wykaz wszystkich użytych składników – w malejącej kolejności ich masy. Zobacz też: Jak zacząć zdrowiej jeść i karmić dziecko? 3. Znasz wartość odżywczą Obowiązkowa „informacja o wartości odżywczej” zawiera wartość energetyczną produktu oraz ilość tłuszczu, kwasów tłuszczowych nasyconych, węglowodanów, cukrów, białka, soli. Może być uzupełniona o informacje np. o zawartości błonnika . Podawana jest w przeliczeniu na 100 g lub 100 ml produktu. Dodatkowo producent może podać wartość procentową zalecanego dziennego spożycia, która wskazuje, jaką część dziennego zapotrzebowania na energię lub składnik pokrywa 100 g/100 ml produktu (lub porcja). 4. Unikasz alergenów Na liście składników muszą się znaleźć najczęstsze alergeny , np. zboża glutenowe, orzechy lub sezam oraz informacja o alergizujących substancjach, które mogły znaleźć się w produkcie w ilościach śladowych w procesie produkcji. Powinny być widoczne (wyboldowane). Ta wiedza...
