W 33. tygodniu ciąży może już ci przeszkadzać coraz większy brzuszek. Dodatkowo, maluch ciągle rośnie, a już teraz może mieć nawet 2 kg. Nic dziwnego, że nie możesz się już doczekać, aż maluch będzie po drugiej stronie brzucha…
Zaczyna ci brakować oddechu nawet podczas krótkiego spaceru. To dlatego, że macica w 33. tygodniu ciąży wciąż rośnie i zaczyna uciskać narządy wewnętrzne – nawet płuca. Przez to skraca się oddech, dlatego możesz odczuwać zapieranie oddechu w piersi. Nie musisz się martwić, bo to nie szkodzi dziecku, a tobie będzie łatwiej za jakieś 2-3 tygodnie, kiedy brzuch opuści się, a tobie powróci swobodny oddech. Jeśli zadyszkom towarzyszy sinienie warg i palców, ból w klatce piersiowej albo szybsze tętno, od razu powiedz o tym swojemu lekarzowi. Może ci dokuczać również w ciąży ból brzucha lub pleców, gdy maluch się gwałtownie porusza – teraz ma już coraz mniej miejsca, więc próbuje się rozpychać.
W tym tygodniu dziecko zaczyna tworzyć swój własny układ odpornościowy na podstawie pobieranych od ciebie przeciwciał. To również początek wdychania i wydychania wód płodowych, ponieważ dziecko zaczyna ćwiczyć oddychanie. Zaczynają się również dalej rozwijać narządy płciowe u chłopców – jądra schodzą z jamy brzusznej do moszny. Może to się stać dopiero po porodzie i nie powinnaś się tym martwić. Ważne, żeby nastąpiło to do 1. urodzin dziecka. Maluch zaczyna czuć i myśleć – ma już nawet nieco ukształtowany temperament!
Oprócz standardowych badań moczu i morfologii, może się już odbyć:
Dodatkowo robi się cytologię i pobiera się posiew z pochwy i odbytu, który badany jest pod kątem paciorkowców.
Dziecko może być ułożone w brzuchy w położeniu miednicowym, inaczej pośladkowym. Wygląda to tak, że w kanale rodnym najpierw znajdują się pośladki dziecka, a główka jest powyżej. Pozycja dziecka może się jeszcze zmienić – jest to możliwe do 38. tygodnia ciąży. Możesz wykonywać specjalne ćwiczenia, które łagodnie pomogą dziecku przekręcić się do pozycji główkowej. To też dobry moment na zastanowienie się na temat możliwości pobrania krwi pępowinowej i komórek macierzystych. Przechowywanie ich może pomóc dziecku (lub komuś z najbliższej rodziny) w przyszłości, gdy dziecko będzie miało zaburzoną odporność albo choroby krwi.
Zobacz także:
Alergie pokarmowe to wciąż zagadka dla lekarzy. Wciąż nie wiadomo, co je wywołuje. Być może właśnie pojawiło się światełko w tunelu. Najnowsze badania mówią, że znaleziono marker odpowiedzialny za odporność w krwi pępowinowej . To może być pierwszy krok do pokonania alergii pokarmowych. Krew pępowinowa szansą na wykrycie przyczyn alergii? Badania nad markerami mogą wskazać, co powoduje niewłaściwą pracę systemu odpornościowego u małych alergików. Alergia im wcześniej wykryta, tym łatwiej nad nią zapanować. Podobnie, jak łatwiej ugasić ognisko, gdy zaledwie się tli. Informacje zawarte w krwi pępowinowej mogą być rodzajem testu przesiewowego. Wskaże on lekarzom, które dzieci mają szansę zapaść na alergię pokarmową. Można będzie też prześledzić czynniki, które ją wywołują. Dzieci podatne na alergie Dzieci, u których rozwija się alergia pokarmowa, mają nadaktywny system odpornościowy już przy porodzie. Komórki, które mają zwalczać infekcje , są u tych dzieci inne niż u reszty. Jest ich więcej i są one bardziej aktywne. Wydzielają też więcej substancji zapalnych, czyli działają odwrotnie, niż powinny. Odkrycia w krwi pępowinowej mówią o szczególnej podatności tych dzieci na rozwój alergii. Co ją powoduje? Cesarskie cięcie a poród naturalny Lekarze nie potwierdzają teorii o tym, że cesarskie cięcie przyczynia się do rozwoju alergii. Sposób porodu jest tutaj bez znaczenia. Ważna jest natomiast jego długość - na korzyść porodu naturalnego. Jednak alergie pokarmowe są dziś tak powszechne, że przyczyn musi być więcej. Przyczyny alergii Pierwszą przyczyną rozwoju alergii u dzieci są geny. Drugą, nawet ważniejszą, są czynniki środowiskowe. Wszystko, z czym styka się człowiek, pomaga mu (lub przeszkadza) w wytworzeniu systemu odpornościowego. Lekarze mówią, że żyjemy w zbyt… czystym środowisku. Brak kontaktu z dużą...
Od wyliczonego przez lekarza terminu porodu dzieli cię zaledwie kilka tygodni. Czy wiesz, że gdy ty czynisz ostatnie starania, by wszystko było dopięte na ostatni guzik, zanim twoje dziecko przyjdzie na świat, także ono intensywnie przygotowuje się do porodu? Większość maluchów już w 32.–38. tygodniu ciąży ustawia się w blokach startowych i przyjmuje w macicy pozycję , z której wkrótce wyruszy w pierwszą podróż swojego życia. Niektóre jednak zwlekają z tym niemal do ostatniej chwili i robią to dopiero na kilka dni przez porodem. To, jakie ułożenie "wybierze" twoje dziecko, jest bardzo ważne dla was obojga – często ma bowiem wpływ na to, czy możliwy będzie poród drogami natury, czy też konieczne będzie cesarskie cięcie . Pozycje godne akrobaty Na szczęście większość maluchów – dotyczy to aż 92 proc. z nich – układa się podłużnie, główką w dół, czyli w najbardziej optymalny dla siebie sposób (choć i tu istotne jest, czy twarzyczka jest zwrócona w stronę pleców mamy, czy w stronę jej brzucha). Niekiedy jednak zamiast położenia główkowego dzieci przyjmują inne, mniej dogodne w kontekście czekającego je porodu, pozycje. Bardzo rzadko – zaledwie w 1 proc. ciąż donoszonych – dzieci układają się w macicy poprzecznie ( położenie poprzeczne ), a jeszcze rzadziej – skośnie (gdy główka malca opiera się na talerzu kości biodrowej mamy). Najczęściej nadal jest to położenie podłużne, ale miednicowe – czyli takie, w którym w stronę szyjki macicy skierowana jest nie główka lecz miednica płodu. Na tym jednak dziecięca "kreatywność" się nie kończy – kombinacji w położeniu miednicowym jest kilka! Malec może bowiem różnie ułożyć nóżki, stópki, a nawet... kolanka. Zazwyczaj zarzuca więc nóżki na brzuszek w taki sposób, że jego stópki sąsiadują z twarzą (położenie pośladkowe). Czasami jednak woli skierować jedną lub obie stópki w...
W ciąży kobiety często miewają zadyszkę i problemy ze swobodnym oddychaniem. Jednak można zaradzić płytkiemu oddechowi i zadyszce. Uczyć się oddychania? Po co? Przecież oddycham od chwili, gdy jestem na świecie – pomyślisz. To prawda, jednak większość ludzi oddycha za płytko i za szybko. Mimo że są różne rodzaje oddychania, oddychanie w ciąży warto poprawić. Efektem płytkiego i zbyt szybkiego oddechu jest niedotlenienie i znużenie. Kto by chciał się tak czuć podczas ciąży? Dzięki świadomemu oddychaniu pozbędziesz się problemu z oddychaniem i zadyszki, a będziesz mieć więcej energii, zadbasz o dotlenienie siebie i dziecka, a przede wszystkim łatwiej i szybciej będziesz rodzić (sprawdź, co będzie się działo podczas porodu ). Jak poprawić płytki oddech w ciąży Gdy zasypiasz, twój płytki za dnia oddech staje się głęboki, miarowy i spokojny, a ciało się rozluźnia. Naucz się tak oddychać w ciągu dnia. Pomoże ci w tym uwiadomienie sobie, gdzie znajduje się mięsień nazywany przeponą. Aby dowiedzieć się, w którym miejscu masz przeponę, połóż się na plecach i wciągnij powietrze tak, aby uniósł się brzuch , a nie klatka piersiowa. Trzymając rękę pod piersiami, na końcu żeber poczujesz, jak jakiś mięsień pracuje. To właśnie przepona unosi się i opada. Teraz możesz zacząć dalszą naukę głębokiego oddechu: Usiądź wygodnie, opierając się plecami np. o ścianę oparcie krzesła lub kanapę. Gdy nabierzesz wprawy w dobrym oddychaniu, będziesz mogła ćwiczyć w każdej pozycji. Połóż dłoń na przeponie. Dzięki niej poczujesz, jak w trakcie oddychania brzuch będzie się unosić i opadać. Weź głęboki wdech i wyobraź sobie, że tlen wypełnia całe twoje ciało, dociera do palców stóp i czubka głowy. Pilnuj, by klatka piersiowa pozostawała nieruchoma . Dla ułatwienia wyobraź sobie, że przy wdechu wypinasz brzuch...
